Test: Ducati Scrambler Icon

scrambler-ducati

Wie een beetje in motoren is geïnteresseerd, heeft er niet naast kunnen kijken: de lanceringscampagne van de Ducati Scrambler. De Italianen stoften hun geschiedenisboeken af en bliezen – met heel wat trompetgeschal – een Ducati model uit de jaren 60 en 70 nieuw leven in.

De nieuwe Scrambler oogt modern en klassiek tegelijk. Post-heritage noemt Ducati het. Er hangt zelfs een hipstergeurtje aan. Zeker met de vele personalisatiemogelijkheden. Gewoon een van de vier uitvoeringen kiezen en dan de uitgebreide accessoirecatalogus openslaan. Lekker makkelijk.

Die vier uitvoeringen van de Scrambler deed ik al eerder uit de doeken. Ik mocht een weekje de Icon uitproberen.

ducati-scrambler-led-achterlicht

Duveltje uit een doosje

De Scrambler oogt erg compact en vriendelijk. Puur op de looks af zou je ‘m haast als een opstapper durven bestempelen. Gooi je been over het zadel en die indruk wordt zelfs versterkt. Lage zit, rechte zitpositie, het brede stuur dat makkelijk in de hand ligt, de afwezigheid van een ellenlange lijst features en menu-items … Mikt Ducati echt op beginners, zoals hier en daar verkondigd wordt?

ducati-scrambler-stuur

Tot je start en vertrekt. Het geluid is misschien niet zo knetterluid als de Monster 821 die ik vorig jaar probeerde, maar de Scrambler ronkt toch ook mooi. En dan vertrek je met een stevige draai aan het gas en … Lees verder

Kort getest: BMW F 800 GT

Een paar dagen met een BMW F 800 GT gereden (bedankt Peter Motor Works), de bevindingen.

bmw-f-800-gt-review

F 800 GT, de benaming lijkt op F 800 R, een model dat ik in maart enkele dagen mocht lenen. Qua krachtbron erg vergelijkbaar dacht ik. Op papier ziet het er alleszins hetzelfde uit: een 798 cc tweecilinder die 90 pk levert en bij 6000 toeren piekt naar 86 Nm.

Tot ik vertrok: tiens, de GT is wat minder nukkig en nerveus. De BMW F 800 GT is dan ook een sporttoerer, en die mag wat vriendelijker in de omgang zijn.

Toch had het op vlak van power voor mij iets meer mogen zijn. Ik bleef wat op m’n honger zitten. De GT komt, zeker in de lagere toerregionen, lui over. Hoog in de toeren wordt hij wel ineens wakker, dus het is kwestie van ‘m niet te laten indommelen.

bmw-f-800-gt-test

Van een sporttoerer verwacht je toereigenschappen en die bezit deze motor wel degelijk. De kuip is niet gigagroot zoals bij de BMW R 1200 RT, dus op dezelfde bescherming mag je niet rekenen. Niettemin doet het kuipje het behoorlijk. Het zet je borst goed uit wind, je bovenarmen krijgen wel een beetje wind te verduren. Je benen vangen bij regenweer hoogstens wat druppels.

Goed gezien van BMW om de ruit niet te hoog te maken. De luchtstroom glijdt net onder je helm door, waardoor je helm geen zware turbulentie te verwerken krijgt. Bij andere motoren, zoals de Suzuki V-Strom 1000, zorgde net die hogere ruit ervoor dat mijn hoofd flink wat gedaver mocht slikken.

Op 650 km tekende ik een gemiddeld verbruik op van Lees verder

Test: KTM 1050 Adventure

Wie al eens in groep richting offroad trekt met z’n motor, zal vast al gemerkt hebben dat naast de BMW GS club intussen ook een enthousiaste KTM Adventure aanhang is opgestaan. Sinds de introductie van de KTM 1190 Adventure hebben de Oostenrijkers een model in huis dat niet te negeren valt.

Logisch dus dat KTM nu kiest om hun Adventure aanbod uit te diepen. Dit jaar kwamen er de KTM 1290 Super Adventure en de KTM 1050 Adventure bij. Ik mocht een weekje op stap met de 1050.

ktm-1050-adventure

Die 1050 Adventure wordt al eens smalend de budgetversie van de 1190 genoemd, want beide motoren zijn voor een groot stuk identiek. De 1050 heeft nagenoeg hetzelfde motorblok, al werd dat wel van 1195 naar 1050 cc teruggebracht door slag en boring te verkleinen. De paardenstal wordt zo gereduceerd van 150 naar 95 pk, maar de koppelcurve loopt wel opvallend gelijk, tot je ergens boven de 6000 toeren gaat. Het blok kan dus in principe veel meer power aan, maar KTM koos voor deze ingreep om de 1050 geschikt te maken voor het A2-rijbewijs.

