Nog ’s racen in Mettet

Geplaatst op 14/09/2017 door Jean Le Motard

Het was alweer een jaar geleden dat ik ging circuitrijden. Hoog tijd om nog ’s te gaan vlammen. Een dagje Mettet geboekt bij Clubmot, voorbij maandag, de High Velocity opleiding. Die cursus volgde ik intussen al twee keer, maar omdat m’n circuittechniek intussen wat ondergestoft was, leek een opfrisbeurt me geen slecht idee.

De weersvoorspellingen zagen er niet te best uit, maar we zouden wel zien. We = Bert, Jan, Bart en ik. En Peter om ons aan te moedigen. Ik reed trouwens met een Triumph Street Triple RS (review hierzo).

Over het theoretische deel schreef ik hier al eerder. Er werden geen nieuwigheden verteld, maar toch verliepen de eerste rijsessies nogal gespannen. Vooral de eerste: het circuit lag er nog nat bij na een regennacht. Gelukkig kwam de zon door en droogde het asfalt tegen de tweede rijsessie helemaal op. Maar toch: ik had tijd nodig om er terug in te komen. Opmerkingen van de instructeur: bovenlichaam ontspannen, meer met het lichaam naast de motor hangen, constantere gasopbouw bij het uitkomen van de bochten.

Na drie rijsessies met instructeur was het tijd voor drie sessies vrij rijden. De puzzelstukjes leken nu stilaan terug samen te vallen: gas, remmen, rijlijnen, kijktechniek … En het slechte weer, dat bleef uit. Het miezerde soms, maar echt nat werd het niet en ik kon bijna altijd vlot doorrijden zonder me te hoeven inhouden. Bovendien bleek het een erg rustige circuitdag (veel afhakers vanwege de slechte weersvooruitzichten?) zodat er minder racers op de baan waren dan anders.

De voorlaatste en laatste sessie begon ik echt terug in de flow te raken en gingen echt lekker. Met een brede smile en voldaan gevoel terug naar huis, en proberen volgend jaar toch ietsje meer circuitasfalt te zien.

Eerste keer: circuitrijden in de regen

Geplaatst op 04/07/2016 door Jean Le Motard

Na twee droge circuitdagen was het vorige week maandag dan zover: voor de eerste keer een regenachtige circuitdag. Op Mettet, met Clubmot, opnieuw in de High Velocity groep. Ik kreeg van BMW een S 1000 RR mee (de review vind je hier), met een setje Dunlop Sportsmart 2. Bert en Jan waren er ook weer bij. Beide met een Kawasaki Ninja ZX-6R.

Hoe zo’n dag High Velocity eruit ziet, kan je hier lezen. Kort samengevat: 6 sessies van 20 minuten, de eerste drie met instructeur en telkens een klein uurtje theorie voor je vertrekt, de laatste drie sessies vrij rijden.

Het miezerde en de Sportsmart is geen regenband, dus de eerste sessie was nogal met dichtgeknepen billen. Dat was ook de feedback van instructeur Stijn voor ons groepje van 4 rijders: “Mannen, relaxen. Ontspannen zitten. Die armen niet blokkeren.”

In het uurtje theorie werd ook ingespeeld op het regenweer. Vooral het punt over remmen voor de bocht vond ik interessant: hoe je zowel je remmanoeuvre op- én afbouwt om maximale grip te houden.

Ik liep ook Dirk aka Mister TC Moto tegen het lijf. Die kwam de nieuwe Triumph Thruxton aan de tand voelen op circuit. Ook hij was niet echt blij met het weer, want je haalt niet alles uit de kast. Minder bruusk in de remmen, voorzichtiger uitaccelereren, minder de limieten van de motor verkennen.

De tweede sessie dan. In de nattigheid. Echt ontspannen rijden lukte nog steeds niet. Dus nam Stijn de tijd om aan onze houding te werken. Op een nat wegdek creëer je liever minder hellingshoek, om minder snel onderuit te glijden. En dat doe je door naast je motor te hangen in de bochten. Dus elk om de beurt op een stilstaande motor en hangen maar. Kont op de juiste plaats, hoofd richting pols, rug evenwijdig met de motor, letten op ellebogen en kijkrichting. Bijzonder leerrijk intermezzo. De RR leent zich uitstekend voor dat hangen, met name de knieën vinden makkelijk steun zodat je je goed kan vastklemmen.

