Tagarchief: yamaha

Test: Yamaha Tracer 9

Geplaatst op door

Fans van triples die de voorbije jaren op zoek waren naar een middenklasse sporttourer, die hadden niet zo heel veel keuze. In 2007 kwam de Triumph Tiger 1050 Sport op de markt, en dat was eigenlijk je enige optie tot in 2015 twee nieuwe modellen op het toneel verschenen: de Yamaha MT-09 Tracer (in 2017 omgedoopt tot Tracer 900) en de MV Agusta Turismo Veloce. Dat lijstje van drie was echter van korte duur want in 2016 stopte de productie van de Tiger Sport.

In 2020 onthulde Yamaha de opvolger van de Tracer 900. Naast een welgekomen facelift en twee nullen minder op z’n identiteitskaart, werd de nieuwe Yamaha Tracer 9 ook onderhuids stevig onder handen genomen. Net op tijd, want in 2021 dook er plots een derde middenklasse triple sporttourer op in het lijstje: de Triumph Tiger 850 Sport.


Met beide concurrenten hebben we nog niet gereden, en eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat een ander model een stuk hoger op het verlanglijstje staat: na een zeer overtuigend weekje met de Triumph Trident 660 zijn we ten huize Jean Le Motard erg benieuwd naar diens sporttourbroertje de Tiger Sport 660.

Maar terug naar de orde van de dag: de Yamaha Tracer 9. Na onze test van z’n voorganger was ik – op wat detailkritiek na – helemaal mee met wat de Japanners me hadden voorgeschoteld. Alleen de looks, die waren twee jaar na z’n introductie eigenlijk al passé.


Gelukkig kan je met de nieuwe looks van de Tracer 9 wel weer buitenkomen. Hij oogt fris, scherp en sportief, en vertaalt daarmee perfect het karakter van de motor. De bombastische handkappen van de Tracer 900 werden ingeruild voor minder overdreven exemplaren, en de slanke LED-richtingaanwijzers geven extra verfijning. Enkel het achterlicht en de Lees verder →

Gekocht: Yamaha Ténéré 700 Rally Edition

Geplaatst op door

“Wordt dit de opvolger van mijn 800 GS?” Dat zinnetje rondde in 2020 het besluit af van mijn review van de Yamaha Ténéré 700. En die testweek kreeg ik maar niet uit mijn hoofd. Dus ben ik geplooid. Wie Jean Le Motard volgt op Instagram had dat al in de mot.

Eind oktober sprong ik binnen bij VF Motoren. Die kon met een beetje geluk een van de laatste 2021 Rally Editions voor me te pakken krijgen en begin november zwaaide ik de 800 GS al uit. 110.000 km op de teller, 12 lentes. Bedankt voor de mooie jaren!

Ik heb de T7 intussen uitgerust met wat extra’s: middenbok en kortere nummerplaathouder van Yamaha, Donner-Tech gps-houder, aansluitingen voor een druppellader en mijn verwarmde jas. Ook eventjes gepasseerd bij Allroadmoto voor Bumot Defender zijkoffers, Barkbusters handkappen, Double Take spiegels en Outback Motortek crashbars. Komt er binnenkort aan: een Altrider clutch arm.

Nog op de wishlist: verwarmde handvaten en een klein (en voorlopig onvindbaar) bagagerekje.

Intussen is hij flink ingereden, onder meer 2000 km over Zuid-Spaanse wegen. Ongelofelijk blij met de 800GS-T7 switch!

Test: Yamaha Tracer 7

Geplaatst op door

Ruik je dat ook? Zo’n zweem van wierook? Jup, je neus heeft dat goed geraden: je bent een testverslag aan het lezen waarin de alom geprezen CP2-twin van Yamaha een rol speelt. Deze keer ingelepeld tussen de wielen van een sporttoermodel: de Tracer 7. Maar die lofgeur, is dat voor de hele motor of enkel het blok? Let’s find out.

Als je iets hebt dat goed is, moet je het niet veranderen. Dat zeggen ze wel ‘s. Tot iemand commandeert: “Euro5-normen meneer, actie ondernemen, nu”. Dus moest Yamaha sleutelen aan haar tweecilindermotor (geboortejaar: 2014): onder meer het luchtinlaatkanaal, het injectiesysteem en de uitlaat werden aangepast. Yamaha beweert dat hierdoor het vermogen meer linear wordt afgegeven, maar het is tegelijk ook iets minder geworden: de Tracer 7 laat 73,5 pk optekenen, terwijl zijn voorganger (die als Tracer 700 door het leven ging) 74,8 pk op zijn paspoort had prijken. Newtonmeters werden niet ingeleverd: 68 stuks.

Het bleef niet bij enkel een motorische update. De nieuwe snuit van de Tracer 7, daar kan je niet naast kijken. Oogt een pak moderner, sportiever, ja zelfs agressiever dan de vorige generatie, die nu plots saai en erg gedateerd lijkt. De plaatsing van de twee koplampen, de boos fronsende lichtstrips, de strakke kuiplijnen: puik designwerk.

