Verslag: Ready to Ride Advanced motortraining

“Een motoropleiding? Kerel, ik heb mijn rijbewijs al 15 jaar. Ik kan ondertussen wel motorrijden hè!” Als ik dat hoor, dan krab ik altijd ‘s in mijn haar. Volgens mij kan je je als motorrijder altijd nog verbeteren. Als je Rossi achter je laat, dan mag je van mij best beweren dat je een stukje kan rijden, maar eerder? Trouwens, al die motorhelden, die blijven ook gewoon trainen, niet?

Daarom probeer ik ieder jaar wel ergens een motortraining mee te pikken. Om de rijtechniek op te frissen en te achterhalen waar mijn belangrijkste verbeterpunten zitten. In 2019 en 2020 volgde ik drie offroadtrainingen, hoog tijd om nog ‘s een training op verhard te volgen.

Samen met Jan F en Shih koos ik voor de Advanced motortraining van Ready to Ride. Da’s hun “basistraining”. Omdat onze vorige training alweer even geleden was (voor Shih was het zelfs z’n eerste wegopleiding sinds het behalen van zijn rijbewijs) wilden we de lat niet onmiddellijk te hoog leggen.

Ready to Ride, da’s een initiatief van de Vlaamse Stichting Verkeerskunde. Je weet wel, die mannen die onder meer campagnes rond verkeersveiligheid op touw zetten, en elk voorjaar de Dag van de Motorrijder organiseren zodat je na je winterstop even je motortechniek kan afstoffen. De Ready to Ride opleidingen organiseren ze samen met een aantal motorrijopleidingscentra, verspreid over heel Vlaanderen.

Wij dus op een zonnige zondag op training. Instructeur Marc verwelkomde ons om 9 uur met koffie en koffiekoeken, waarbij hij polste naar ons verleden als motorrijder en onze verwachtingen van deze training.

Daarna gingen we snel over naar het theoretische deel. Zoals bij elke motortraining die ik al volgde speelde de heilige drievuldigheid ook hier weer de hoofdrol: tractie, kijktechniek en zithouding. Marc wist dit zeer helder uit te leggen, met tal van vergelijkingen om de theorie zo begrijpelijk mogelijk te maken. Bechamelsaus, konijnen, kippen, “one process”, het krukje van de boer met drie poten … Als lezer snap je er waarschijnlijk niks van, maar na een dagje training, klinkt het allemaal perfect logisch.

Aansluitend hierop volgde nog een luik over veiligheid op de weg en toen was het tijd om die brok theorie om te zetten in de praktijk. Hiervoor stond op een groot terrein een massa kegeltjes verspreid. En de zonnige dag werd al snel Lees verder

Op offroadtraining met BMW en Grondpadman

Allroadmotoren zijn alomtegenwoordig, maar offroad gaan ze lang niet allemaal (en misschien gelukkig maar). De constructeurs van hun kant willen natuurlijk maar wat graag dat allroadrijders ook het offroadaspect van hun motor verkennen (“ongelofelijk wat mijn motor allemaal kan!”). Dus zie je meer en meer importeurs die gaan samenwerken met lokale offroadspecialisten.

BMW Belux heeft in België sinds dit jaar twee partners: Grondpadman (met oefenterrein in Ingelmunster) en Backtrail (met oefenterrein in Geraardsbergen). Toen BMW me uitnodigde op een kennismakingsdag om hun offroadtrainingsfaciliteiten én de offroadkwaliteiten van hun motoren te ontdekken stond ik direct te springen. Want offroad met zo’n dikke GS, da’s niet iets dat ik elke dag mag doen.

Ik koos voor Grondpadman, gezien ik Backtrail al kende (en goedkeurde, na vorig jaar een doorgedreven training in de Ardennen gevolgd te hebben, toen nog onder de naam BMW GS Riding Academy). Je herkent me op de foto’s trouwens aan de groene jas en witte helm.

