Het was alweer een jaar geleden dat ik ging circuitrijden. Hoog tijd om nog ’s te gaan vlammen. Een dagje Mettet geboekt bij Clubmot, voorbij maandag, de High Velocity opleiding. Die cursus volgde ik intussen al twee keer, maar omdat m’n circuittechniek intussen wat ondergestoft was, leek een opfrisbeurt me geen slecht idee.

De weersvoorspellingen zagen er niet te best uit, maar we zouden wel zien. We = Bert, Jan, Bart en ik. En Peter om ons aan te moedigen. Ik reed trouwens met een Triumph Street Triple RS (review hierzo).

Over het theoretische deel schreef ik hier al eerder. Er werden geen nieuwigheden verteld, maar toch verliepen de eerste rijsessies nogal gespannen. Vooral de eerste: het circuit lag er nog nat bij na een regennacht. Gelukkig kwam de zon door en droogde het asfalt tegen de tweede rijsessie helemaal op. Maar toch: ik had tijd nodig om er terug in te komen. Opmerkingen van de instructeur: bovenlichaam ontspannen, meer met het lichaam naast de motor hangen, constantere gasopbouw bij het uitkomen van de bochten.

Na drie rijsessies met instructeur was het tijd voor drie sessies vrij rijden. De puzzelstukjes leken nu stilaan terug samen te vallen: gas, remmen, rijlijnen, kijktechniek … En het slechte weer, dat bleef uit. Het miezerde soms, maar echt nat werd het niet en ik kon bijna altijd vlot doorrijden zonder me te hoeven inhouden. Bovendien bleek het een erg rustige circuitdag (veel afhakers vanwege de slechte weersvooruitzichten?) zodat er minder racers op de baan waren dan anders.

De voorlaatste en laatste sessie begon ik echt terug in de flow te raken en gingen echt lekker. Met een brede smile en voldaan gevoel terug naar huis, en proberen volgend jaar toch ietsje meer circuitasfalt te zien.