Test: Ducati Scrambler Icon

scrambler-ducati

Wie een beetje in motoren is geïnteresseerd, heeft er niet naast kunnen kijken: de lanceringscampagne van de Ducati Scrambler. De Italianen stoften hun geschiedenisboeken af en bliezen – met heel wat trompetgeschal – een Ducati model uit de jaren 60 en 70 nieuw leven in.

De nieuwe Scrambler oogt modern en klassiek tegelijk. Post-heritage noemt Ducati het. Er hangt zelfs een hipstergeurtje aan. Zeker met de vele personalisatiemogelijkheden. Gewoon een van de vier uitvoeringen kiezen en dan de uitgebreide accessoirecatalogus openslaan. Lekker makkelijk.

Die vier uitvoeringen van de Scrambler deed ik al eerder uit de doeken. Ik mocht een weekje de Icon uitproberen.

ducati-scrambler-led-achterlicht

Duveltje uit een doosje

De Scrambler oogt erg compact en vriendelijk. Puur op de looks af zou je ‘m haast als een opstapper durven bestempelen. Gooi je been over het zadel en die indruk wordt zelfs versterkt. Lage zit, rechte zitpositie, het brede stuur dat makkelijk in de hand ligt, de afwezigheid van een ellenlange lijst features en menu-items … Mikt Ducati echt op beginners, zoals hier en daar verkondigd wordt?

ducati-scrambler-stuur

Tot je start en vertrekt. Het geluid is misschien niet zo knetterluid als de Monster 821 die ik vorig jaar probeerde, maar de Scrambler ronkt toch ook mooi. En dan vertrek je met een stevige draai aan het gas en … Lees verder

Kort getest: BMW F 800 GT

Een paar dagen met een BMW F 800 GT gereden (bedankt Peter Motor Works), de bevindingen.

bmw-f-800-gt-review

F 800 GT, de benaming lijkt op F 800 R, een model dat ik in maart enkele dagen mocht lenen. Qua krachtbron erg vergelijkbaar dacht ik. Op papier ziet het er alleszins hetzelfde uit: een 798 cc tweecilinder die 90 pk levert en bij 6000 toeren piekt naar 86 Nm.

Tot ik vertrok: tiens, de GT is wat minder nukkig en nerveus. De BMW F 800 GT is dan ook een sporttoerer, en die mag wat vriendelijker in de omgang zijn.

Toch had het op vlak van power voor mij iets meer mogen zijn. Ik bleef wat op m’n honger zitten. De GT komt, zeker in de lagere toerregionen, lui over. Hoog in de toeren wordt hij wel ineens wakker, dus het is kwestie van ‘m niet te laten indommelen.

bmw-f-800-gt-test

Van een sporttoerer verwacht je toereigenschappen en die bezit deze motor wel degelijk. De kuip is niet gigagroot zoals bij de BMW R 1200 RT, dus op dezelfde bescherming mag je niet rekenen. Niettemin doet het kuipje het behoorlijk. Het zet je borst goed uit wind, je bovenarmen krijgen wel een beetje wind te verduren. Je benen vangen bij regenweer hoogstens wat druppels.

Goed gezien van BMW om de ruit niet te hoog te maken. De luchtstroom glijdt net onder je helm door, waardoor je helm geen zware turbulentie te verwerken krijgt. Bij andere motoren, zoals de Suzuki V-Strom 1000, zorgde net die hogere ruit ervoor dat mijn hoofd flink wat gedaver mocht slikken.

Op 650 km tekende ik een gemiddeld verbruik op van Lees verder

Getest: Triumph Tiger 800 XRx

Allroads doen het al jaren goed op de markt. Logisch dat Triumph zich ook in de strijd mengde. De Tiger 800 werd in 2010 gelanceerd en kreeg pas een update. Vanaf nu heb je de keuze uit maar liefst zes variaties.

De Tiger 800 XR en XC zijn de twee basismodellen. De XR (met de R van road) is straatgericht terwijl de XC (met de C van crosscountry) meer van offroad houdt. De XC heeft bijvoorbeeld gespaakte wielen en aanpasbare voor- en achtervering van WP, terwijl de XR gegoten aluminium wielen kreeg en met Showa stijver staat afgeveerd.

triumph-tiger-800-xrx

Daarnaast zijn er de Tiger 800 XRx en XCx. Beide modellen hebben onder meer cruisecontrol, een middenbok (handig, want ketting), uitgebreide tripcomputer, handkappen en een tweede 12v aansluiting. De XRx doet daar een comfortzadel en verstelbaar windscherm bij, de XCx wat meer bescherming voor offroadbraspartijen.

