Test: BMW S 1000 R

Geplaatst op door

Na de release van de nieuwe BMW S 1000 RR in 2019 was het uitkijken naar de verschijning van de geüpdatete BMW S 1000 R. Z’n voorganger had intussen al wat jaartjes op de teller: in 2014 stond hij voor het eerst in de showroom, als rechtstreekse afstammeling van de toenmalige RR.


Het design van de nieuwe S 1000 R is uiteraard het eerste dat in het oog springt. Hij kreeg een eerder klassieke koplamp die je minder scheef doet kijken dan de snuit van de vorige generatie. De motor oogt korter, gebalder en gespierder (hoewel hij toch een drietal centimer langer is). Je hoeft ‘m maar een glimp te geven om te weten: dat ding knalt!


BMW tapte bij de ontwikkeling van hun supernaked logischerwijs stevig uit het vaatje van de nieuwe RR. Het 1000 cc motorblok werd bijgevijld, zodat het – net als bij z’n voorganger – over een breder koppel beschikt. De ShiftCam-technologie van de RR werd ook overboord gegooid. De filosofie achter deze aanpassingen is dat de RR op circuit moet uitblinken terwijl de R vooral op straat – en dus minder vaak in de hoogste toerentallen – optimaal inzetbaar moet zijn.

Verder werd ook in Lees verder →

Reistest: Husqvarna Norden 901

Geplaatst op door


Zelfs zonder thermometer in de buurt is het overduidelijk: het adventuresegment is en blijft hot. Niet zozeer omdat iedereen per se woestijnen moet doorploegen of van Noord- tot Zuidkaap wil rijden, maar gewoon omdat het zo’n comfortabele motoren zijn. En omdat ze er lekker stoer uitzien. En je tegelijk het gevoel geven dat je gewoon je biezen kan pakken en op avontuur vertrekken.


Logisch dus dat ook Husqvarna met een allroad op de proppen komt. Immers, ze hebben ervaring zat in motorcross en enduro, en bovendien hoeven ze – sinds ze onder één hoedje spelen met KTM – niet hard te smeken om wat onderdelen te lenen.


Resultaat: de Husqvarna Norden 901. Kijk naar het blok, het frame, de achterbrug, de tank, de knopjes … Is dit niet gewoon Lees verder →

Test: Yamaha Tracer 9

Geplaatst op door

Fans van triples die de voorbije jaren op zoek waren naar een middenklasse sporttourer, die hadden niet zo heel veel keuze. In 2007 kwam de Triumph Tiger 1050 Sport op de markt, en dat was eigenlijk je enige optie tot in 2015 twee nieuwe modellen op het toneel verschenen: de Yamaha MT-09 Tracer (in 2017 omgedoopt tot Tracer 900) en de MV Agusta Turismo Veloce. Dat lijstje van drie was echter van korte duur want in 2016 stopte de productie van de Tiger Sport.

In 2020 onthulde Yamaha de opvolger van de Tracer 900. Naast een welgekomen facelift en twee nullen minder op z’n identiteitskaart, werd de nieuwe Yamaha Tracer 9 ook onderhuids stevig onder handen genomen. Net op tijd, want in 2021 dook er plots een derde middenklasse triple sporttourer op in het lijstje: de Triumph Tiger 850 Sport.


Met beide concurrenten hebben we nog niet gereden, en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat een ander model een stuk hoger op het verlanglijstje staat: na een zeer overtuigend weekje met de Triumph Trident 660 zijn we ten huize Jean Le Motard erg benieuwd naar diens sporttourbroertje de Tiger Sport 660.

Maar terug naar de orde van de dag: de Yamaha Tracer 9. Na onze test van z’n voorganger was ik – op wat detailkritiek na – helemaal mee met wat de Japanners me hadden voorgeschoteld. Alleen de looks, die waren twee jaar na z’n introductie eigenlijk al passé.


Gelukkig kan je met de nieuwe looks van de Tracer 9 wel weer buitenkomen. Hij oogt fris, scherp en sportief, en vertaalt daarmee perfect het karakter van de motor. De bombastische handkappen van de Tracer 900 werden ingeruild voor minder overdreven exemplaren, en de slanke LED-richtingaanwijzers geven extra verfijning. Enkel het achterlicht en de Lees verder →

2000 km door Andalusië

Geplaatst op door

In 2018 ging Jan F met Clubmot op motorreis naar de Sierra Nevada en dat was ‘m goed bevallen. Toen hij het idee opperde om ons motorseizoen vroeg en met flink wat kilometers te starten tijdens een nieuwe Clubmot-reis naar Zuid-Spanje was ik snel verkocht. En motormakker Shih ook. Wij met z’n drietjes dus ingeschreven. Vamos a Andalucia!

De formule

De formule van deze reis was hetzelfde als de reis naar de Sierra Nevada: Fly & ride. Clubmot boekt de vluchten en het hotel, en voorziet je van routes. Je motor reist via trucktransport heen en terug. Proper geregeld.