Ook moet de 1050 Adventure het stellen met een soberdere uitrusting dan de 1190, zoals minder fancy spiegels, een eenvoudigere ABS en tractiecontrole, en een andere voorvork.

ktm-1050-adventure-bergop

King of the road

Toch valt me iets anders direct op als ik bij Motocare de eerste keer op de KTM 1050 Adventure stap: zijn zithoogte. Met 85 cm is dit het hoogste zadel dat ik al mocht beklimmen. Even wennen. Eén voet kan ik nog altijd probleemloos vlak op de grond zetten zonder in het zadel te moeten manoeuvreren. Twee voeten vlak op de grond, daar moet ik wat moeite voor doen.

Even later op de autostrade ervaar ik het voordeel van die hoogte: Lees verder

Reistest: BMW R 1200 RT

Van het hele BMW Motorrad gamma straalt de R 1200 RT hoogstwaarschijnlijk het meest “midlifecrisis” uit. Als ik ‘m zie staan in de showroom verbeeld ik me al gauw een gesettelde vijftiger in het zadel, klaar voor een zondags toertje met de vrouw achterop, even naar Durbuy een pannenkoek eten.

Toch prijkt de 1200 RT steeds hoog op de lijstjes van best verkochte motoren en kom je – als je op zoek bent naar een toermotor – al heel snel bij deze boxer uit. Is zijn belegen uitstraling dus enkel een eerste indruk? Zou een testweekje me van gedacht kunnen veranderen?

Een trip naar Oostenrijk, samen met collega Luc op zijn Triumph Tiger Sport (waarover hier meer), was alleszins de ideale gelegenheid om de RT uitgebreid aan de tand te voelen. 2200 km. Dan kan je je al een idee vormen over een motor.

bmw-r-1200-rt-test

De look van de BMW R 1200 RT vind ik persoonlijk nogal een afknapper. Met z’n gigantische neus zou je ‘m zo een fitnessabonnement cadeau doen. Z’n voorwiel – nochtans een standaard 17” – lijkt in verhouding zelfs te klein. De twee ronde LED dagrijlichten zijn wel knap, een mooie (en optionele) knipoog naar zijn vierwielige familie.

Ook de afwerking is super. Alles piekfijn verzorgd en gedetailleerd afgewerkt. Het dashboard is overzichtelijk en informatief. Twee ronde analoge tellers (snelheid en toerental), ertussen een fraaie TFT-display in kleur die je onder meer inlicht over autonomie, kilometerstand, temperatuur, enzovoort. Boven het kleurenscherm zit een strook met verklikkerlampjes en daarboven is ruimte voorzien voor een (optionele) gps. Die in volle zon niet zo goed leesbaar is. Wat meer afscherming tegen de zon zou bij de volgende RT geen slecht idee zijn. Ook jammer dat de gps niet vergrendeld kan worden waardoor je ‘m telkens moet meenemen als je een tankstationshop moet binnenwippen of de patatten gaat afgieten.

bmw-r-1200-rt-cockpit

Alle instellingen kan je gemakkelijk bedienen vanaf het stuur. De meeste zelfs met je linkerduim. Hierbij is vooral de draairing zeer praktisch om door het uitgebreide menu te scrollen. Ook handig: je kan een menu-item als favoriet selecteren, zodat je meteen naar bijvoorbeeld de handvatverwarming of de gps-instellingen kan. Want jawel, ook de gps kan je – al is het gedeeltelijk – via de draairing bedienen. Fijn allemaal.

bmw-r-1200-rt-stuurbediening-links

Breedsmoelbeemer

Ik zal het maar meteen toegeven: ik heb de BMW R 1200 RT met veel spijt teruggegeven na de testweek. Wat een fantastische motor om lange ritten te maken. Z’n sterkste feature is zonder twijfel de geweldige kuipruit. Die beweeg je met een knop op het stuur hoger of lager. Hoe hoger, hoe minder last van wind, regen en windgeruis. Oordopjes in, ruitje omhoog … wat een rust!

Lees verder

Getest: Suzuki V-Strom 1000 Adventure

Dat allroads het tegenwoordig goed doen, vertelde ik al in de vorige review. Dat ze dus in alle maten en kleuren komen, mag niet verbazen. Van 650 cc tot 1300 cc en alles daartussen.

In de 1000 cc-klasse speelt Suzuki de V-Strom 1000 uit, vorig jaar werd hiervan de tweede generatie gelanceerd. Rechtstreekse concurrenten: de Kawasaki Versys 1000, Triumph Tiger Sport en KTM 1050 Adventure.

suzuki-v-strom-1000-gras

Dat Suzuki geen plannen had om de krachtpatser van het pak te worden blijkt uit de cijfers:
Suzuki V-Strom 1000: 1037 cc 2-cilinder met 101 pk en 103 Nm voor 228 kg
Kawasaki Versys 1000: 1043 cc 4-cilinder met 120 pk en 102 Nm voor 250 kg
Triumph Tiger Sport: 1050 cc 3-cilinder met 125 pk en 104 Nm voor 235 kg
KTM 1050 Adventure: 1050 cc 2-cilinder met 95 pk en 107 Nm voor 212 kg

