Motortripdilemma: Picos of Dolomieten?

Geplaatst op door

Naar jaarlijkse gewoonte zijn we ook dit jaar weer een motortripje aan het plannen voor juni. Het concept blijft hetzelfde: tent achterop en go!

Op de shortlist stonden vijf bestemmingen waarvan Noorwegen, Wales en Schotland intussen al geschrapt zijn. Blijven over: de Picos en de Dolomieten. We hebben al ruwweg de routes uitgestippeld voor beide trips, nu komt stilaan de tijd om de knoop door te hakken.

Vraag: welke trip zou jij kiezen en waarom?
En voor de bekenden van de streek: zijn er baantjes die we absoluut niet mogen missen?

Optie 1: Picos


Nog nooit in de Picos geweest maar wel al genoeg goeds van gehoord om hoog op onze shortlist te eindigen. Grootste nadeel t.o.v. de Dolomieten: het is een eindje verder vooraleer we op onze bestemming zijn. Al is de reis minstens even belangrijk dan de bestemming.

Op dag 1 rijden we vanuit België een heel eind Frankrijk in, net iets meer dan 1.000 autostrade-km’s.
Op dag 2 (blauw) begint onder San Sebastian de kronkelpret.
Op dag 3 (groen) rijden we de Picos in.
Dag 4 (geel) en 5 (oranje) rijden we lussen in de Picos.
Op dag 6 (rood) verlaten we de Picos en sturen we oostwaarts.
Dag 7 (paars) maken we een ommetje langs de Bardenas Reales, waarna we de Pyreneeën oversteken en net over de Franse grens overnachten.
Dag 8 nemen we de snelste weg naar huis.

Bekijk de route in detail.

Optie 2: Dolomieten en Julische Alpen


De Dolomieten staan in mijn geheugen gegrift als Lees verder →

Test: Zero SR

Geplaatst op door

Voor de volledigheid: ik testte de Zero SR 14,4+ ZF75-10 MY 2022.

Aan de elektrificatie in de autoindustrie valt niet meer te ontsnappen. Zo ruilde ik dit jaar mijn dieselslurpende firmawagen in voor een PHEV-exemplaar. Elektrische motoren zie je daarentegen zelden in het straatbeeld. Dat ze er aan staan te komen maakte de voorbije EICMA duidelijk. Enkele grote constructeurs presenteerden er hun toekomstvisie, en die is vaak elektrisch. Met de Zero SR kon ik testen hoe zo’n verbrandingsvrije motor rijdt.


Het in 2006 in Californië gestichte Zero is al jaren dé referentie binnen het elektrische segment. De SR die ik testte is van modeljaar 2022, uitgerust met de intussen gekende 14,4+ ZF75-10 krachtbron. Belangrijk detail: vanaf het 2023 model worden enkele belangrijke vernieuwingen doorgevoerd. Daarover later meer.

De lithiumionbatterij met een capaciteit van 14,4 kWh drijft een gepatenteerde Z-Force motor aan die goed is voor 166 Nm koppel en 75 pk. Het plusteken in de naam duidt erop dat het batterypack optioneel uitgebreid kan worden tot 17,3 kWh.


De batterij is waar het uiteindelijk allemaal om draait bij deze motorfiets. De hamvraag die iedereen me stelde: hoe ver kan je er mee rijden? Volgens Zero is dat tussen 124 km op de snelweg (aan 113 km/u) en 251 km in de stad. Die afstanden haalde ik nooit. Bij een rustige rijstijl waarbij de snelheid nooit hoger was dan 100 km/u was 160 km wel mogelijk.

Tweede meest gestelde vraag: hoe lang duurt het opladen? Wel, aan een normaal stopcontact zo’n 4,5 uur om volledig op te laden. Bij het basismodel is snelladen geen optie.

En vraag drie: wat kost dat opladen eigenlijk? Het verbruik interesseert me normaal gezien bij een motorfiets geen bal, maar het is geen onbelangrijke factor bij de overweging om een elektrische motor te kopen.

Volg even mee: Lees verder →

Test: Harley-Davidson Street Bob

Geplaatst op door


Zullen we beginnen met een bekentenis? Ik mag dan zelf wel altijd kiezen voor adventurebikes, moest het puur om de looks gaan, dan zou ik zonder twijfel voor iets anders gaan. Wat dan? Een bezoekje aan de Matchlight Motorcycle Show een paar jaar geleden gaf me een stevige por richting coole custom choppers.

Harley-Davidson komt bij dat soort bikes al snel in het vizier, alleen konden mijn vorige Harley tests me nooit over de streep trekken. Te weinig power, te snel met de voetsteuntjes aan de grond … kortom: te weinig rijplezier als je het niet enkel bij gezapig cruisen wil houden.


