Tagarchief: adventure

Test: Ducati Multistrada V4 S Grand Tour

Geplaatst op door


‘t Zijn sjarels, die van Ducati. Als je oog is gevallen op een Multistrada, moest je een tijdje terug al kiezen uit zes modellen (V2, V2 S, V4, V4 S, V4 S Rally en V4 S Pikes Peak). Maar hey, hoe meer zielen hoe meer vreugd, dus kegelde Ducati in 2023 nog twee extra modellen erbij: de V4 S Grand Tour en de V4 S RS.

Ik help je even de verschillende bomen in het bos te identificeren. De V2 is de tweecilinder, met de V2 S als z’n rijkelijker uitgeruste evenknie. Daartegenover staat de V4 als de standaard viercilinder, terwijl de V4 S meer opties heeft: onder meer elektronische vering, een grotere display mét smartphone-connectiviteit, quickshifter en cruisecontrol. Wheeliecontrol, bochten-ABS en -tractiecontrole zitten wel standaard op de “gewone” V4. De V4 S Rally is uitgerust voor de offroadliefhebbers, de Grand Tour voor de reislustigen, de Pikes Peak voor de sportieve rijders en de RS voor de nóg sportievere rijders.

Ik mocht testen of de Ducati Multistrada V4 S Grand Tour écht de reismotor is die hij belooft te zijn en zoefde er een weekendje mee tot in Normandië.


De Grand Tour kreeg bovenop de uitrusting van V4 S een hele bundel opties: zijkoffers, verwarmd zadel voor en achter, verwarmde handvaten, mistlampen, adaptieve cruisecontrol (ipv niet-adaptieve), dodehoekwaarschuwing, bandenspanningsmonitor, middenbok. Je kan deze opties ook op de bestelbon voor een andere Multistrada aanvinken, maar op de Grand Tour krijg je het in voordeligere pakketformule. De matgrijze kleurstelling is uniek voor de Grand Tour en bovendien de enige kleur waarin je ‘m kan krijgen. Prijskaartje: 27.990 euro (BE) / 31.790 euro (NL). Verslik je je nu in je koffie? Begin dan maar ‘s een nieuwe GS te configureren …

Wie zich de Multistrada 1260 voor de geest haalt, zal merken dat de nieuwste Multistrada-generatie afscheid nam van het buizenframe (ik hoor gevloek) en de enkelzijdige swingarm (ik moet intussen mijn oren afdekken). Gelukkig kreeg de Italiaanse hoogpoter wél Lees verder →

Reistest: KTM 890 Adventure

Geplaatst op door

Ondanks een voorliefde voor hoogpoters hier op de redactie, hadden we de KTM 890 Adventure nog niet getest. Daar moest dus wel verandering in komen nu KTM deze allroad voor 2023 een update gaf. Ik nam de 890 een week mee naar Trentino, meer bepaald naar de Dolomieten en de regio rond het Gardameer.


De nieuwigheden voor 2023 zijn op het eerste gezicht subtiel, al maken ze van de 890 wel een betere motorfiets. Het meest opvallende is de nieuwe voorkant: deze werd anders vormgegeven, met onder meer een raar gat in ‘t midden van het scherm, wat moet zorgen voor minder turbulentie. Door de nieuwe zijpanelen ziet de 890 er gestroomlijnder uit dan zijn voorganger en wordt de wind ook beter weggeleid van de rijder. Verder valt het 5” TFT dashboard op: moderne graphics vervangen de eerder sobere vormgeving van voorheen. De vering werd ook aangepakt en is nu makkelijker verstelbaar en het vernieuwde zadel werd comfortabeler.

Voor deze reis had KTM de 890 voorzien van koffers en de tanktas uit de Powerparts catalogus. De KTM-branded Touratech koffers zijn gigantisch groot (45 + 31 L) en het topdeksel opent zowel naar voor als naar achter met de contactsleutel. Het vergrendelmechanisme vergt de nodige kracht en enige oefening maar eenmaal ze hangen zitten de koffers echt muurvast. De tanktas zit ondanks zijn 16 liter inhoud en zijn hoge bouw nooit in de weg en het bevestigen met de Quick Lock ring gaat in seconden.


Mijn trip begon met twee dagen autostrade. Cruisecontrol op en kilometers malen. Vanaf het zuiden van Duitsland tot in het noorden van Italië werd ik urenlang getrakteerd op constante regen en fikse hoosbuien. Leuk is anders, wel perfect om de windbescherming en het comfort te testen.

