Test: KTM 1290 Super Adventure S

“Ready to race” verkondigt de digitale display van de KTM 1290 Super Adventure S als je de startknop indrukt. Geen woord gelogen, blijkt al vlug. Wat wil je, met 160 pk en 140 Nm? Maar voor we het over power hebben, eerst even dit kanon situeren.

Het 1301 cc LC8-motorblok dat in de KTM 1290 Super Duke al voor de nodige opwinding zorgde, werd door de heren uit Mattighofen ook ingelepeld in een sportieve tourmotor en in een adventurebike. De sportstourer, de 1290 Super Duke GT, voelde ik al eerder aan de tand. Tijd om ook met die adventurebike kennis te maken.

De KTM 1290 Super Adventure komt in een S- en een R-versie. De R richt zich meer op offroad, onder andere met z’n spaakwielen, 21” voorwiel, hogere zadel en standaard crashbars. De S mikt vooral op het asfalt, met gegoten wielen, 19” voorwiel en een lager, tweedelig en in de hoogte verstelbaar zadel. De S mocht ik een weekje testen.

Brutaal of fijnzinnig?

Van de 1290 Super Duke GT herinner ik me dat het simpelweg een brute motor was. Op zoveel vlakken. Brute power, grof gebekte uitlaat, niet altijd even geraffineerd in de omgang. Van de 1290 Super Adventure S verwachtte ik dus ongeveer hetzelfde karakter. En hij verraste me meteen: meneer de avonturier is fijnzinniger dan zijn tourbroer.

Z’n looks doen echter het tegendeel veronderstellen. Vooral het niet bepaald bescheiden design van de koplamp. Niet iedereen is er fan van. Ik aanvankelijk ook niet, maar intussen staat z’n eigenzinnige, zelfs fotogenieke, snuit me wel aan. Eindelijk nog ‘s een KTM Adventure die qua design in de buurt komt van die nog altijd even lekker ogende 990.

Een druk op de startknop brengt de nodige heisa met zich mee. Oorzaak: de optionele Akrapovic-uitlaat. Z’n gebrek aan subtiliteit heeft in de file een Mozes en de Rode Zee-effect. Of in dit geval: Oranje Mozes en de Autozee.

En dan komt het: stevig het stuur vastklemmen – want misschien gooit hij je als een wilde hengst uit het zadel – gas geven en … merken dat deze Super Adventure zich zo mak als een lammetje laat leiden. Van enige brutaliteit is niks te merken. Nóg niks. Maar dat komt, geen paniek.

De Super Adventure heeft vier rijmodi (Sport, Street, Rain en Offroad), en zelfs in Sport was het geen probleem om in volle spits door de Brusselse binnenstad te wroeten. Ja, de Sport-modus heeft de hevigste gasreactie, maar je hebt niet per se fluwelen handschoentjes nodig om ‘m rustig in bedwang te houden. Toch vond ik Street-modus aangenamer rijden. Rain (met 100 pk ipv 160) en Offroad heb ik niet eens geprobeerd.

Hard, harder, hardst

Gelukkig gooit de 1290 Super Adventure niet alle brutaliteit overboord. Sportief rijden gaat zo makkelijk en is zo verleidelijk dat een zesde zintuig voor flitscontroles een zegen zou zijn. Je gaat héél snel héél hard, zo snel zelfs dat het haast onmogelijk is om de gaskraan volledig open te draaien. Met de (optionele, perfect werkende) quickshifter worden de explosieve acceleraties nog waanzinniger. En hoewel de tractiecontrole aan stond, waren minieme wheelies niet uitgesloten. Die tractiecontrole heeft, net als de abs, standaard hellingshoektechnologie. En maar goed ook.

Bochten? Zegt deze Oostenrijker nooit nee tegen. Hij duikt ze soepel en trefzeker in. De lijn mooi aanhouden kost evenmin veel moeite, maar je moet er de ophanging juist voor instellen. Sportief rijden met een schommelpaard is nogal lastig, maar daar kom ik later op terug. Schakellui rijden doet deze allroad liever niet. Onder de 3000 toeren heb je weinig te zoeken, tenzij je fan bent van een schokkende, zwaar trillende motor. Even terugschakelen en al die rauwe power loslaten bij het uitaccelereren. Heerlijk!

