Of ik geen zin had in een weekendje Ardennen, vroeg Decathlon. Om hun Quechua trekkinggamma te ontdekken en intussen ook nog wat leuke dingen te doen. Met het oog op de Alpentrip, waarvoor ik wel wat trekkersmateriaal nodig heb, ik dus daarheen. Met een Yamaha XSR700 (waarvan je hier de review kan lezen). De heenrit was helaas rushen, wegens krappe planning. Bestemming: een camping in Hamoir, naast de Ourthe. De andere deelnemers: voornamelijk reisbloggers. Waardoor ik me een beetje de rare eend in de bijt voelde. Gelukkig bleken de andere eenden vriendelijk.

Als intro kregen we een woordje uitleg over Decathlon en Quechua. Wat hun visie is, hoe ze research & development aanpakken, hoe het komt dat hun prijzen lager liggen dan die van de A-merken. Interessante uiteenzetting. Kort samengevat: Decathlon doet de ontwikkeling zelf, ook de productie van prototypes, steeds met een goeie prijs-kwaliteitverhouding in het achterhoofd. Daarnaast drukken ze de marketingkost zoveel mogelijk. En tot slot hebben ze enkel eigen winkels, wat betekent dat er geen tussenpersonen (en extra marges) zijn. Wie hierover meer wil weten, lees de artikels van Tjoolaard en Ferket, die zijn een paar maanden terug op bezoek geweest in het Decathlon Design Center in Frankrijk.

Verder is Decathlon er ook heel nuchter in dat ze niet kunnen (of willen) concurreren met de topproducten van pakweg een The North Face. Het materiaal voor experten, zeg maar. Maar hun eigen topproducten kunnen zich – naar eigen zeggen – wél meten met de basisproducten van die A-merken. Alleen is de perceptie van het grote publiek nog niet mee. Tijd dus voor ons om wat dingen te testen.

Dat testen – of toch het testen van gerief dat voor een motorreiziger interessant kan zijn – zou echter voor later zijn. Eerst nog een leuk (en warm) middagje hoogteparcours. Daarna stond de voorbereiding van het avondmaal op het programma. Ook een avontuur. De mannen van Nomad and Rebel hadden een stoomput gegraven. Terug naar de prehistorie. Kuil in de grond, gloeiend hete stenen erin, laagje takken erover, eten erop en dan de kuil afdekken met takken, bladeren en tot slot aarde. En dan vier uur laten stomen.

Dat gaf ons de tijd om onder meer onze drinkfles te personaliseren met/door de mannen van Kapow, een wedstrijdje 2 seconds-tent opzetten en terug opplooien te doen, te leuteren over het voordeel van merinowol, en ons te installeren voor de nacht. Ideaal moment om wat Quechua gerief te testen. 

Ik sliep in een 2 seconds Fresh&Black tent. Nieuw in het gamma. Die heeft een witte buitenkant om ’s morgens de opwarmende zon te temperen (tot 17 °C verschil met een gewone tent volgens de Decathlon productgeniussen), en is volledig zwart aan de binnenkant zodat je langer kan slapen zonder gewekt te worden door het zonlicht. Ik kan alvast bevestigen dat het donker is in de tent. Opzetten gaat zoals te verwachten in 2 seconden. Terug opplooien neemt wat langer in beslag en is iets ingewikkelder, maar als je er rustig de tijd voor neemt, lukt het zonder probleem. Meenemen op motorreis? Geen aanrader wegens de afmetingen: opgevouwen heeft deze tent nog steeds een diameter van 71 cm (voor de tweepersoonstent). Dan kan je beter hun assortiment trekkingtenten checken.

Ik sliep op een opblaasbare lattenbodem, met daarbovenop een luchtmatras met geïntegreerde voetpomp. Die lattenbodem (Quechua Camp Bed Air 70) is ook zoiets dat je op een motor- of trekkingreis niet gauw meeneemt, maar het ligt wel lekker. In een lage tent (zoals bovengenoemde 2 seconds tent) trouwens opletten dat je geen te dikke matras erop legt, anders steken je voeten in het tentzeil of krijg je de tent zelfs niet dicht. De luchtmatras (Quechua Arpenaz Air Pump 70) biedt door zijn dikte meer comfort dan de meeste trekkersmatrasjes. Qua volume staat hij prima z’n mannetje, alleen weegt hij door de voetpomp al gauw wat meer. Meenemen op motorreis? Zou ik zeker zien zitten.

En toen was het eten gereed. Eerst wat apertiefhapjes (met heerlijke gerookte forel), dan groentensoep, daarna de gestoomputgaarde aardappels, zoete aardappels, wortels, aubergine, champignons, ui en forel, en als dessert een pannenkoek met geflambeerde appel. Allemaal ter plekke klaargemaakt. Dat smaakte, maar net wat teveel werk voor de doorsnee motorreiziger wellicht.

De dag erna, niet gewekt worden door de zon (dank u Fresh&Black tent), maar door de koeien. Na het ontbijt stond de terugreis al op het programma. Wil je het verslag van de andere bloggers lezen? Kijk dan bij Annelyse, de rest heeft blijkbaar wat meer tijd nodig.

En dan de terugreis. Nu wel wat meer tijd. Gps (Garmin Zümo) op “bochtige wegen” en “snelweg vermijden” en rijden maar. Heerlijk, ook al was het nat.