Enter de nieuwe Street Bob. Die kreeg voor modeljaar 2022 het nieuwe Milwaukee-Eight 114 blok ingelepeld, goed voor zomaar eventjes 1.868 cc, 155 Nm koppel bij 3250 toeren en 94 pk bij 5020 toeren. Daarmee is dit Lees verder →

Reisverslag: Franse Alpen 2022

Geplaatst op door

Een motortrip die we al in 2020 wilden doen, maar door het welbekende virus niet kon doorgaan: een toertje Franse Alpen. De routes hadden we toen al ongeveer uitgestippeld maar een realitycheck dwong ons enkele weken voor vertrek tot nog wat lastminute bijschaafwerk. Bepaalde campings waren bijvoorbeeld gesloten, en sommige leuke baantjes bleken toch misschien wat veel omweg voor de beperkte tijd die we hadden.

De tijd die we hadden: een week. Bij het maken van onze routes gebruikten we de Route des Grandes Alpes als basis en vulden dat aan met interessante cols, wegen en gorges. Alles doen wat daar bij elkaar ligt is onmogelijk in een week, dus je moet keuzes maken.

Uiteindelijk werd dit ons plan: Lees verder →

Test: BMW S 1000 R

Geplaatst op door

Na de release van de nieuwe BMW S 1000 RR in 2019 was het uitkijken naar de verschijning van de geüpdatete BMW S 1000 R. Z’n voorganger had intussen al wat jaartjes op de teller: in 2014 stond hij voor het eerst in de showroom, als rechtstreekse afstammeling van de toenmalige RR.


Het design van de nieuwe S 1000 R is uiteraard het eerste dat in het oog springt. Hij kreeg een eerder klassieke koplamp die je minder scheef doet kijken dan de snuit van de vorige generatie. De motor oogt korter, gebalder en gespierder (hoewel hij toch een drietal centimer langer is). Je hoeft ‘m maar een glimp te geven om te weten: dat ding knalt!


BMW tapte bij de ontwikkeling van hun supernaked logischerwijs stevig uit het vaatje van de nieuwe RR. Het 1000 cc motorblok werd bijgevijld, zodat het – net als bij z’n voorganger – over een breder koppel beschikt. De ShiftCam-technologie van de RR werd ook overboord gegooid. De filosofie achter deze aanpassingen is dat de RR op circuit moet uitblinken terwijl de R vooral op straat – en dus minder vaak in de hoogste toerentallen – optimaal inzetbaar moet zijn.

Verder werd ook in Lees verder →

Reistest: Husqvarna Norden 901

Geplaatst op door


Zelfs zonder thermometer in de buurt is het overduidelijk: het adventuresegment is en blijft hot. Niet zozeer omdat iedereen per se woestijnen moet doorploegen of van Noord- tot Zuidkaap wil rijden, maar gewoon omdat het zo’n comfortabele motoren zijn. En omdat ze er lekker stoer uitzien. En je tegelijk het gevoel geven dat je gewoon je biezen kan pakken en op avontuur vertrekken.


Logisch dus dat ook Husqvarna met een allroad op de proppen komt. Immers, ze hebben ervaring zat in motorcross en enduro, en bovendien hoeven ze – sinds ze onder één hoedje spelen met KTM – niet hard te smeken om wat onderdelen te lenen.


Resultaat: de Husqvarna Norden 901. Kijk naar het blok, het frame, de achterbrug, de tank, de knopjes … Is dit niet gewoon Lees verder →

Test: Yamaha Tracer 9

Geplaatst op door

Fans van triples die de voorbije jaren op zoek waren naar een middenklasse sporttourer, die hadden niet zo heel veel keuze. In 2007 kwam de Triumph Tiger 1050 Sport op de markt, en dat was eigenlijk je enige optie tot in 2015 twee nieuwe modellen op het toneel verschenen: de Yamaha MT-09 Tracer (in 2017 omgedoopt tot Tracer 900) en de MV Agusta Turismo Veloce. Dat lijstje van drie was echter van korte duur want in 2016 stopte de productie van de Tiger Sport.

In 2020 onthulde Yamaha de opvolger van de Tracer 900. Naast een welgekomen facelift en twee nullen minder op z’n identiteitskaart, werd de nieuwe Yamaha Tracer 9 ook onderhuids stevig onder handen genomen. Net op tijd, want in 2021 dook er plots een derde middenklasse triple sporttourer op in het lijstje: de Triumph Tiger 850 Sport.


Met beide concurrenten hebben we nog niet gereden, en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat een ander model een stuk hoger op het verlanglijstje staat: na een zeer overtuigend weekje met de Triumph Trident 660 zijn we ten huize Jean Le Motard erg benieuwd naar diens sporttourbroertje de Tiger Sport 660.

Maar terug naar de orde van de dag: de Yamaha Tracer 9. Na onze test van z’n voorganger was ik – op wat detailkritiek na – helemaal mee met wat de Japanners me hadden voorgeschoteld. Alleen de looks, die waren twee jaar na z’n introductie eigenlijk al passé.


Gelukkig kan je met de nieuwe looks van de Tracer 9 wel weer buitenkomen. Hij oogt fris, scherp en sportief, en vertaalt daarmee perfect het karakter van de motor. De bombastische handkappen van de Tracer 900 werden ingeruild voor minder overdreven exemplaren, en de slanke LED-richtingaanwijzers geven extra verfijning. Enkel het achterlicht en de Lees verder →