Kort stukje vandaag, maar het meeste “offroad” dat ik al ooit voor de wielen kreeg.
Vertrek: Kruispunt Molenveld – Pater Penninckxstraat Elewijt
Straten: Pater Penninckxstraat, Moorbosstraat, Mastboomlaan, Boektsestraat, Driebundersweg, Hoogstraat, Groenegrachtweg, Hondenbergweg, Kampenhoutsesteenweg
Aankomst: Kruispunt Kampenhoutsesteenweg – Tervuursesteenweg Perk
Afstand: 4 km
Bekijk deze route op Google Maps.
Theoretisch rijexamen gedaan, rijlessen gevolgd, voorlopig rijbewijs opgehaald. Tijd om een motor aan te schaffen. Maar welke? Een eerste motor kiezen, niet evident.
Mijn vereisten:
Na wat opzoekwerk kwam ik met dit lijstje:
De Triumph en de Kawasaki bleken al gauw niet tweedehands te vinden. Een tweedehands Transalp en V-Strom gaan bekijken. De V-Strom vind ik qua looks het minste, en ook nogal groot. Transalps zijn tweedehands makkelijk te vinden, maar dikwijls is het kiezen tussen een “serieus ingereden” oud model, of een zo-goed-als-nieuw laatste model (wat het prijskaartje dan weer te zwaar maakt voor mij).
Dan gaan kijken voor een BMW F 650 GS. De tweecilinder is – wegens het prijskaartje – buiten bereik voor mij. De monocilinder bleek wel een optie.
Dus kwam ik uit bij een exemplaar uit 2006 (ingeschreven begin 2007). De huidige eigenaar had ‘m overgekocht van een BMW handelaar. 16.200 km op de teller, in zeer propere staat. Wat opties (ABS, middenbok, verwarmde handvaten, handkappen, topkoffer, carterplaat en -beugels). Goeie prijs.
Aangezien ik met een L moet rijden en ik me kan voorstellen dat niemand een beginner zijn tweedehandsmotor laat proberen, de buurman meegenomen om de motor te gaan bekijken. Hij kent ook meer van motoren dan ik (hij is al jaren motard), dus dat kwam van pas.
De inspectieronde en de proefrit toverden bij de buurman een glimlach op het gezicht, dus na een nachtje erover slapen de knoop doorgehakt. Zaterdag opgepikt, mijn eerste motor:
Afgelopen weekend een dagje motorinitiatie gedaan met Clubmot. Mijn eerste keer op een motor. Afspraak om 9 uur voor een leerrijke dag. Een zwarte Yamaha YBR125 staat voor me klaar.
Na een korte introductie over motorkledij, de technische aspecten van een motor en de juiste zitpositie was het tijd om te leren vertrekken. Lichtjes gas geven, koppeling langzaam lossen … en stilvallen. Dat vertrekken heb je niet na twee pogingen onder de knie.
Daarna, het spel met koppeling, gas en achterrem: zo traag mogelijk proberen rijden, zonder stil of om te vallen.
Op naar het bochtenwerk. Kijkrichting aanleren, neiging tot omvallen in trage, scherpe bochten compenseren met de koppeling, oefeningen met pionnetjes, u-bochten draaien.
Dan het remmen. Aanloopje nemen en plots in de remmen vliegen, progressief liefst. Aan den lijve het verschil tussen voor- en achterrem ondervinden.
Tot slot nog erop wijzen hoe je je als motorrijder zichtbaar maakt op de weg en je plaats opeist op de baan.
En dan, tijd voor het echte werk: achter de BMW van de instructeur aan, het verkeer in, door drukke dorpskernen, over verlaten straten en stoffige wegeltjes. Op een rustig stuk bochtentechniek oefenen, bergop leren vertrekken met behulp van de achterrem, en – de verrassing van de dag – het tegensturen ontdekken.
Na een klein anderhalfuurtje on the road zit de dag erop, de klok wijst intussen al 5 uur aan. Maar de smaak naar meer is er, duidelijk.
Waar ik ‘s morgens nog zat te twijfelen of motorrijden wel iets voor mij is, heeft deze dag voor veel opheldering gezorgd. Moet ik wel met een 125 cc beginnen?
Tijdens de babbels tussenin en achteraf wordt mij afgeraden dat te doen. Direct voor een A-rijbewijs gaan.
Een 125 cc zou leuk zijn om mee te beginnen, maar ik zou ‘m ook snel beu worden en bovendien zou het verre van de ideale motor zijn om woon-werkverkeer over de autostrade te doen. En net dat zou ik waarschijnlijk wel willen doen.
Gevraagd naar een goeie beginnersmotor, met mijn gebruik in het achterhoofd, werd me een Suzuki V-strom of een Honda Transalp aanbevolen. 600 à 700 cc, gemakkelijk te manoeveren en blijft (volgens de mannen met ervaring) een plezier om mee rijden. Tegelijk voldoende bescherming tegen de elementen, en een aangename rechte zitpositie om wat afstanden te doen.