Grondpadman, da’s Piet Lievens (die al heel wat jaartjes een BMW Certified Offroad Instructor badge op z’n jas mag hangen), instructeur Bart en vrouwusje-van-alles Annelise. Op hun terrein, Enduropark Mandes in Ingelmunster, geven ze zowel een basis offroadtraining, een doorgedreven offroadtraining én een training voor enkel vrouwen. Je mag met je eigen GS deelnemen, maar je kan ook een GS huren (van 310 tot 1250). Met een ander merk Lees verder

Op cursus: Basistraining Motorbeheersing

De voorbije twee jaar heb ik vooral offroad- en circuitcursussen gevolgd. Maar ook op het “gewone asfalt” kan je rijtechniek altijd beter. Want hoewel je op zo’n circuitcursus flink aan je techniek werkt, is rijden op de openbare weg volledig andere koek. En naast gsm’ende automobilisten en verraderlijke verkeerssituaties zijn er je eigen imperfecties. Ik dus naar de Basistraining Motorbeheersing van het Centrum Voor Motorbeheersing voor wat bijschaafwerk.

Wim, zaakvoerder van het Centrum Voor Motorbeheersing, verwachtte ons tegen 9 uur in Tongeren aan de ontbijttafel. We verzamelden er met tien cursisten. Twee vrouwen en acht mannen, met een uiteenlopend ervaringsniveau: van een jaartje in het bezit van het motorrijbewijs, over heropstappers, tot mannen met ruim 25 jaar motardervaring.

Uurtje theorie

Wim vloog er meteen in met een dik uur theorie. Rijlijnen, kijktechniek, verkeersregels, positie op de weg, hoe rijden in groep, remtechniek, kledij, noem maar op. Luchtig gegeven, meestal aan de hand van voorbeelden, niet te theoretisch. Met een kwinkslag, maar ook altijd met de nadruk op de gevaren die je als motorrijder loopt en hoe je je veiligheid kan verhogen.

We gingen niet overal diep op in, maar raakten wel een boel topics aan. Sommige zaken kende je van je rijexamen (voor wie stamt uit het tijdperk waarin rijbewijzen niet cadeau worden gegeven), andere zaken had je dan weer kunnen leren uit ervaring. Een aantal interessante dingen bijgeleerd – die wel eens durven afwijken van hoe het volgens de regeltjes of rijschool moet – maar die je veiligheid wél vergroten.

Praktijkoefeningen

Tegen half 11 startte het eerste deel van de praktijk, met het motto dat meermaals werd benadrukt: alles mag, niets moet. Zie je een oefening niet zitten? Dan sla je ‘m gewoon over. Want het doel van deze cursus is te peilen naar je rijtechniek en te achterhalen waar je werkpunten zitten.

Het Centrum Voor Motorbeheersing werkt enkel samen met instructeurs die lesgeven aan de politie. Mannen die de zwaantjes opleiden dus. Professionals met pakken ervaring, zowel in rijden als in lesgeven.

We werden in twee groepjes van vijf opgedeeld met elk een instructeur. Ik kwam terecht in een groepje met Jos, Bèr, Marc en Peter, vier goedlachse kerels die geregeld samen gaan rijden. Hans was onze instructeur en ook Philippe sloot aan, als instructeur in opleiding. We reden naar een industriezone in de buurt waar we op een parking een intro kregen. Onder meer over de techniek van het traag rijden, zithouding en zo meer. Allemaal rustig en helder uitgelegd door Hans.

Daarna mochten we ons bewijzen Lees verder

Gevolgd: Endurofun Offroadcursus Type 2

Alle seizoenen zien passeren vorige zondag tijdens de Type 2 Offroadcursus van Endurofun. En daardoor ook behoorlijk wat variatie in ondergrond. Maar laat ons beginnen bij het begin.

Na de Type 1 Offroadcursus zowel in België als Nederland gevolgd te hebben, was het tijd om de moeilijkheidsgraad ietsje op te krikken. De Type 2 cursus geboekt en (met dichtgeknepen billen) hopend op regenachtig weer. Want beide Type 1 cursussen waren door droog weer misschien net te makkelijk uitgevallen.

