Test: Yamaha MT-10

Dat je alles in perspectief moet plaatsen: in mijn vorige review merkte ik op dat de Triumph Tiger 800 XCa moeizamer in bochten is te leggen dan mijn BMW F 800 GS. En dan test je een week de Yamaha MT-10, waarna je terug op je GS springt en denkt: “Miljaar, die GS moet je nogal in de bocht duwen. En vooruit gaat dat ding ook al niet”.

Een 800 GS vergelijken met een MT-10 is natuurlijk niet fair, maar een ander model uit de BMW-stal vertoont wel opvallende gelijkenissen met de MT-10: de BMW S 1000 R. Beide afgeleid van een 200 pk sterke racer, ontdaan van de kuip, met een viercilinder-in-lijn-motor die 40 pk inruilt voor meer koppel in de middenrange (vanaf modeljaar 2017 lost de S 1000 R 35 pk in).

yamaha-mt-10

Toch is de MT-10 niet zomaar een naakte R1. Frame, achterbrug en vering mogen dan wel hetzelfde zijn, naast het aangepaste motorblok werd ook het chassis bijgespijkerd voor meer comfort en wendbaarheid. En dan is er nog z’n smoel: de agressieve look met de sprekende snuit kan ik wel smaken. Zeker in Night Fluo. De andere kleurtjes (blauw of zwart) maken hem eigenlijk maar saai.

Koppelkoning

MT staat voor Master of Torque en aan torque is er inderdaad geen gebrek. De MT-10 is een hevig beestje met een opwindende krachtbron. Trekt gelijk zot. Vanaf 5000 toeren zorg je maar beter dat je het stuur stevig beet hebt. Op 9000 toeren bereikt deze Koppelkoning z’n maximale 111 Nm. Maar ook als je het rustig wil houden, lukt dat perfect. Z’n 160 pk liet zich tijdens het spitsuur in hartje Brussel makkelijk doseren. Natuurlijk vertoeft hij liever ergens anders, waar hij zich in bochten kan smijten en dan zo hard mogelijk eruit kan accelereren.

Het rijwielgedeelte kan dan vlot mee. Strak en stabiel, met voorspelbaar en licht stuurgedrag. Corrigeren in de bocht? Gaat makkelijk en trefzeker. De vering staat standaard op “sportief zonder dat het pijn doet”, en kan je zowel voor- als achteraan volledig instellen.

yamaha-mt10-test

De remmen mochten voor mij scherper. Ze doen zeker hun werk, maar ik had meer bite verwacht om al dat geweld nog korter aan de leiband te kunnen houden.

De soundtrack is  Lees verder

5 nieuwelingen van op Intermot 2016

Diverse merken hebben deze week nieuwe modellen onthuld op Intermot. Ik pik er 5 uit. Voor meer: googelen zou ik zeggen.

Yamaha SCR950

Yamaha breidt de Sport Heritage lijn uit met deze scrambler. Gebaseerd op de XV950, met onder meer een hogere zit en spaakvelgen, maar met dezelfde V-twin tussen de wielen. Het blok zou dus zo’n 52 pk en 80 Nm moeten leveren. Ook de riemaandrijving van de XV werd overgenomen.

BMW R nineT Racer

Na de R nineT Scrambler dit jaar werpt BMW in 2017 nog twee nieuwe nineT variaties op de markt. De Pure en de Racer. De Racer springt daarvan het meest in het oog. De kuip is daarvan uiteraard de oorzaak. Verder zorgde BMW voor onder andere clip-ons, verder naar achter geplaatste voetsteunen en een nieuw dashboard met twee analoge klokken. Ziet er goed uit.

bmw-r-ninet-racer-intermot

Ducati SuperSport

De Panigale te snel, te duur, te onpraktisch? Dan is er nu de SuperSport. Een gloednieuw model dat duidelijke trekjes heeft van Lees verder

Test: Yamaha XSR700

Hippe customs en opgekalefaterde classics doen het goed in motorland. Dat de fabrikanten daar ook een graantje van willen meepikken, ligt dus voor de hand. De uitingen van dat graantjesgepik lopen nogal uiteen. Een doorontwikkelde classic als de huidige Triumph Bonneville is bijvoorbeeld iets heel anders dan een geretrostylede bike als de BMW R nineT.