De remmen (dubbele 320 mm Brembo’s vooraan, enkele 267 mm Brembo achteraan) doen hun werk, al had ik vooraan initieel iets meer bite verwacht. Na twee dagen was ik er echter aan gewoon, behalve dan aan die achterrem: zelfs met abs ingeschakeld trok ik probleemloos zwarte strepen van enkele meters. Da’s nou niet echt de bedoeling.

Comfort en technologie, apps en TFT

Van een motor waarmee je op avontuur gaat vertrekken verwacht je een beetje comfort. En dat heeft de Super Adventure grotendeels op orde. Aangename, rechte zitpositie, de armen relaxed op het brede stuur, de benen in een niet te scherpe hoek. Het ruitje kan je al rijdend in de hoogte verstellen en biedt redelijk wat windbescherming. De zit is vrij hard maar – voor mijn kont – niet té hard.

De trillingen waarvan de Super Duke GT (modeljaar 2016) last had zijn grotendeels – maar niet volledig – verdwenen. Eerlijkheidshalve vermeld ik erbij dat de (ruim bemeten) voetsteuntjes zonder rubbers komen. Offroadkarakter benadrukken, weet je wel. De cruisecontrol is minder nukkig dan op de Super Duke GT, maar nog steeds niet perfect. Vooral de hernemingen kunnen beter. Rechts onder de display zit een laadbox met usb-aansluiting om je gsm op te laden. Kleine kanttekening: te grote exemplaren passen er niet in (mijn LG G4 met hoesje bijvoorbeeld niet). En als ze bij KTM zelf al aanhalingstekens gebaren als ze zeggen dat de laadbox “waterdicht” is, dan zou ik toch een beetje opletten.

De KTM 1290 Super Adventure S is uitgerust met een semi-actieve WP-ophanging en biedt je de keuze uit Sport, Street, Comfort en Offroad. Uiteraard moet je bij de sportieve instelling niet op massa’s comfort hopen, net zoals je bij de Comfort-setting de sportieve lat niet te hoog mag leggen. De verschillen tussen de settings zijn merkbaar en persoonlijk vond ik Street een mooie middenmaat. Niet te soft, niet te spartaans. Via de menusettings pas je de ophanging in een paar klikjes aan. Dus snel switchen is in een wip gebeurd. Verder kan je instellen met welke belasting je onderweg bent: solo of duo, beide met of zonder bagage.

Het dashboard van de Super Adverture S is er eentje van het type mini-tablet. De full digital, kantelbare TFT-display heeft een heldere layout en laat je toe om – zoals bij andere KTM modellen met minder moderne tellers – een aantal favorieten te selecteren. Handig en overzichtelijk. Meer moet dat niet zijn.

KTM doet ook van connectivity: met de KTM My Ride app (8,99 euro, Apple/Android) op je smartphone haal je via Bluetooth muziek en navigatie aan boord. Muziek op je gsm speel je dan af via een Bluetooth helmset en kan je bedienen via de knoppen op het stuur. Navigatie-instructies verschijnen op het digitale dashboard. En binnenkomende telefoontjes kan je ook beantwoorden via de app. Zelf niet uitgeprobeerd wegens niet zo’n connected dude 😉

Met de 23 liter tank tot het randje gevuld geeft de display een optimistische 420 km actieradius aan. Dat heb ik nooit gehaald, maar 300 kilometer is zeker haalbaar als je niet constant het zotteke uithangt.

Langs de kassa

Als je het totaalplaatje bekijkt, heeft de KTM 1290 Super Adventure S een aanzienlijke standaarduitrusting meegekregen. Bochten-abs en -tractiecontrole, slipperclutch, middenbok, cruisecontrol, connectiviteitsmogelijkheden, semi-actieve vering, rijmodi, 12V- en usb-aansluitpunten, keyless ride, handkappen, grote, verstelbare voetsteuntjes, led-lampen, cornering lights, bandendrukmonitor, kofferrek … Dat ruime pakket brengt de basisprijs op 17.180 euro in België (Nederland: 19.795 euro).

Ter vergelijking even kijken hoeveel z’n grootste concurrent, de BMW R 1200 GS, kost met een gelijkaardige uitrusting? Na een stevige duik in de optielijst kom je op zo’n 20.000 euro uit. En dan moet je het nog altijd stellen met 35 pk en 15 Nm minder.

