Mijn BMW F 650 GS bleek niet te voldoen om het rijexamen mee te doen, dus twee uurtjes examenbegeleiding geboekt bij de rijschool (a.k.a. “huur een geschikte motor”). Deze ochtend was het zover.
Zoals vorige keer beloofd moest ik maar 25 euro betalen, maar ik mocht nog 19 euro extra ophoesten want het examencentrum moest een volgmotor voor de examinator voorzien. Euh … oké dan …
We waren met drie. Een man die een Vespa had gekocht en daarvoor zijn rijbewijs moest behalen, en een vrouw die op haar 50ste eraan was begonnen nadat haar man en zoon de motormicrobe te pakken hadden gekregen.
Eerst de manoeuvres. Danny de Vespaman beet de spits af. Ging van de eerste keer perfect. Groen licht.
Dan de vrouw. Haar tweede keer, vorige keer was ze bij de manoeuvres de mist in gegaan. En nu helaas ook. Bij de eerste poging een voetje aan de grond voor ze aan de slalom begon en nog eentje bij het achtjes draaien. Bij de tweede poging raakte ze een kegeltje bij het uitwijkmanoeuvre. Dju.
Mijn beurt. Weer wennen, want het was eventje geleden dat ik op die Kawasaki ER-6n van de rijschool had gezeten. De achtjes lukten, al was het nipt. Net voor de strook met traag rijden viel ik stil, motor niet gewend, dus gebrek aan voeling met de koppeling … En na de trage strook viel ik ook stil, toen ik de koppeling loste om het S-bochtje te nemen.
De examinator sprak me na de eerst poging aan: niet stilvallen voor en na het traag rijden en bij de noodstop reed ik niet snel genoeg: 47 km/u waar ik minimum 50 moet. Maar “als ik u zo zie rijden zal het wel goed komen bij de tweede poging.”
Bleek gelukkig waar te zijn. Tweede poging ging vlekkeloos. Oef. Da’s al achter de rug.
Dan de weg op. De instructeur van de rijschool zei vooraf dat we geluk hadden, hij had de examinator al gezien en dit was niet de strengste.
Eerst Danny. Kwam een half uur later met een teleurgesteld gezicht terug, blijkbaar niet volledig stilgestaan aan een stopbord. Twee keer zelfs. Ai.
Dan ik. Het begin ging redelijk goed vond ik. Eén keer had ik misschien een auto voorrang kunnen geven, hoewel de auto nog ver genoeg weg was om gewoon door te rijden. Maar dan kwam een reeks kruispunten en ik twijfelde: moet ik hier voorrang geven of niet? Dus een keer een auto voorrang geven terwijl het misschien niet moest, en 10 minuten later voorrang genomen terwijl ik misschien voorrang had moeten verlenen … Tegen dat ik terug op het examencentrum was had ik al geen goed gevoel meer.
En dat gevoel bleek goed te zitten. Niet geslaagd. Blijkbaar was ik door het oranje gereden, terwijl ik nog ruim had kunnen stoppen. Kruispunt in Mortsel. Rood licht, twee auto’s voor mij. Het springt op groen en de auto’s rijden vlot door, ik onmiddellijk erachteraan. Maar ik had niet meer naar de lichten gekeken en dat had ik dus moeten doen, want het was al op oranje gesprongen. Dat groen licht duurt daar dus maar een paar seconden. Zware overtreding.
Verdere opmerkingen van de instructeur: zoals verwacht dat ik op sommige kruispunten niet wist of het voorrang van rechts was of niet, en ik had ook ergens een mevrouw aan een zebrapad niet laten oversteken (die heb ik gewoon niet gezien)
Balen dus.
Chance dat ik van de manoeuvres af ben, maar voor de wegproef zal ik weer 2 uur examenbegeleiding moeten boeken bij de rijschool wegens geen geschikte motor in mijn garage. Maar eerst nog wat gaan oefenen op die kruispunten.
Jean Le Motard 