Bij Yamaha bedachten ze het Yard Built project: custombouwers die zich – op vraag van Yamaha – helemaal laten gaan met een van hun modellen. Die creaties brachten genoeg inspiratie voor een nieuwe Yamaha lijn: de Sport Heritage modellen. Moderne technologie met een oud/klassiek/custom sausje erover.

yamaha-xsr-700

Rond, rond, rond

De XSR700 is een van Yamaha’s Sport Heritage worpen. Op basis van de geprezen MT-07 (hetzelfde blok en een deel van het rijwielgedeelte), maar met een heel eigen look. Klassiekere tank, breder stuur, andere zit. Maar ook een ronde koplamp, een rond achterlicht en een ronde teller. Zelfs de wielen zijn rond, die zotte Japanners toch. Alleen de spiegels zijn niet rond, maar ze bieden je wel een prima zicht achteruit.

Even terug naar de teller. Die is opvallend klein maar ook opvallend afleesbaar. Snelheid duidelijk in beeld, versnellingsindicator en tankinhoud iets meer op de achtergrond, toerental in de rand en tot slot is er nog één plekje vrij waar je gemiddeld verbruik, huidig verbruik, temperatuur, omgevingstemperatuur, kilometerstand, een van de twee triptellers of de tijd kan laten verschijnen. Ik heb grotere displays gezien die minder goed vielen te ontcijferen.

yamaha-xsr700-review

Voor de XSR700 betaal je in België 8.290 euro, maar tot minstens eind juni (aldus Yamaha) bedraagt de lanceringsprijs 7.990 euro. Of je het op die basisprijs kan houden, durf ik echter te betwijfelen, want een van de sterke punten van de XSR700 is zijn customizeerbaarheid (als dat een woord is tenminste). Het subframe kan je bijvoorbeeld eenvoudig eraf halen, net als de duovoetsteunen. Yamaha biedt je een heel arsenaal accessoires aan om je XSR700 te personaliseren, en dat doet het prijskaartje natuurlijk stijgen. Mijn testexemplaar werd gepimpt met handbeschermers, tankpads op de zijkant, een flyscreen, twee zijtassen, vorkkappen en het vlakke zadel. Verhoogt je factuur zo’n 1.400 euro.

Form over function, toch wat de accessoires betreft

Of je dat allemaal nodig hebt, is uiteraard persoonlijk. Van het flyscreen ben ik bijvoorbeeld geen fan, de styling van de handbeschermers had beter gekund, en de zijtassen – hoe mooi ook – zijn niet erg praktisch: met 8 liter per stuk erg klein, de vergrendeling zit in de tas (wat betekent dat je soms de inhoud eruit moet nemen om je tas aan de tasdrager te vergrendelen of te ontgrendelen) en elke tas heeft ook nog eens een apart sleuteltje. Mocht het aan mij zijn, ik zou al die accessoires inruilen voor Lees verder

Auto & Moto Salon 2016: blik op de tweewielers

Het Autosalon gaat pas morgen open voor het grote publiek, maar ik kon al snel even gaan piepen. Wat snelle snapshots.

Een custom caféracer van Oficina MRS op de Kawasaki stand, gebouwd op basis van een Vulcan S.

autosalon-2016-kawasaki-café-vulcan-oficina-mrs

Ook een custom bij Harley-Davidson. Een Street 750 aangepakt door Shaw Speed & Custom. Kreeg de naam Factory Racer.

harley-davidson-street-750-custom-factory-racer-autosalon-2016

Veel moois bij Yamaha. De nieuwe MT-10, de XJR 1300 en de geweldige Yard Built ‘Faster Son’ van Shinya Kimura.

autosalon-2016-yamaha-mt-10

autosalon-2016-yamaha-xjr-1100

autosalon-2016-yamaha-faster-son-shinya-kimura

BMW dan. De S 1000 XR in nieuwe kleurstelling, de lekkere R nineT Scrambler en een R 1200 GS die door MotoKouture werd aangepakt: de MK26 Rahier Hommage. Lees verder

5 nieuwe modellen vanop EICMA 2015

KTM 1290 Super Duke GT

KTM betreedt de sportstourerarena. De Ducati Multistrada en BMW S 1000 XR mogen stoppen met armpjedrukken, de KTM 1290 Super Duke GT smijt een verbijsterende 173 pk en 144 Nm (waarvan al 114 Nm beschikbaar aan 3.250 toeren) in de schaal. Het blok komt dan ook rechtstreeks van de KTM 1290 Super Duke.

Dat de GT voor lange afstanden is bedoeld, bewijzen onder meer de tank van 23 liter en de standaard cruisecontrol en verwarmde handvaten. Verder in het standaardpakket: bochten-ABS en -tractiecontrole, semi-actieve WP vering en quickshifter (yes!). Prijskaartje van al dat lekkers: 18.000 euro.