De x-modellen beschikken daarbovenop over rijmodi: Road, Offroad en Rider. Road geeft een normale gasreactie, abs-instelling en tractiecontrole. Offroad geeft een zachtere gasrespons, laat licht blokkeren van het voorwiel en volledig blokkeren van het achterwiel toe, en beperkt de tractiecontrole zodat je offroad lustig kan driften. Tot slot is er de Rider modus, en die kan je volledig naar je hand zetten. De gasreactie kan op Sport, Road, Rain of Offroad, en de abs en tractiecontrole kunnen op Road, Offroad of Off.

triumph-tiger-800-xrx-zijkant

Keuzestress?

Kan je nog volgen? Want naast de basis- en de x-modellen zijn er sinds deze week  Lees verder

Kort getest: BMW F 800 R

M’n 650 GS moest een paar keer meer dan verwacht overnachten bij Peter Motor Works, dus kreeg ik een BMW F 800 R mee als vervanger. Nee, niet het nieuwe 2015-model, maar de vorige R die geïntroduceerd werd in 2009. Een rode met net geen 20.000 km op  de teller.

bmw-f-800-r-red

De F 800 R is de kleinste naked van BMW. De parelleltwin van 798 cc levert 90 pk af en 86 Nm koppel bij 6000 toeren. Al vanaf de eerste meters valt op dat dit een speels beestje is. Niet zo speels als de Triumph Street Triple R, maar ook de BMW daagt je uit. De Triumph heeft het voordeel van z’n 3de cilinder, wat hem over het hele toerenbereik veel punch geeft. Niet dat het de BMW aan veel ontbreekt. Hij kan in alle toeren vlot weg, maar vooral met de toerennaald richting rood kan je ‘m flink op de staart trappen. Het lijkt wel of z’n adem niet op kan. Agressief, zoals de Ducati Monster 821, wordt deze BMW echter nooit. Op een onverwachte wheelie (zoals de Ducati) zal hij je niet trakteren, al voel je ‘m wel licht in de neus worden als je de gas snel opendraait. En in tweede doortrekken tot 120 is ook geen probleem.

bmw-f-800-r

Dat brede bereik in tweede is erg makkelijk tijdens het filefilteren. Schakelen? Niet nodig. Z’n geluid speelt dan ook in je voordeel. In lage toeren produceert de BMW F 800 R een mooie brom, vanaf 6000 toeren word je op gehuil getrakteerd. Niet zo verslavend als het geluid van de eerder genoemde Triumph, maar deze BMW doet z’n best. En als een (autorijdende) collega je vertelt dat hij je ’s morgens in de file heeft horen aankomen, dat klinkt toch als muziek in de oren?

Minder leuk is Lees verder

Getest: Ducati Monster 821

ducati-monster-821-dark

De Ducati Monster is een icoon. In 1993 brachten de Italianen de eerste Monster op de markt en sindsdien kwamen heel wat verschillende Monsters uit. De nieuwste in het rijtje is de Monster 821. Die nestelt zich tussen de 796 en de 1200, en kreeg de 821 cc motor van de Hypermotard ingelepeld.

ducati-monster-821

Monsterlijke looks

De Monster is waarschijnlijk de naked bike met de meest instant likeable look, en dat al jàren. Ronde koplamp, typische buizenframe, compacte gestalte. De 821 sluit mooi aan bij deze typische Monster-kenmerken. Klinkt misschien niet spannend, maar wie een Monster koopt, wil gewoon de klassieke Monster-look.

De 821 heeft z’n dubbele uitlaat laag gemonteerd, ledlampjes in de koplamp (wat we ook bij de Ducati Scrambler zullen zien) en een volledig digitaal dashboard.

ducati-monster-821-teller

Ik kreeg een matzwarte 821, officieel de 821 Dark genaamd. Persoonlijk vind ik dat de minst mooie kleur. In het rood of wit komt zijn typische design er veel sprekender uit. Maar je betaalt er ook voor. De 821 Dark kost 10.220 euro, terwijl je voor een witte of rode 500 euro meer neertelt. Je krijgt er dan wel een zadelkapje bij, hoewel ik dat niet per se als een pluspunt zou zien.

Dat Ducati wel eens als duur wordt beschouwd, counterde Maarten van Ducati Zaltbommel met Lees verder