Op een dag tijd veel wijzer geworden. Met dank aan Brecht van Clubmot!
Zonder de minste ervaring op de motor kruipen en de baan op, lijkt me niet het meest briljante idee. Ik ben dus aan het rondkijken voor een initiatiecursus motorrijden. Je leert de basis: starten, schakelen, remmen, wat techniek. Bijkomend voordeel is dat je geen motor hoeft te hebben en een 125 cc lesmotor onder het achterwerk krijgt. Voor mij interessant om te zien of ik me wel op m’n gemak zou kunnen voelen op een motor.
In Vlaanderen zijn een aantal aanbieders van initiatiecursussen motorrijden. Sommige opleidingen duren een hele dag, andere een paar uurtjes. Hieronder vind je er een paar, maar als je wat googelt kom je er nog meer tegen. Ik ben alvast van plan een dagje te boeken.
Aktief – Dro Initiatie, hele dag, 190 euro
Clubmot – Initiatie, hele dag, 185 euro
Stam Eduction – Opstapcursus, drie uur, 80 euro
KTM 125 Duke School – tijdelijk aanbod veronderstel ik, vier uur, 165 euro (normaal 265 euro), bij aankoop van een KTM 125 Duke krijg je de opleiding terugbetaald
Active Pits – Initiatie, hele dag, 162 euro
UPDATE:
Intussen de Clubmot Initiatie gedaan, het verslag daarvan lees je hier.
(Foto: Charles Seguy)
“Saai”. “Ge zijt dat binnen de kortste keren beu”. “Dat gaat niet vooruit”. Da’s wat ik lees op fora over 125 cc-motoren. Al is niet iedereen er zo negatief over. Waarom ik overweeg voor een 125 cc te gaan:
– Ik heb een Rijbewijs B, en da’s voldoende.
– Ik hoef dus geen rijlessen te nemen en geen examen af te leggen = serieuze besparing van tijd en geld.
– Ik hoef geen zware motor te kopen, een 125 cc is goedkoper dan een zwaarder model.
– Een 125 cc is licht en wendbaar, en is dus een goeie motor om te leren, eventueel als opstap naar iets zwaarders.
– Bevalt het mij niet, dan heb ik me al de kosten en moeite van een zware motor bespaart.
Nadelen van een 125 cc:
– Niet ideaal voor op de autostrade, want ze halen met moeite 120 km/u.
– Ik heb er geen rijbewijs voor nodig, dus ik kan als onervaren, onwetende motorrijder de baan op, met alle gevolgen van dien.
– “Saai”. “Ge zijt dat binnen de kortste keren beu”. “Dat gaat niet vooruit”.
Nu ja, nadelen …
Ik weet niet eens of ik direct met de motor de autostrade op durf. Ik denk eraan om ‘m af en toe te nemen om naar het werk te nemen. Da’s 35 km autostrade enkel. Pas op, tijdens de spits, dus een groot deel daarvan is aanschuiven. Voor de automobilisten toch 😉 Dus misschien toch te doen met een 125 cc. Al dikwijls genoeg een BMW C1 gezien onderweg, dus als die dat kan …
Ivm mijn onervarenheid: ik overweeg sterk om een initiatiecursus te volgen. Zodat ik op z’n minst weet waarvoor alle die knopjes en hendels dienen.
Saai? Dat zullen we nog wel zien. Het lijkt me sowieso een goeie keuze als eerste kennismaking met het motorrijdersschap.
(Foto: Pilao)
Ik ben 36 jaar. Dat wou je toch weten? Ja, ik hoor je tot hier “midlifecrisis” denken. Vorige week bij de tandarts was nochtans alles in orde. ‘t Kan rap gaan.
Papieren voor een 125 cc. Niet gemakkelijk om dat in orde te krijgen. Tenminste, in mijn geval niet. Niet dat ik het heb over verzekering, rijbewijs of zo. Nee, de papieren thuis.
Inge is verpleegkundige op een operatiekwartier. Heeft dus al genoeg motorrijders op tafel gehad die in niet al te zachte aanraking kwamen met wegdek, auto’s en wegafrastering. Dat ze begint te bibberen bij de gedachte alleen al van mij op een motor, ik kan daar wel in komen.
Maar de goesting is er al lang. En overlaatst, tijdens een werkgerelateerd bezoekje aan het Autosalon, viel mijn goeie ouwe Belgische frank. Ik hoef niet per se onmiddellijk een zware motor te kopen, ik hoef niet direct een rijbewijs A te halen. Een 125 cc, dat ziet er niet uit als iets dat thuishoort op een draaimolen, en met mijn rijbewijs B (behaald in 1997) mag ik daar gewoon mee de baan op.
Het onderwerp dus nog eens op de keukentafel geslingerd, en het lijkt erop dat het papierwerk deze keer goedgekeurd gaat worden. Wordt vervolgd!
(foto: Xavier Cucurull)
Jean Le Motard 