Ducati Multistrada 1200 Enduro

Maar liefst 10 nieuwe modellen kondigde Ducati aan. De xDiavel en xDiavel S, Hypermotard 939 en 939 SP, Hyperstrada 939, Multistrada 1200 Pikes Peak, 959 Panigale, Scrambler Flat Track Pro en de (met 400 ipv 800 cc motor) Scrambler Sixty2. Maar voor mij springt de Ducati Multistrada 1200 Enduro het meest in het oog.

Tot nu kon je de Multistrada met zijn beperkte offroadeigenschappen moeilijk als een echte GS-concurrent beschouwen, maar Lees verder

De knapste modellen van het Auto & Moto Salon 2014

Vrijdag moest ik werkgerelateerd op het Autosalon zijn, dus uiteraard ook langsgelopen bij de moto’s. Een kleine selectie van de knapste modellen (of misschien beter: een persoonlijke selectie van modellen die ik wel ’s zou willen uitproberen).

BMW R nine T:

bmw-r9t

BMW F 800 GS Adventure:

bmw-f800gs-adventure

Triumph Tiger Explorer XC:

triumph-tiger-explorer

Yamaha XT660Z Ténéré:

yamaha-tenere

BMW R 1200 GS Adventure:

bmw-r1200gsa

KTM 1190 Adventure:

ktm-1190

Yamaha XT1200ZE Super Ténéré:

yamaha-super-tenere

Suzuki DL 1000 V-Strom:

suzuki-motorcycle

Kawasaki Versys:

kawasaki-versys

Honda VFR1200X Crosstourer:

honda-allroad

Triumph Tiger 800 XC SE:

triumph-tiger-800

Modellen die ik wou zien, maar helaas niet te vinden: KTM 990 Adventure, Harley-Davidson Street 750, Royal Enfield Classic 500.

Een dag motorinitiatie: wat hebben we geleerd?

Afgelopen weekend een dagje motorinitiatie gedaan met Clubmot. Mijn eerste keer op een motor. Afspraak om 9 uur voor een leerrijke dag. Een zwarte Yamaha YBR125 staat voor me klaar.

Na een korte introductie over motorkledij, de technische aspecten van een motor en de juiste zitpositie was het tijd om te leren vertrekken. Lichtjes gas geven, koppeling langzaam lossen … en stilvallen. Dat vertrekken heb je niet na twee pogingen onder de knie.

Daarna, het spel met koppeling, gas en achterrem: zo traag mogelijk proberen rijden, zonder stil of om te vallen.

Op naar het bochtenwerk. Kijkrichting aanleren, neiging tot omvallen in trage, scherpe bochten compenseren met de koppeling, oefeningen met pionnetjes, u-bochten draaien.

Dan het remmen. Aanloopje nemen en plots in de remmen vliegen, progressief liefst. Aan den lijve het verschil tussen voor- en achterrem ondervinden.

Tot slot nog erop wijzen hoe je je als motorrijder zichtbaar maakt op de weg en je plaats opeist op de baan.

En dan, tijd voor het echte werk: achter de BMW van de instructeur aan, het verkeer in, door drukke dorpskernen, over verlaten straten en stoffige wegeltjes. Op een rustig stuk bochtentechniek oefenen, bergop leren vertrekken met behulp van de achterrem, en – de verrassing van de dag – het tegensturen ontdekken.

Na een klein anderhalfuurtje on the road zit de dag erop, de klok wijst intussen al 5 uur aan. Maar de smaak naar meer is er, duidelijk.

Waar ik ‘s morgens nog zat te twijfelen of motorrijden wel iets voor mij is, heeft deze dag voor veel opheldering gezorgd. Moet ik wel met een 125 cc beginnen?

Tijdens de babbels tussenin en achteraf wordt mij afgeraden dat te doen. Direct voor een A-rijbewijs gaan.

Een 125 cc zou leuk zijn om mee te beginnen, maar ik zou ‘m ook snel beu worden en bovendien zou het verre van de ideale motor zijn om woon-werkverkeer over de autostrade te doen. En net dat zou ik waarschijnlijk wel willen doen.

Gevraagd naar een goeie beginnersmotor, met mijn gebruik in het achterhoofd, werd me een Suzuki V-strom of een Honda Transalp aanbevolen. 600 à 700 cc, gemakkelijk te manoeveren en blijft (volgens de mannen met ervaring) een plezier om mee rijden. Tegelijk voldoende bescherming tegen de elementen, en een aangename rechte zitpositie om wat afstanden te doen.

Op een dag tijd veel wijzer geworden. Met dank aan Brecht van Clubmot!

Motorinitiatie Clubmot