Test: Yamaha Tracer 9

Fans van triples die de voorbije jaren op zoek waren naar een middenklasse sporttourer, die hadden niet zo heel veel keuze. In 2007 kwam de Triumph Tiger 1050 Sport op de markt, en dat was eigenlijk je enige optie tot in 2015 twee nieuwe modellen op het toneel verschenen: de Yamaha MT-09 Tracer (in 2017 omgedoopt tot Tracer 900) en de MV Agusta Turismo Veloce. Dat lijstje van drie was echter van korte duur want in 2016 stopte de productie van de Tiger Sport.

In 2020 onthulde Yamaha de opvolger van de Tracer 900. Naast een welgekomen facelift en twee nullen minder op z’n identiteitskaart, werd de nieuwe Yamaha Tracer 9 ook onderhuids stevig onder handen genomen. Net op tijd, want in 2021 dook er plots een derde middenklasse triple sporttourer op in het lijstje: de Triumph Tiger 850 Sport.


Met beide concurrenten hebben we nog niet gereden, en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat een ander model een stuk hoger op het verlanglijstje staat: na een zeer overtuigend weekje met de Triumph Trident 660 zijn we ten huize Jean Le Motard erg benieuwd naar diens sporttourbroertje de Tiger Sport 660.

Maar terug naar de orde van de dag: de Yamaha Tracer 9. Na onze test van z’n voorganger was ik – op wat detailkritiek na – helemaal mee met wat de Japanners me hadden voorgeschoteld. Alleen de looks, die waren twee jaar na z’n introductie eigenlijk al passé.


Gelukkig kan je met de nieuwe looks van de Tracer 9 wel weer buitenkomen. Hij oogt fris, scherp en sportief, en vertaalt daarmee perfect het karakter van de motor. De bombastische handkappen van de Tracer 900 werden ingeruild voor minder overdreven exemplaren, en de slanke LED-richtingaanwijzers geven extra verfijning. Enkel het achterlicht en de Lees verder

Test: KTM 1290 Super Duke GT

KTM heeft al jaren de meest radicale der supernakeds in de stal staan: de 1290 Super Duke R. Een beest van een motor, die dit jaar een volledige make-over kreeg. Blijkbaar zag iemand bij KTM enkele jaren geleden toerpotentieel in The Beast: zet er een scherm op, voeg een grote tank toe en plak er koffers aan. Et voilà, de KTM 1290 Super Duke GT is geboren. Bij eender welke constructeur zou je op staande voet ontslagen worden, niet zo bij KTM. Daar zijn zelfs de toermachines Ready to Race.

Het 2020-model van de GT is nog gebaseerd op de vorige generatie van de Super Duke. Van het originele, knotsgekke blok werd amper iets afgeroomd en blijven 175 paarden en 141 Newtonmeters over. Meer dan genoeg om van de GT een echte raket te maken. Een raket om mee te reizen in stijl. Hoewel het Kiska ontwerp niet ieders meug is, valt de GT op door de agressieve koplampen die geflankeerd worden door de in de tank geïntegreerde LED-bochtenverlichting en -pinkers. Ook de brede schouders en slanke heupen vallen op, en de koffers passen wonderwel in het geheel. Een meer dan geslaagde designmix waarop ik geregeld Lees verder

Reistest: BMW F 900 XR

Toen BMW eind vorig jaar – tegelijk met de vernieuwde S 1000 XR – de gloednieuwe F 900 XR aankondigde, floepten bij mij direct vraagtekens tevoorschijn. Wordt de 900 ook zo’n adrenalinebom zoals de 1000? Of wordt het een soort instapvariant? Of een flauw afkooksel?

De vorige S 1000 XR was in 2015 mijn favoriete testmotor van het jaar. Z’n combinatie van prestaties en comfort deden het voor mij. De nieuwe 1000 heb ik nog niet tussen de benen gehad en staat nog steeds hoog op mijn testverlanglijst, maar intussen kon ik wel al de 900 aan de tand voelen.

Oorspronkelijk was het plan om ‘m mee te nemen naar de Alpen, maar corona dwong ons tot a change of plans. We toerden een week door België, met korte uitstapjes richting Eifel en Noord-Frankrijk. Niet altijd maar toch geregeld met bagage achterop. Zo’n 2.500 km geklokt, dat moet volstaan voor een gefundeerde mening.