We vertrokken op zaterdag 19 maart in de vroege ochtend (zodat we zaterdagnamiddag al de eerste rit konden rijden, yay!) en stonden op Lees verder →

Gekocht: Yamaha Ténéré 700 Rally Edition

Geplaatst op door

“Wordt dit de opvolger van mijn 800 GS?” Dat zinnetje rondde in 2020 het besluit af van mijn review van de Yamaha Ténéré 700. En die testweek kreeg ik maar niet uit mijn hoofd. Dus ben ik geplooid. Wie Jean Le Motard volgt op Instagram had dat al in de mot.

Eind oktober sprong ik binnen bij VF Motoren. Die kon met een beetje geluk een van de laatste 2021 Rally Editions voor me te pakken krijgen en begin november zwaaide ik de 800 GS al uit. 110.000 km op de teller, 12 lentes. Bedankt voor de mooie jaren!

Ik heb de T7 intussen uitgerust met wat extra’s: middenbok en kortere nummerplaathouder van Yamaha, Donner-Tech gps-houder, aansluitingen voor een druppellader en mijn verwarmde jas. Ook eventjes gepasseerd bij Allroadmoto voor Bumot Defender zijkoffers, Barkbusters handkappen, Double Take spiegels en Outback Motortek crashbars. Komt er binnenkort aan: een Altrider clutch arm.

Nog op de wishlist: verwarmde handvaten en een klein (en voorlopig onvindbaar) bagagerekje.

Intussen is hij flink ingereden, onder meer 2000 km over Zuid-Spaanse wegen. Ongelofelijk blij met de 800GS-T7 switch!

Test: KTM 1290 Super Adventure S

Geplaatst op door

In 2018 maakte ik kennis met de KTM 1290 Super Adventure S en tijdens die testweek fladderden al snel een hele zwerm vlinders door m’n buik. In die mate zelfs dat de Super Adventure het dat jaar schopte tot de nummer 1 op mijn lijstje van favoriete testmotoren.

Erg benieuwd dus naar de nieuwe 1290 Super Adventure S die voor modeljaar 2021 een grondige opfrisbeurt kreeg. Al zou je met een ongeoefend oog waarschijnlijk weinig van die update merken.

Dé blikvanger is misschien wel de koplamp waarin nu de sensor huist voor de (standaard!) adaptieve cruisecontrol. Ook vrij makkelijk te spotten: de 23-liter-tank hangt nu als twee grote wangen langs beide zijden van het eveneens vernieuwde frame. Verder werd de LC8 V-twin stevig herzien waardoor het blok 1,6 kg afslankte, een Euro5-diploma op zak heeft en 160 pk/138 Nm uitspuwt. Het balhoofd verschoof 15 mm achterwaarts voor een scherper stuurgedrag, terwijl de achterbrug 15 mm werd verlengd voor meer stabiliteit en grip. En er is meer, maar dat bespreken we later.

Wanneer ik mijn been over het zadel zwier merk ik direct dat het verstelbare zadel (849 / 869 mm) lager en vooraan smaller is dan bij z’n voorganger. Tegelijk valt het stuur nu Lees verder →

Test: Harley-Davidson Pan America 1250 Special

Geplaatst op door

Het verhaal van Harley-Davidson leest de laatste jaren nogal als een soap. De full electric LiveWire die in 2014 werd aangekondigd? Kan tellen qua plottwist voor een merk dat iedereen vereenzelvigt met classic choppers en knetterende uitlaten. En alsof de gemiddelde Harley-rijder daarmee nog niet genoeg te verteren had, kreeg hij een paar jaar later zowaar een street fighter én een allroad in de maag gesplitst. Of alleszins de aankondiging ervan. Preproductieversies van beide modellen (de Bronx en de Pan America) pronkten op het Autosalon van 2020. Kort daarna schoot de spanningsboog nog verder omhoog met een CEO-wissel. De Bronx belandde even later in de vuilbak. Om maar een paar plotlijnen kort uit te lichten.

De aangekondigde adventure bike verscheen dit jaar wél in de showrooms en ik trok daarom een paar dagen richting Duitsland om te ontdekken hoe zo’n Harley-Davidson Pan America 1250 Special rijdt.

De Special-versie van de Pan America onderscheidt zich van de standaardversie met een reeks extra’s: semi-actieve vering, bandenspanningscontrole, valbaren, handkappen, verwarmde handvaten, stuurdemper, middenbok, bodemplaat, radiatorbescherming, bochtenverlichting en een rempedaal dat je makkelijk in twee verschillende hoogtes kan instellen. De vanaf-prijzen: 16.495 euro (BE) / 18.995 euro (NL) voor de standaard Pan, 18.495 euro (BE) / 21.995 euro (NL) voor de Special. Op mijn versie zaten daarnaast ook nog de optionele spaakvelgen en de adaptieve zithoogte.

Wie het design van deze allroad maar niks vindt: in het echt valt het allemaal veel beter mee dan op foto. De opvallende neus zal voor de een hét struikelblok van dit model blijven, de ander zal het “origineel” of “anders” noemen. Na een week kon ik het aanblik wel smaken, al kan ik moeilijk van verliefdheid spreken. Maar eerlijk, Lees verder →