Reisverslag: Zuid-Noorwegen in 7 highlights

Geplaatst op 21/07/2023 door Jean Le Motard

Dan zit je twijfelen of je naar de Dolomieten of de Picos zou gaan, stippel je alvast routes voor beide trips uit, en wat vertellen de weersvoorspellingen dan een week voor je vertrekt? “Sorry jongens, regen voorspeld in zowat heel Zuid-Europa”. Twee opties: voet bij stuk houden en alvast je regenpak klaarleggen, of je plannen helemaal omgooien.

Twee dagen voor ons vertrek hakten we na een laatste blik op de (niet beter geworden) weerkaarten finaal de knoop door: vergeet de Dolomieten, vergeet de Picos, het wordt Noorwegen. Geen zin in regen, en bovendien Lees verder →

Reisverslag: Franse Alpen 2022

Geplaatst op 11/08/2022 door Jean Le Motard

Een motortrip die we al in 2020 wilden doen, maar door het welbekende virus niet kon doorgaan: een toertje Franse Alpen. De routes hadden we toen al ongeveer uitgestippeld maar een realitycheck dwong ons enkele weken voor vertrek tot nog wat lastminute bijschaafwerk. Bepaalde campings waren bijvoorbeeld gesloten, en sommige leuke baantjes bleken toch misschien wat veel omweg voor de beperkte tijd die we hadden.

De tijd die we hadden: een week. Bij het maken van onze routes gebruikten we de Route des Grandes Alpes als basis en vulden dat aan met interessante cols, wegen en gorges. Alles doen wat daar bij elkaar ligt is onmogelijk in een week, dus je moet keuzes maken.

Uiteindelijk werd dit ons plan: Lees verder →

Verslag: Endurofun Adventuretrip Alpen 2016 (deel 2)

Geplaatst op 05/10/2016 door Jean Le Motard

Dag 4 – dinsdag 20 september – Het fort

Het tentvolk is vroeg uit de veren en het gaat al direct over bandenspanning. Jan en ik voelden gisteren weinig verschil. We vragen aan Bart hoeveel bar hij aanraadt. Volgens hem hangt veel af van band en bandenmaat. Hij voelt gewoon. De band met twee duimen lichtjes kunnen induwen, zoiets.

Ik laat op gevoel m’n band af en kom uit op 1,2 bar voor en 1,8 bar achter. Hoewel een ander metertje weer wat anders beweert.

Bart heeft intussen de weersvoorspellingen bekeken en gooit het programma om. Normaal zou offroaddag 2 een oefendag worden, maar het belooft vandaag mooi te worden en morgen minder, dus we doen een position switch. Morgen oefendag, vandaag een rit naar “Het fort”.

We vertrekken om 10 uur, maar helaas met een man minder. Frederik liep deze winter een skiblessure op, de offroadschokken doen daar geen goed aan. Jammer genoeg zijn er in de buurt genoeg mooie passen en banen over asfalt, anders kon meneer vanaf nu voor het avondeten zorgen.

De route die we vandaag nemen begint zoals gisteren (grind- en aardewegen) maar verandert stilaan naar een meer stenig parcours. Nog meer opletten geblazen in korte klimmende bochten, zien dat je tractie houdt en evenwicht bewaart. Het verschil in bandendruk is nu wel merkbaar (stukken beter zo!) maar door bochten vliegen is er niet bij. Een steile haarspeldbocht bergop vereist de volle aandacht.

Het is voor mij nog zoeken hoe ik zo’n bocht het best neem met de Tiger, in eerste (waarin hij bij vlug gas lossen durft stilvallen) of in tweede (waarin hij bij trage manoeuvres souplesse mankeert en in ademnood dreigt te raken). Dat onwennige zorgt ervoor dat ik – net voor we het fort bereiken – voor de eerste keer deze reis op m’n bakkes ga. In een scherpe draai valt de motor stil, net voor het punt dat je het gas opent om ‘m uit de bocht te trekken. Het is redelijk steil bergop en er is geen houden aan: motor tegen de vlakte. Zelf loop ik geen kwetsuren op, de motor wel: de rechter handkap breekt aan één kant af, spiegel en pinker zijn geschramd. Valt mee, al zijn de handkappen blijkbaar erg kwetsbaar.

Jan helpt me de motor rechtzetten en we vatten het laatste stuk aan. Na een pittige finale klim bereiken we het fort. 2809 meter hoog zegt de Tripy van Ben.

