Dan zit je twijfelen of je naar de Dolomieten of de Picos zou gaan, stippel je alvast routes voor beide trips uit, en wat vertellen de weersvoorspellingen dan een week voor je vertrekt? “Sorry jongens, regen voorspeld in zowat heel Zuid-Europa”. Twee opties: voet bij stuk houden en alvast je regenpak klaarleggen, of je plannen helemaal omgooien.
Twee dagen voor ons vertrek hakten we na een laatste blik op de (niet beter geworden) weerkaarten finaal de knoop door: vergeet de Dolomieten, vergeet de Picos, het wordt Noorwegen. Geen zin in regen, en bovendien Lees verder →
Het blijft knokken, daar in de categorie van de zware adventuremotoren. Niet om de eerste plaats, want aan de heerschappij van de Duitse Gelände/Straße lijkt weinig te doen. Wel om de plekken daaronder. Zowat elk merk mengt zich in de strijd, en wie niet hopeloos achterop wil raken, brengt best geregeld wat vernieuwing in z’n aanbod.
De Triumph Tiger 1200 is misschien wel de meest rechtstreekse concurrent van koning GS. Met het verdwijnen van de Yamaha Super Ténéré en de Honda Crosstourer is dat namelijk de enige resterende concullega met cardanaandrijving. De Moto Guzzi V85 TT doet het ook met een cardan, maar hoort met z’n 850 cc in het middensegment der adventures.
De zwaarste allroad uit de Triumph stal zag in 2012 het levenslicht als Triumph Tiger Explorer, kreeg in 2018 een grondige update en werd omgedoopt tot Tiger 1200, en reïncarneerde in 2022 voor een derde keer.
Het team uit Hinckley begon voor die herrijzenis met een schone lei en bouwde een volledig nieuw model. Als basis kozen ze de 1.160 cc driecilinder van de Speed Triple, waarvan de ontstekingsvolgorde en de kruktappen bijgesleuteld werden. Die aanpassingen moeten zorgen voor een sterker vermogen onderin, terwijl het vermogen in het middengebied en hogere toerentallen onaangetast blijft.
Ook het frame, de cardan en het design werden herbekeken, waarbij onder andere Lees verder →
Naar jaarlijkse gewoonte zijn we ook dit jaar weer een motortripje aan het plannen voor juni. Het concept blijft hetzelfde: tent achterop en go!
Op de shortlist stonden vijf bestemmingen waarvan Noorwegen, Wales en Schotland intussen al geschrapt zijn. Blijven over: de Picos en de Dolomieten. We hebben al ruwweg de routes uitgestippeld voor beide trips, nu komt stilaan de tijd om de knoop door te hakken.
Vraag: welke trip zou jij kiezen en waarom? En voor de bekenden van de streek: zijn er baantjes die we absoluut niet mogen missen?
Optie 1: Picos
Nog nooit in de Picos geweest maar wel al genoeg goeds van gehoord om hoog op onze shortlist te eindigen. Grootste nadeel t.o.v. de Dolomieten: het is een eindje verder vooraleer we op onze bestemming zijn. Al is de reis minstens even belangrijk dan de bestemming.
Op dag 1 rijden we vanuit België een heel eind Frankrijk in, net iets meer dan 1.000 autostrade-km’s. Op dag 2 (blauw) begint onder San Sebastian de kronkelpret. Op dag 3 (groen) rijden we de Picos in. Dag 4 (geel) en 5 (oranje) rijden we lussen in de Picos. Op dag 6 (rood) verlaten we de Picos en sturen we oostwaarts. Dag 7 (paars) maken we een ommetje langs de Bardenas Reales, waarna we de Pyreneeën oversteken en net over de Franse grens overnachten. Dag 8 nemen we de snelste weg naar huis.
Zullen we beginnen met een bekentenis? Ik mag dan zelf wel altijd kiezen vooradventurebikes, moest het puur om de looks gaan, dan zou ik zonder twijfel voor iets anders gaan. Wat dan? Een bezoekje aan de Matchlight Motorcycle Show een paar jaar geleden gaf me een stevige por richting coole custom choppers.
Harley-Davidson komt bij dat soort bikes al snel in het vizier, alleen konden mijn vorige Harley tests me nooit over de streep trekken. Te weinig power, te snel met de voetsteuntjes aan de grond … kortom: te weinig rijplezier als je het niet enkel bij gezapig cruisen wil houden.
Enter de nieuwe Street Bob. Die kreeg voor modeljaar 2022 het nieuwe Milwaukee-Eight 114 blok ingelepeld, goed voor zomaar eventjes 1.868 cc, 155 Nm koppel bij 3250 toeren en 94 pk bij 5020 toeren. Daarmee is dit Lees verder →
Een motortrip die we al in 2020 wilden doen, maar door het welbekende virus niet kon doorgaan: een toertje Franse Alpen. De routes hadden we toen al ongeveer uitgestippeld maar een realitycheck dwong ons enkele weken voor vertrek tot nog wat lastminute bijschaafwerk. Bepaalde campings waren bijvoorbeeld gesloten, en sommige leuke baantjes bleken toch misschien wat veel omweg voor de beperkte tijd die we hadden.
De tijd die we hadden: een week. Bij het maken van onze routes gebruikten we de Route des Grandes Alpes als basis en vulden dat aan met interessante cols, wegen en gorges. Alles doen wat daar bij elkaar ligt is onmogelijk in een week, dus je moet keuzes maken.
Na de release van de nieuwe BMW S 1000 RR in 2019 was het uitkijken naar de verschijning van de geüpdatete BMW S 1000 R. Z’n voorganger had intussen al wat jaartjes op de teller: in 2014 stond hij voor het eerst in de showroom, als rechtstreekse afstammeling van de toenmalige RR.
Het design van de nieuwe S 1000 R is uiteraard het eerste dat in het oog springt. Hij kreeg een eerder klassieke koplamp die je minder scheef doet kijken dan de snuit van de vorige generatie. De motor oogt korter, gebalder en gespierder (hoewel hij toch een drietal centimer langer is). Je hoeft ‘m maar een glimp te geven om te weten: dat ding knalt!
BMW tapte bij de ontwikkeling van hun supernaked logischerwijs stevig uit het vaatje van de nieuwe RR. Het 1000 cc motorblok werd bijgevijld, zodat het – net als bij z’n voorganger – over een breder koppel beschikt. De ShiftCam-technologie van de RR werd ook overboord gegooid. De filosofie achter deze aanpassingen is dat de RR op circuit moet uitblinken terwijl de R vooral op straat – en dus minder vaak in de hoogste toerentallen – optimaal inzetbaar moet zijn.
Zelfs zonder thermometer in de buurt is het overduidelijk: het adventuresegment is en blijft hot. Niet zozeer omdat iedereen per se woestijnen moet doorploegen of van Noord- tot Zuidkaap wil rijden, maar gewoon omdat het zo’n comfortabele motoren zijn. En omdat ze er lekker stoer uitzien. En je tegelijk het gevoel geven dat je gewoon je biezen kan pakken en op avontuur vertrekken.
Logisch dus dat ook Husqvarna met een allroad op de proppen komt. Immers, ze hebben ervaring zat in motorcross en enduro, en bovendien hoeven ze – sinds ze onder één hoedje spelen met KTM – niet hard te smeken om wat onderdelen te lenen.
Resultaat: de Husqvarna Norden 901. Kijk naar het blok, het frame, de achterbrug, de tank, de knopjes … Is dit niet gewoon Lees verder →
Jean Le Motard 