Een paar dagen met een BMW F 800 GT gereden (bedankt Peter Motor Works), de bevindingen.

F 800 GT, de benaming lijkt op F 800 R, een model dat ik in maart enkele dagen mocht lenen. Qua krachtbron erg vergelijkbaar dacht ik. Op papier ziet het er alleszins hetzelfde uit: een 798 cc tweecilinder die 90 pk levert en bij 6000 toeren piekt naar 86 Nm.

Tot ik vertrok: tiens, de GT is wat minder nukkig en nerveus. De BMW F 800 GT is dan ook een sporttoerer, en die mag wat vriendelijker in de omgang zijn.

Toch had het op vlak van power voor mij iets meer mogen zijn. Ik bleef wat op m’n honger zitten. De GT komt, zeker in de lagere toerregionen, lui over. Hoog in de toeren wordt hij wel ineens wakker, dus het is kwestie van ‘m niet te laten indommelen.

Van een sporttoerer verwacht je toereigenschappen en die bezit deze motor wel degelijk. De kuip is niet gigagroot zoals bij de BMW R 1200 RT, dus op dezelfde bescherming mag je niet rekenen. Niettemin doet het kuipje het behoorlijk. Het zet je borst goed uit wind, je bovenarmen krijgen wel een beetje wind te verduren. Je benen vangen bij regenweer hoogstens wat druppels.

Goed gezien van BMW om de ruit niet te hoog te maken. De luchtstroom glijdt net onder je helm door, waardoor je helm geen zware turbulentie te verwerken krijgt. Bij andere motoren, zoals de Suzuki V-Strom 1000, zorgde net die hogere ruit ervoor dat mijn hoofd flink wat gedaver mocht slikken.

Op 650 km tekende ik een gemiddeld verbruik op van 4,3 liter. Een cijfer dat z’n sporttoeraard bevestigt.

Ook opvallend hoe comfortabel de F 800 GT zit. Oké, het model waarmee ik reed had het comfortzadel, maar ook als je die optie niet aanvinkt, biedt deze Duitser heel wat zitvariaties. Je kan rechtop zitten vooraan op het zadel, zodat je rug goed ontlast wordt. Je kan naar achter schuiven en ietsje naar voor zakken, voor een sportievere houding. Of je kan, als je zo weinig mogelijk wind en regen wil vangen, volledig achter de ruit duiken. Keuze genoeg.

De onderhouds- en poetsvriendelijke tandaandrijving is een ander punt waarop de GT verschilt van de R. De monoachtervork is knap vormgegeven, wat over de rest van de motor ook gezegd mag worden.

Qua stuurgedrag valt het me op dat de BMW F 800 GT vooral in de kortere bochten wat aanmoediging nodig heeft. Alsof hij liever niet wil inkantelen. Ook in de bocht zelf moet je soms wat corrigeren. Lange bochten: geen probleem.

De BMW F 800 GT kan uiteraard uitgerust worden met een reeks opties (die van mij had verwarmde handvaten, tractiecontrole, middenbok, kofferhouders, ESA, bandenspanningscontrole en comfortzadel als extra’s). De ABS krijg je wel standaard. Wat je daarvan echt nodig hebt, hangt – zoals bij de RT – af van je plannen en portefeuille.

Alleszins is dit een vriendelijke en comfortabele motor die je niet gauw zal verrassen met bruuske koppelsprongen en ongewenste gasreacties. Ideaal voor opstappers die woonwerkkilometers of langere reizen willen maken. En dat hij leuk oogt is ook mooi meegenomen.