Het is intussen Lees verder →

Verslag: Endurofun Adventuretrip Alpen 2016 (deel 1)

Geplaatst op 29/09/2016 door Jean Le Motard

Dit jaar organiseerde Endurofun voor het eerst de Adventuretrip richting Italiaanse Alpen. Gezamenlijk binnendoor oprijden in 3 dagen, daarna 4 dagen offroad rijden zonder bagage (die blijft op de camping) en dan in 2 dagen terug naar huis. Twee offroadtrainingen bij Endurofun moeten volstaan om mee te kunnen. De reis mikt hiermee op de beginnende allroadreiziger. En zo ben ik er eentje. Dus ik ging mee.

Dag 1 – zaterdag 17 september – Het vertrek

Afspraak om 8 uur op het vertrekpunt nabij Herk-De-Stad. 13 deelnemers:
Bart VM (niet te verwarren met Bart van Endurofun) met een BMW F 800 GS
Frederik met een BMW 1200 GS
Tony met een BMW 1200 GSA
Karel met een BMW 1200 GSA
Johann met een BMW 1150 GSA (aka Dikke Bertha)
Max met een KTM 1190 Adventure R
Luc met een KTM 1190 Adventure R
Chris met een KTM 1190 Adventure R
Bram met een KTM 990 Adventure (en met z’n 29 de jongste deelnemer)
Piet met een Yahama XT660Z Ténéré (en met z’n 66 de oudste deelnemer)
Ivo met een Triumph Tiger 800
Jan met een Triumph Tiger 800 XCa
En ikzelf met een Triumph Tiger 800 XCa (waarvan je hier het testverslag kan lezen)

Het merendeel heeft Continental TKC 80 gemonteerd, enkelen doen het op TKC 70, Heidenau K60 Scout en Michelin Anakee Wild. Drie begeleiders mogen dat zootje avonturiers in het gareel houden: Endurofun-bezielers Bart en Maja (met hun kersverse Africa Twins) en Ben (KTM 950 Super Enduro).

Na een korte introductie met een kop koffie en een chocoladekoek mogen we ons verdelen in 4 groepjes. We gaan vandaag in kleinere groepjes rijden, telkens met een kopman die een Tripy meekrijgt. Jan en Tony ken ik vanop de Triocursus, wij haken aan bij Ben.

Het startschot wordt iets na 9 gegeven. We rijden een vlotte route via onder meer La Roche en duiken Luxemburg in. Daar stoppen we ’s middags met de hele bende voor de lunch op een zonnig terras. Bart vertelt wat anekdotes die – als je al eens een cursus of rit bij Endurofun deed – bekend in de oren klinken. Dat betert gelukkig de volgende dagen, dan komen de verhalen boven die nog niet werden grijsgedraaid.

Na de lunch zetten we aan richting Frankrijk. Het wordt een redelijk lange dag met weinig pauzes. 498 km. Wel een mooie route. Reeksen haarspeldbochten, lange stukken recht met velden zover het oog reikt, kronkelwegen door bossen met de zon die doorheen het dichte bladerdek het wegdek bezaait met witte vlekken.

Rond 18 uur bereiken we de finish: een camping in de buurt van de Noordelijke Vogezen. Tentje opzetten en aanschuiven in de kantine van de camping. Warme camembert met brood en garnituur, in combinatie met een paar glazen wijn en een portie vermoeidheid komt dat flink aan. Iedereen vroeg de tent in.

tent-motor

Dag 2 – zondag 18 september – Zeikweer

Het regende ’s nachts. Het matrasje was ook nog wennen. En ’s ochtends tikken de druppels ook nog op het tentzeil. Niet bijster goed geslapen dus. En ik ben niet de enige. Redelijk wat vermoeide kopjes, allemaal snel snel die natte tent inpakken en dan de kantine in.

Met een stevige koffiekoek en een kop koffie worden de plannen beraamd. Want zoals Bart gisteren al zei: elke reis is een avontuur, en plannen kunnen wel gemaakt worden, maar staan open voor verandering. Daarom nemen we niet opnieuw binnenwegen, maar rijden we de autostrade op om zo snel mogelijk de regenzone te verlaten, en dan terug binnendoor.