Zo’n 20.000 euro? Toevallig het prijskaartje van m’n test-KTM: 19.939,40 euro. Want die kreeg nog een reeks extra’s mee: mistlichten (494,95 euro), crashbars (286,65 euro), oranje cnc-gefreesde reservoirdekseltjes voor rem- en koppelingsvloeistof (48,64 euro + 28,80 euro + 19,79 euro), Akrapovic uitlaat (990,87 euro) met hittebescherming (157,72 euro), stickerkit voor de tankflanken (38,72 euro) en het Travel Pack (bestaande uit quickshifter, hill hold control en motor slip regulation, voor 693,27 euro).

Of al die extra’s essentieel zijn? Nope. KTM is zo sympathiek geweest om de voornaamste zaken gewoon standaard te maken. Ik denk aan de hellings-abs en -tractiecontrole, slipperclutch en (voor kilometervreters fijn meegenomen) cruisecontrol, elektronisch instelbare vering en rijmodi. Van de extra’s van de testmotor vind ik persoonlijk alleen de quickshifter “noodzakelijk” (395,73 euro als je ‘m niet in het Travel Pack wil). En de verwarmde handvaten zou ik ook aanvinken (197,41 euro).

Besluit

KTM zet met de 1290 Super Adventure S simpelweg een zalig motor neer. Een beest dat krankzinnig hard kan, maar tegelijk perfect te doseren valt. De 1301 cc V-twin is meteen de grootste verleidingsfactor van de Super Adventure, en dé reden waarom je zou beginnen twijfelen om toch geen 1200 GS te kopen. Dat en het prijsverschil.

De standaarduitrusting van deze allroad omvat meer dan de essentials. De optielijst hoeft daarom niet te leiden tot een extra lening zoals dat bij andere merken soms het geval durft te zijn. Abs en tractiecontrole zijn hellingshoekgevoelig, de vering is semi-actief, rijmodi en cruisecontrol zitten mee in het basispakket.

Hier en daar heeft KTM nog wat werkpuntjes en z’n design zal misschien niet iedereen overtuigen, maar dat de 1290 Super Adventure S een superzalige motor is, valt sowieso niet te ontkennen.

Update 16/5/’18: Net na publicatie meldt KTM me dat hun mechanieker het probleem met de blokkerende achterrem heeft bekeken. Blijkt dat de sensorkabel van de abs op het achterwiel was doorgebroken, waarschijnlijk door een scherp voorwerp op de weg. Gewoon pech dus.

Fotografie: Kenny van Houttave.

Pluspunten

+ Waanzinnig motorblok
+ Volledig basispakket
+ Geslaagd design
+ Goed rijcomfort

Minpunten

– Bye bye rijbewijs?
– Cruisecontrol kan nog altijd beter
– Iets minder trillingen zou mogen
– Blokkerende achterrem, eenmalig euvel? (zie update in het besluit)

Technische specificaties

Motor

Type: 75° V-Twin, 4-stroke, vloeistofgekoeld
Boring x slag: 108 x 71 mm
Cilinderinhoud: 1301 cc
Vermogen: 118 kW / 160 pk bij 8,750 tpm
Koppel: 140 Nm bij 6.750 tpm
Starter: Elektrisch
EMS: Keihin EMS with RBW and cruise control, double ignition

Transmissie

Aantal versnellingen: 6
Finale reductie: Ketting, X-Ring 5/8 x 5/16″
Koppeling: Nat, meervoudige plaat, PASC slip/assist, hydraulische bediening

Chassis

Frame: Chromium-Molybdenum stalen buizenframe
Balhoofdhoek: 64°
Vering voor: 48 mm semi-actieve WP Upside down
Vering achter: Semi-actieve WP monoshock
Veerweg voor: 200 mm
Veerweg achter: 200 mm
Voorrem: Dubbele schijf 320 mm, vierzuiger Brembo
Achterrem: Enkele schijf 267 mm, tweezuiger Brembo remklauw
Voorband: 120/70 ZR 19″
Achterband: 190/60 ZR 17″
ABS: Bosch 9ME combined ABS (incl. cornering ABS and offroad mode, uitschakelbaar)

Maten en gewichten

Wielbasis: 1.580 mm
Zadelhoogte: 860/875 mm verstelbaar
Bodemvrijheid: 220 mm
Gewicht: 215 kg droog
Tankcapaciteit: 23 liter

One thought on “Test: KTM 1290 Super Adventure S

  1. Pingback: Test: KTM 1290 Super Adventure S – Jean Le Motard

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.