Intussen droogde het circuit op en konden we met die nieuwe hanginfo aan de slag. Als je iemand naast z’n motor ziet hangen op straat denk je “Stel je niet zo aan, gast”, maar op circuit geeft die houding wel degelijk meer vertrouwen. Flink op geoefend die derde sessie en – mede door het droge asfalt – ook de grootste hellingshoek van de dag neergezet: 46° (met dank aan de elektronica van de RR voor die info). 46°, dan voel je je heel wat. Tot je dit ziet. Er is nog wat ruimte voor progressie.

Na de middag was het al uit met het droge asfalt. Af en toe een buitje, genoeg om het asfalt nat te houden tijdens de drie vrije sessies. Maar met de hangtechniek in het hoofd lukte dat aardig. Behalve dan voor Jan, die Lees verder →

Eerste keer op circuit: naar Mettet met Clubmot

Geplaatst op 14/07/2015 door Jean Le Motard

Circuitrijden? Niks voor mij. Da’s alleen voor snelheidsmaniakken, waaghalzen en would-be-Rossi’s. Althans, zo dacht ik er tot voor kort over.

Maar dat was buiten Clubmot gerekend. Tijdens hun bochtencursus die ik in mei volgde kwam spontaan de goesting om de aangeleerde techniek nog verder bij te schaven. En dan kom je haast automatisch op een circuit terecht, waar je geen rekening moet houden met snelheidslimieten, verkeersdrempels, zebrapaden, overstekende honden, gladde wegmarkeringen of putten in de weg.

Ik dus naar de Road Control cursus van Clubmot. Da’s zo’n beetje hun circuitinitiatie. Geen ervaring vereist, en evenmin een racemachine. Onze groep bestond dan ook uit een allergaartje: BMW R 1100 GS, Honda NC 700 S, Ducati Monster, Triumph Street Triple, Yamaha XT660X, Suzuki Bandit … Ik had twee kameraden mee: Jan op een Triumph Thruxton en Bert met z’n Buell Lightning XB12s. Ikzelf had m’n 650 GS ingeruild voor een KTM 1050 Adventure (waarvan je hier het testverslag kan lezen).

Afspraak om 8 uur op het circuit Jules Tacheny in Mettet. Erg geschikt voor motoren wegens bochtig, technisch en weinig rechtuit. Of zo werd me vooraf toch verteld.

De dag werd opgedeeld in 6 sessies: 20 minuten rijden op het circuit met telkens een uur ertussen. Lijkt misschien lang als je dat zo leest, maar achteraf gezien kwam dat uur zeker van pas.

Tijdens de drie uren “pauze” in de voormiddag kreeg onze Road Control groep een paar brokken theorie te verwerken. Over zithouding, stabiliteit, kijk- en stuurtechniek. Over hoe je bochten leest. Over waar en hoe je remt en gasgeeft. Alles helder en zonder belerend vingertje uitgelegd door Erik, zoals hij dat ook al deed tijdens de Master opleiding.

Na elk uurtje theorie gingen we voor 20 minuten het circuit op. Dat gebeurde in kleinere groepjes met telkens een instructeur. In de voormiddag zorgde die ervoor dat alles er heel erg beheerst aan toe ging. De eerste sessie mochten we bijvoorbeeld enkel in tweede versnelling rijden en niet aan onze rem komen. Vooral de bochten ontdekken, letten op de instructies die je het uur erover had gekregen, aanvoelen hoe snel je een bocht in- en uitkan. Elke ronde reed een andere motard voor de instructeur, zodat die je achteraf feedback kon geven. Ook al waren de voormiddagsessies weinig spectaculair, het was onmogelijk om zonder grijns op m’n smoel van het circuit te rijden na elke sessie. Bij Jan en Bert zag ik hetzelfde fenomeen.

Iedereen kreeg een korte persoonlijke debriefing na elke sessie. De voornaamste opmerking na mijn eerste sessie was Lees verder →