Instructeur Gert (die ook de cursus in Nederland gaf) trakteerde ons aan de startplaats in Tongeren op een stevige portie spek, eieren en introductiepraat. Tegen 11 uur, de 10 cursisten het zadel op. Het had ’s nachts geregend, maar het zonnetje had in de voormiddag al goed z’n best gedaan om de paden te drogen.

endurofun-offroad-cursus

Opwarmen deden we op een grasveld. Even terug de basics opfrissen. Kijktechniek, positie op de motor, beheersing van koppeling, remmen en gas. Daarna in D-systeem door de velden en bossen van regio Tongeren, Riemst, Eben-Emael en contreien. Mooie omgeving. De zon zorgde voor opstijgende nevels boven de vochtige, pas ingezaaide velden. Prachtig zicht. De moeilijkheidsgraad viel mee, vooral dankzij de droge paden, waardoor het tempo er goed in zat.

Af en toe een stop voor Lees verder

Motorrijlessen: check!

Theoretisch examen geslaagd, next: motorrijlessen. 6 uur les volgen en dan mag je met een L rondrijden. Minimaal een maand, maximaal een jaar en dan je examen doen (manoeuvres en op de weg).

Ik boekte mijn lessen bij Rijschool ’t Noorden en volgende twee keer drie uur. Je krijgt er les op een Kawasaki ER-6n.

Dag 1.

Kennismaking met instructeur Marcel en voorstelling van de motor. Gezien ik onlangs een initiatiecursus volgde, gaat hij ervan uit dat ik al vlot kan vertrekken en schakelen, dus stelt hij voor eerst een paar rondjes op te warmen op de parking achter de kantoren van ’t Noorden. Vertrekken, opschakelen naar tweede, terug naar eerste, keren, weer opschakelen enzovoort.

Daarna gaat het richting oefenterrein, aan de Slachthuislaan in Antwerpen. Een ritje van een kleine 10 minuutjes. Marcel voorop op een Kawasaki Versys 650, ik erachter aan. Toegegeven: toch wel een beetje spannend met zo weinig ervaring en behoorlijk druk verkeer.

Op het oefenterrein beginnen we aan de manoeuvres voor het rijexamen:
– Slalom
– Achtjes draaien
– Grote bocht tegen 25 km/u, daarna doortrekken tot 50 km/u en uitwijkmanoeuvre doen, daarna stoppen met het voorwiel in een cirkel (precisieremmen)
– Zo langzaam mogelijk rijden over een strook van 10 meter (minimaal 12 seconden)
– Grote bocht tegen 25 km/u, doortrekken tot minimaal 50 km/u en daarna noodremmen

Elk onderdeel wordt apart uit de doeken gedaan en ingeoefend. Van zodra ze ongeveer onder de knie zijn, worden ze allemaal na elkaar gedaan.

Het moeilijkst vond ik het inschatten van de 50 km/u-grens. Je zit op je teller te letten, maar tegelijk moet je zorgen dat je je manoeuvre op het juiste moment inzet. Daardoor zat ik vooral de eerste keren onder de snelheidsgrens. Maar een paar oefenbeurten later draaide ik het gas dan toch ver genoeg open.

Het meest tricky onderdeel lijkt het langzaam rijden, hoewel dat ook wel moet lukken. Ik zat, toen de eerste 2 uurtjes les erop zaten, aan 14 seconden.

Het laatste uurtje gingen we de weg op, voorzien van een intercom. Ik voorop, Marcel achter mij. Leuk ritje van een uur, en ook veel relaxter. Wat een kleine twee uur manoeuvres oefenen kan doen.

Dag 2.

Rechtstreeks van het ’t Noorden-kantoor naar het oefenterrein. Ik voorop, Marcel op de Versys achter me, intercom paraat.

Eén manoeuvre hadden we de vorige keer niet onder handen genomen: de motor keren. Na dit even ingeoefend te hebben worden de oefeningen van gisteren nog een uurtje hernomen.

Daarna weer de weg op, twee uur deze keer. Bebouwde kommen, zones 30, smalle wegjes, stukjes slalommen enzovoort. Na twee uur: pijn aan de kont, en in de armen voel ik het ook. Zal nog wat wennen zijn, langere ritten.

En daarmee zitten mijn rijlessen erop, krijg ik van Marcel een document waarmee ik mijn voorlopig rijbewijs kan gaan halen, en een L-sticker.

Ter info: vanaf 1 mei verandert de wetgeving voor motorrijbewijzen, inclusief de manoeuvres. Voor de up-to-date manoeuvres, surf naar goca.be en bekijk het filmpje.

Kawasaki ER-6n