Niemand die daar graten in ziet, dus rond 9 uur vertrekt de hele groep. In D-systeem deze keer: Bart en Maja voorop, Ben als rode lantaarn. Dat gaat redelijk vooruit, maar je merkt dat zo’n groep van 16 voor flink wat tijdverlies zorgt aan péages of bij een gezamenlijke tankbeurt. Dat in kleine groepjes rijden van dag 1 was dus zo’n slecht idee nog niet.

Even na 13 uur houden we halt in de buurt van Dijon. De hemelsluizen zijn intussen nog altijd niet dicht. Sommigen hebben het koud, anderen ontdekken dat hun laarzen of handschoenen toch niet waterdicht zijn. Even opwarmen in een wegrestaurant, kracht opdoen met een hamburger en frieten, en het begeleiderstrio dat alle mogelijke weerapps bekijkt.

Het verdict: Frankrijk zal de hele dag regen over zich krijgen. Het oorspronkelijke plan om op de Franse-Zwitserse grens te overnachten gaat nu finaal de vuilbak in. Want om vanavond de tent op te zetten in de regen en morgenochtend opnieuw een natte tent te moeten inpakken, daar heeft niemand zin in. Het nieuwe plan: in kleine groepjes rechtstreeks naar onze eindbestemming in Italië. Nog een dikke 400 km te gaan.

Tony, Jan en ik vertrekken om 14u30 en houden er een stevig tempo op na. Onderweg blijven de buien nog steeds niet uit, maar gelukkig trakteert Lees verder →

Weekendje Ardennen met Quechua (en de Yamaha XSR700)

Geplaatst op 31/05/2016 door Jean Le Motard

Of ik geen zin had in een weekendje Ardennen, vroeg Decathlon. Om hun Quechua trekkinggamma te ontdekken en intussen ook nog wat leuke dingen te doen. Met het oog op de Alpentrip, waarvoor ik wel wat trekkersmateriaal nodig heb, ik dus daarheen. Met een Yamaha XSR700 (waarvan je hier de review kan lezen). De heenrit was helaas rushen, wegens krappe planning. Bestemming: een camping in Hamoir, naast de Ourthe. De andere deelnemers: voornamelijk reisbloggers. Waardoor ik me een beetje de rare eend in de bijt voelde. Gelukkig bleken de andere eenden vriendelijk.

Als intro kregen we een woordje uitleg over Decathlon en Quechua. Wat hun visie is, hoe ze research & development aanpakken, hoe het komt dat hun prijzen lager liggen dan die van de A-merken. Interessante uiteenzetting. Kort samengevat: Decathlon doet de ontwikkeling zelf, ook de productie van prototypes, steeds met een goeie prijs-kwaliteitverhouding in het achterhoofd. Daarnaast drukken ze de marketingkost zoveel mogelijk. En tot slot hebben ze enkel eigen winkels, wat betekent dat er geen tussenpersonen (en extra marges) zijn. Wie hierover meer wil weten, lees de artikels van Tjoolaard en Ferket, die zijn een paar maanden terug op bezoek geweest in het Decathlon Design Center in Frankrijk.

Verder is Decathlon er ook heel nuchter in dat ze niet kunnen (of willen) concurreren met de topproducten van pakweg een The North Face. Het materiaal voor experten, zeg maar. Maar hun eigen topproducten kunnen zich – naar eigen zeggen – wél meten met de basisproducten van die A-merken. Alleen is de perceptie van het grote publiek nog niet mee. Tijd dus voor ons om wat dingen te testen.

Dat testen – of toch het testen van gerief dat voor een motorreiziger interessant kan zijn – zou echter voor later zijn. Eerst nog een leuk (en warm) middagje hoogteparcours. Daarna stond de voorbereiding van het avondmaal op het programma. Ook een avontuur. De mannen van Nomad and Rebel hadden een stoomput gegraven. Terug naar de prehistorie. Kuil in de grond, gloeiend hete stenen erin, laagje takken erover, eten erop en dan de kuil afdekken met takken, bladeren en tot slot aarde. En dan vier uur laten stomen.

Dat gaf ons de tijd om onder meer onze drinkfles te personaliseren met/door de mannen van Kapow, een wedstrijdje 2 seconds-tent opzetten en terug opplooien te doen, te leuteren over het voordeel van merinowol, en ons te installeren voor de nacht. Ideaal moment om wat Quechua gerief te testen. Lees verder →