Visueel heeft de BMW F 900 XR veel meegekregen van z’n grotere broer. De nauwe familiebanden zijn duidelijk herkenbaar, in die mate dat het niet-geoefende oog ze zelfs als twee dezelfde fietsen zou kunnen zien. De grootste weggever is misschien nog het kontje, dat bij de 900 wat lullig is afgesneden vlak achter het zadel, en uitloopt op de nummerplaathouder. Bij de 1000 XR is de kont steviger aangezet, wat esthetisch beter oogt. Mijn testmotor was echter uitgerust met Lees verder

Kort getest: BMW F 800 GT

Een paar dagen met een BMW F 800 GT gereden (bedankt Peter Motor Works), de bevindingen.

bmw-f-800-gt-review

F 800 GT, de benaming lijkt op F 800 R, een model dat ik in maart enkele dagen mocht lenen. Qua krachtbron erg vergelijkbaar dacht ik. Op papier ziet het er alleszins hetzelfde uit: een 798 cc tweecilinder die 90 pk levert en bij 6000 toeren piekt naar 86 Nm.

Tot ik vertrok: tiens, de GT is wat minder nukkig en nerveus. De BMW F 800 GT is dan ook een sporttoerer, en die mag wat vriendelijker in de omgang zijn.

Toch had het op vlak van power voor mij iets meer mogen zijn. Ik bleef wat op m’n honger zitten. De GT komt, zeker in de lagere toerregionen, lui over. Hoog in de toeren wordt hij wel ineens wakker, dus het is kwestie van ‘m niet te laten indommelen.

bmw-f-800-gt-test

Van een sporttoerer verwacht je toereigenschappen en die bezit deze motor wel degelijk. De kuip is niet gigagroot zoals bij de BMW R 1200 RT, dus op dezelfde bescherming mag je niet rekenen. Niettemin doet het kuipje het behoorlijk. Het zet je borst goed uit wind, je bovenarmen krijgen wel een beetje wind te verduren. Je benen vangen bij regenweer hoogstens wat druppels.

Goed gezien van BMW om de ruit niet te hoog te maken. De luchtstroom glijdt net onder je helm door, waardoor je helm geen zware turbulentie te verwerken krijgt. Bij andere motoren, zoals de Suzuki V-Strom 1000, zorgde net die hogere ruit ervoor dat mijn hoofd flink wat gedaver mocht slikken.

Op 650 km tekende ik een gemiddeld verbruik op van Lees verder

Getest: Suzuki GSX1250FA Touring

De Suzuki GSX modellen hebben stuk voor stuk een viercilindermotor tussen de wielen steken. Die met de grootste longinhoud is de GSX1250FA: 1255 cc. Deze sporttoerer komt in België nu ook in Touring-variant op de markt, waarmee hij zich waagt tussen andere toerbuffels als de Triumph Trophy, BMW R 1200 RT en Yamaha FJR1300.

suzuki-gsx1250-fa-zijkant

Dat Touring-aanhangsel brengt niet zo heel erg veel extra uitrusting met zich mee: een vario windschermpje, een top- en twee zijkoffers. Daarmee moet je het doen. Gelukkig heeft het basismodel al een mooi gestroomlijnde volkuip, zodat de GSX1250FA Touring zijn naam gerust mag dragen.

Opboksen geblazen

De eerste vraag is of deze Suzuki wel opgewassen is tegen de toch wel geduchte concurrentie. En dan laat zijn USP zich meteen horen: met een prijs van 9.990 euro neemt hij onmiddellijk een paar straatlengtes voorsprong op hoger genoemd gebuffelte. De basisprijs van de Yamaha FJR1300 is 16.000 euro. Meteen een gat van 6.000 euro. En da’s dan nog de goedkoopste van de drie concullega’s.

suzuki-gsx1250-fa-neus-close

Of dat prijskaartje genoeg is om de concurrentie straatlengtes voor te blijven is de tweede vraag. Want het prijsverschil zit ergens in natuurlijk. Terwijl anderen goochelen met cruisecontrol, verwarmde handvaten, elektrisch verstelbare ruit, tractiecontrole, verschillende rijmodi en andere luxepaardsnufjes, heeft deze Suzi niets van dat alles. Back to basic, geen franjes, geen gedoe. En wie de optielijst opduikelt, komt van een kale kermis thuis. Tenzij je op zoek bent naar een tankpad of wielstriping.

Niet dat de GSX1250FA Touring helemaal kaal is. ABS, in de hoogte verstelbare zit en middenbok krijg je standaard. Dat laatste komt van pas, want Suzi brengt z’n power via een ketting over naar het achterwiel. Terwijl je bij een toermotor misschien eerder een cardan verwacht. Scheelt wel weer een paar eurootjes als je langs de kassa passeert.

suzuki-gsx1250-fa-zijkoffer

Vallende steekjes

De scherpe prijs van de Suzuki GSX1250FA Touring laat zich echter niet alleen merken aan Lees verder