Wat dan wel de plannen waren? Een degelijke, comfortabele no-nonsensefiets bouwen waarop het aangenaam kilometervreten is. Lijkt een beetje op de omschrijving van de vorige geteste Suzuki: de GSX1250FA. Toch vallen de verschillen snel op. Zo is het design van de V-Strom heel wat hedendaagser, het afwerkingsniveau hoger en tref je aan boord ook meer snufjes aan.

suzuki-v-strom-1000-flank

Karakterkopje

De V-Strom 1000 is bijvoorbeeld de eerste Suzuki met tractiecontrole. Die kan je via een knop op het stuur uitschakelen of in twee gevoeligheden instellen. De linkerduim kan ook vlotjes Lees verder

Getest: Triumph Tiger 800 XRx

Allroads doen het al jaren goed op de markt. Logisch dat Triumph zich ook in de strijd mengde. De Tiger 800 werd in 2010 gelanceerd en kreeg pas een update. Vanaf nu heb je de keuze uit maar liefst zes variaties.

De Tiger 800 XR en XC zijn de twee basismodellen. De XR (met de R van road) is straatgericht terwijl de XC (met de C van crosscountry) meer van offroad houdt. De XC heeft bijvoorbeeld gespaakte wielen en aanpasbare voor- en achtervering van WP, terwijl de XR gegoten aluminium wielen kreeg en met Showa stijver staat afgeveerd.

triumph-tiger-800-xrx

Daarnaast zijn er de Tiger 800 XRx en XCx. Beide modellen hebben onder meer cruisecontrol, een middenbok (handig, want ketting), uitgebreide tripcomputer, handkappen en een tweede 12v aansluiting. De XRx doet daar een comfortzadel en verstelbaar windscherm bij, de XCx wat meer bescherming voor offroadbraspartijen.

De x-modellen beschikken daarbovenop over rijmodi: Road, Offroad en Rider. Road geeft een normale gasreactie, abs-instelling en tractiecontrole. Offroad geeft een zachtere gasrespons, laat licht blokkeren van het voorwiel en volledig blokkeren van het achterwiel toe, en beperkt de tractiecontrole zodat je offroad lustig kan driften. Tot slot is er de Rider modus, en die kan je volledig naar je hand zetten. De gasreactie kan op Sport, Road, Rain of Offroad, en de abs en tractiecontrole kunnen op Road, Offroad of Off.

triumph-tiger-800-xrx-zijkant

Keuzestress?

Kan je nog volgen? Want naast de basis- en de x-modellen zijn er sinds deze week  Lees verder

Getest: Suzuki GSX1250FA Touring

De Suzuki GSX modellen hebben stuk voor stuk een viercilindermotor tussen de wielen steken. Die met de grootste longinhoud is de GSX1250FA: 1255 cc. Deze sporttoerer komt in België nu ook in Touring-variant op de markt, waarmee hij zich waagt tussen andere toerbuffels als de Triumph Trophy, BMW R 1200 RT en Yamaha FJR1300.

suzuki-gsx1250-fa-zijkant

Dat Touring-aanhangsel brengt niet zo heel erg veel extra uitrusting met zich mee: een vario windschermpje, een top- en twee zijkoffers. Daarmee moet je het doen. Gelukkig heeft het basismodel al een mooi gestroomlijnde volkuip, zodat de GSX1250FA Touring zijn naam gerust mag dragen.

Opboksen geblazen

De eerste vraag is of deze Suzuki wel opgewassen is tegen de toch wel geduchte concurrentie. En dan laat zijn USP zich meteen horen: met een prijs van 9.990 euro neemt hij onmiddellijk een paar straatlengtes voorsprong op hoger genoemd gebuffelte. De basisprijs van de Yamaha FJR1300 is 16.000 euro. Meteen een gat van 6.000 euro. En da’s dan nog de goedkoopste van de drie concullega’s.

suzuki-gsx1250-fa-neus-close

Of dat prijskaartje genoeg is om de concurrentie straatlengtes voor te blijven is de tweede vraag. Want het prijsverschil zit ergens in natuurlijk. Terwijl anderen goochelen met cruisecontrol, verwarmde handvaten, elektrisch verstelbare ruit, tractiecontrole, verschillende rijmodi en andere luxepaardsnufjes, heeft deze Suzi niets van dat alles. Back to basic, geen franjes, geen gedoe. En wie de optielijst opduikelt, komt van een kale kermis thuis. Tenzij je op zoek bent naar een tankpad of wielstriping.

Niet dat de GSX1250FA Touring helemaal kaal is. ABS, in de hoogte verstelbare zit en middenbok krijg je standaard. Dat laatste komt van pas, want Suzi brengt z’n power via een ketting over naar het achterwiel. Terwijl je bij een toermotor misschien eerder een cardan verwacht. Scheelt wel weer een paar eurootjes als je langs de kassa passeert.

suzuki-gsx1250-fa-zijkoffer

Vallende steekjes

De scherpe prijs van de Suzuki GSX1250FA Touring laat zich echter niet alleen merken aan Lees verder