De nogal plompe richtingaanwijzers van het vorige model werden vervangen door slankere exemplaren, maar verder hebben Lees verder →

Test: Yamaha Ténéré 700

Geplaatst op door

2016 was het. De eerste foto’s van de Yamaha T7 Concept druppelden binnen. Kwijlen. Emmers vol, want het wachten duurde lang: in 2019 zag de Yamaha Ténéré 700 eindelijk het licht maar vooraleer ik mijn been over z’n zadel kon zwieren was het half 2020. Genoeg gekwijld, zullen we een stukje gaan rijden?

Voor we de sleutel omdraaien, even kijken welke wagyu we in de kuip hebben. Een middenklasse allroad. Da’s een druk bemand segment met usual suspects en buitenbeentjes. Als je begint te tellen kom je al snel aan een stuk of tien concurrenten. BMW F 850 GS, Triumph Tiger 900, KTM 790 Adventure, Suzuki V-Strom 650, Moto Guzzi V85 TT, Ducati Multistrada 950, Kawasaki Versys 650, Benelli TRK 502, Royal Enfield Himalayan, Honda CB500X … Zowat elk merk heeft er tegenwoordig eentje in huis. Heeft Yamaha iets te bieden dat de rest niet heeft?

Met z’n looks en uitrusting maakt de Ténéré 700 direct duidelijk welk kamp hij kiest. Offroad? Yes please. Daarmee keert hij de eerder baangerichte allroads de rug toe en maakt hij zijn groepje concurrenten een pak kleiner.

De hoge, ranke bouw, de rally-geïnspireerde snuit, de lange veerweg (210 mm voor, 200 mm achter), de geblokte Pirelli’s, de aluminium bodemplaat: lekker stoere uitstraling. Ook z’n zadel past bij de adventure-uitstraling: enduro-look en 875 mm hoog, maar Lees verder →

Test: Yamaha Tracer 700 GT

Geplaatst op door

Als ik “sporttourer” zeg, is de kans groot dat je denkt aan gespierde knallers à la KTM 1290 Super Duke GT of BMW S 1000 XR, of aan ietwat lompere langeafstandsmalers zoals de FJR1300 of de GSX1250FA.

Hard gaan is geen probleem voor die beestjes, maar lichtvoetigheid is een ander paar mouwen. Enter de Yamaha Tracer 700 GT.

De Yamaha MT-07 is intussen al een paar jaartjes een gesmaakt model, waarop Yamaha slim verder breit. Van de XSR700 was ik in 2016 al helemaal weg, en nu krijgt de (al redelijk tourgerichte) Tracer 700 een (nog meer) tourgerichte variant: de Tracer 700 GT.

De Japanners maakten het zich makkelijk en hielden het op een simpele upgrade: neem een standaard Tracer 700, ruil het windscherm voor een rianter exemplaar, vervang het zadel door een comfortzadel en hang er twee zijkoffers aan. Klaar. Meerprijs t.o.v. de Tracer 700: 700 euro, waarmee het totaal op 8.899 euro (BE) en 10.499 euro (NL) komt. Aantrekkelijk prijskaartje. Maar is die GT-stempel niet te veelbelovend?

Spring op het comfortzadel en je merkt direct dat de Tracer 700 GT geen imposante of overweldigende eerste indruk maakt, zoals de dikke sporttourers van de intro dat wél doen. De Tracer voelt compact en zeer hanteerbaar aan. De zit is met 835 mm niet hoogpoter-hoog, maar Lees verder →

Test: Yamaha FJR1300AS

Geplaatst op door

FJR. Waarvoor staan die drie letters? Fast Joy Ride? Furiously Jumping Rhino? For Jackass Racers? Het antwoord moet ik je schuldig blijven, maar vast staat dat de Yamaha FJR1300 al heel wat jaartjes een vaste plek heeft in het sporttoursegment.

Yamaha introduceerde dit model in 2001 en vandaag bestaat hij in drie versies: de FJR1300A (de basisversie), de FJR1300AE (met elektronisch instelbare ophanging) en de FJR1300AS (alles van de AE plus een semi-automatische versnellingsbak). Met die laatste had ik een date.

Voor de AS, de meest complete FJR toerbuffel, tel je 20.999 euro (BE) / 23.399 euro (NL) neer. Tegenover die stapel centen staat een lijvig pakket: royaal kuipwerk, elektrisch verstelbare ruit, twee mappings, ABS, uitschakelbare tractiecontrole, verstelbaar zadel, zijkoffers, elektronisch instelbare ophanging, semi-automatische versnellingsbak, cruisecontrol, handvatverwarming, led-verlichting, cornering lights, 12v-aansluiting, cardanaandrijving. Met andere woorden: je komt niets te kort.

De FJR leent zich daarmee uitstekend voor lange ritten. De zitpositie op het brede zadel is comfortabel doch heel lichtjes naar het stuur toegebogen. Yamaha verkoopt de FJR1300 als een sporttourer en niet als een zuivere toermachine, dus dat gebuig is toegestaan.

Met de ruit omlaag zit enkel je hoofd in de wind. Doe je ‘m omhoog dan is lichte turbulentie rond de helm te bespeuren, vooral afhankelijk van het verkeer voor je: achter een vrachtwagen krijgt je hoofd meer gedaver te verwerken dan wanneer je over een lege autostrade scheert. Ook een miniem Lees verder →