Hoogste stand

Met het zadel in de laagste stand zat ik snel tegen de duozit aan. Ondanks de zithoogte van 860 mm zette ik het voor de rest van de trip op de hoogste stand. Hierdoor krijg je opvallend meer Lees verder →

Test: Harley-Davidson Pan America 1250 Special

Geplaatst op door

Het verhaal van Harley-Davidson leest de laatste jaren nogal als een soap. De full electric LiveWire die in 2014 werd aangekondigd? Kan tellen qua plottwist voor een merk dat iedereen vereenzelvigt met classic choppers en knetterende uitlaten. En alsof de gemiddelde Harley-rijder daarmee nog niet genoeg te verteren had, kreeg hij een paar jaar later zowaar een street fighter én een allroad in de maag gesplitst. Of alleszins de aankondiging ervan. Preproductieversies van beide modellen (de Bronx en de Pan America) pronkten op het Autosalon van 2020. Kort daarna schoot de spanningsboog nog verder omhoog met een CEO-wissel. De Bronx belandde even later in de vuilbak. Om maar een paar plotlijnen kort uit te lichten.

De aangekondigde adventure bike verscheen dit jaar wél in de showrooms en ik trok daarom een paar dagen richting Duitsland om te ontdekken hoe zo’n Harley-Davidson Pan America 1250 Special rijdt.

De Special-versie van de Pan America onderscheidt zich van de standaardversie met een reeks extra’s: semi-actieve vering, bandenspanningscontrole, valbaren, handkappen, verwarmde handvaten, stuurdemper, middenbok, bodemplaat, radiatorbescherming, bochtenverlichting en een rempedaal dat je makkelijk in twee verschillende hoogtes kan instellen. De vanaf-prijzen: 16.495 euro (BE) / 18.995 euro (NL) voor de standaard Pan, 18.495 euro (BE) / 21.995 euro (NL) voor de Special. Op mijn versie zaten daarnaast ook nog de optionele spaakvelgen en de adaptieve zithoogte.

Wie het design van deze allroad maar niks vindt: in het echt valt het allemaal veel beter mee dan op foto. De opvallende neus zal voor de een hét struikelblok van dit model blijven, de ander zal het “origineel” of “anders” noemen. Na een week kon ik het aanblik wel smaken, al kan ik moeilijk van verliefdheid spreken. Maar eerlijk, Lees verder →

Test: Suzuki V-Strom 1050XT World Adventure

Geplaatst op door

Dit jaar biedt Suzuki de V-Strom 1050XT aan in een World Adventure versie. De wereld verkennen zat er door coronaperikelen niet in. Dichter bij huis blijven was de boodschap. We reden met zijn tweeën dan maar van de kust naar het Pajottenland en terug.

Suzuki pimpt de World Adventure met een deco-set met reflecterende details, aluminium koffers, verstelbare voetsteunen die ze bij Gilles Tooling gingen halen, een gps-steun, een Hepco&Becker alu carterplaat met World Adventure label, verwarmde handvaten en LED-verstralers.

Je kan deze avonturier in geel-blauwe, grijs-blauwe en zwarte kleurstelling krijgen. Het zwart schittert in de zon, wat je ook mag verwachten van “Glass Sparkle Black”. De vele stickers zijn een beetje overdreven, maar al bij al klopt het plaatje.

Bij de vernieuwing van de V-Strom greep Suzuki in 2020 Katana-gewijs terug naar een legende: de Dr. Big van weleer. De nieuwe lijnen en de vierkante koplamp zien er erg geslaagd uit en doen terugdenken aan de oer-allroad.

De looks waren echter niet de belangrijkste vernieuwing. Suzuki plaatste zijn grootste allroad eindelijk op hetzelfde schavot als Lees verder →

Reistest: Triumph Tiger 900 Rally Pro

Geplaatst op door

Vorig jaar zwaaiden we de Triumph Tiger 800 vaarwel want Triumph onthulde de volledig nieuwe Tiger 900. Volledig nieuw, jawel, want nieuw motorblok, nieuw frame, andere remmen en vering, vernieuwde display …

Toen het persbericht binnenliep was het nochtans geen liefde op het eerste gezicht. De dubbele koplamp vond ik de 800 knap staan. De 900 gooit het over een andere boeg en het deed me niet onmiddellijk wat. Maar hey, een test zou me misschien op andere gedachten brengen. Dus: even ertussenuit met de Tiger 900 Rally Pro, vijf dagen naar de Moezel (het verslag daarvan vind je hier).

Liefde op het tweede gezicht?

Foto’s doen de werkelijkheid soms onrecht aan, dus ik was benieuwd of de vonk zou overspringen bij onze eerste ontmoeting. Helaas, ik voelde niks. Iets met verhoudingen. De koplamp lijkt wat te klein en heeft minder ballen dan het exemplaar van z’n voorganger. Het achterlicht op zich is oké maar werd in een plompe constructie verwerkt … En ook al wijkt de tank met z’n schuin naar voor hellende vorm minder af van de Tiger 800, en is de afwerking helemaal naar Triumph maatstaven (lees: piekfijn), toch blijf ik op designvlak op m’n honger zitten. Jammer want de 800 vond ik bij de knapste allroads horen.

In onze laatste review van de Tiger 800 (de XCa in 2018) haalden we een aantal verbeterpunten aan. We misten een quickshifter op de optielijst, de bandenkeuze was verouderd, tubeless banden leggen was onmogelijk, en mocht hellingshoektechnologie ook niet stilaan verschijnen op deze allroad? Triumph maakte er met de nieuwe Tiger allemaal werk van. Tenminste, als je voor het juiste model kiest.

Net als bij eerdere generaties is de Tiger 900 Lees verder →

Test: Yamaha Ténéré 700

Geplaatst op door

2016 was het. De eerste foto’s van de Yamaha T7 Concept druppelden binnen. Kwijlen. Emmers vol, want het wachten duurde lang: in 2019 zag de Yamaha Ténéré 700 eindelijk het licht maar vooraleer ik mijn been over z’n zadel kon zwieren was het half 2020. Genoeg gekwijld, zullen we een stukje gaan rijden?

Voor we de sleutel omdraaien, even kijken welke wagyu we in de kuip hebben. Een middenklasse allroad. Da’s een druk bemand segment met usual suspects en buitenbeentjes. Als je begint te tellen kom je al snel aan een stuk of tien concurrenten. BMW F 850 GS, Triumph Tiger 900, KTM 790 Adventure, Suzuki V-Strom 650, Moto Guzzi V85 TT, Ducati Multistrada 950, Kawasaki Versys 650, Benelli TRK 502, Royal Enfield Himalayan, Honda CB500X … Zowat elk merk heeft er tegenwoordig eentje in huis. Heeft Yamaha iets te bieden dat de rest niet heeft?

Met z’n looks en uitrusting maakt de Ténéré 700 direct duidelijk welk kamp hij kiest. Offroad? Yes please. Daarmee keert hij de eerder baangerichte allroads de rug toe en maakt hij zijn groepje concurrenten een pak kleiner.

De hoge, ranke bouw, de rally-geïnspireerde snuit, de lange veerweg (210 mm voor, 200 mm achter), de geblokte Pirelli’s, de aluminium bodemplaat: lekker stoere uitstraling. Ook z’n zadel past bij de adventure-uitstraling: enduro-look en 875 mm hoog, maar Lees verder →

Kort getest: Honda CB500X

Geplaatst op door

Fotograaf Michele Micoli (die trouwens zelf met een Kawasaki Versys 650 rijdt) trakteerde ons al een paar keer op foto’s van bikerevents, maar blijkbaar kan de man niet alleen met een fototoestel overweg. Onlangs verraste hij me met een berichtje: “Hey Jean, heb een CB500X getest. Hierbij mijn verslagje.” Jup, hij kan ook met de pen overweg. Lees zijn testverslag:

De CB500X. Honda’s kleinere avonturier voor de A2-rijder. Maar volstaat 500 cc om plezier te maken op de Belgische wegen en een streepje onverhard? Ik ging er een dag mee op pad om het uit te zoeken.

Hoogpoter of adventure?

Als je net je A2-rijbewijs haalde, en je hebt je zinnen gezet op een avontuurlijke motor, dan is er tegenwoordig best wat keuze. De Honda CB500X bijvoorbeeld. Een goed afgewerkt pakket dat onder meer dankzij z’n LED-verlichting voor en achter modern oogt. Geslaagd designwerk van de mannen uit Hamamatsu. Met z’n adventure-uitstraling, 500 cc, 47 pk, 19-duims voorwiel en verhoogde vering vooraan is hij helemaal klaar voor het avontuur.

Ik heb altijd al een boontje gehad voor lichte tweecilinders. Dat heeft veel te maken met het feit dat je hun blok volledig kan uitwringen zonder dat je in je broek schijt. Sportief rijden, het toerental tegen de begrenzer jagen en toch binnen de snelheidslimiet blijven kan perfect met dit soort motoren, en je hebt er nog hopen plezier bij.

Dat is ook zo op de CB500X. Zwaai een been over het zadel en de zithoogte is het eerste wat opvalt. Helemaal niet zo Lees verder →