Na twee droge circuitdagen was het vorige week maandag dan zover: voor de eerste keer een regenachtige circuitdag. Op Mettet, met Clubmot, opnieuw in de High Velocity groep. Ik kreeg van BMW een S 1000 RR mee (de review vind je hier), met een setje Dunlop Sportsmart 2. Bert en Jan waren er ook weer bij. Beide met een Kawasaki Ninja ZX-6R.

Hoe zo’n dag High Velocity eruit ziet, kan je hier lezen. Kort samengevat: 6 sessies van 20 minuten, de eerste drie met instructeur en telkens een klein uurtje theorie voor je vertrekt, de laatste drie sessies vrij rijden.

Het miezerde en de Sportsmart is geen regenband, dus de eerste sessie was nogal met dichtgeknepen billen. Dat was ook de feedback van instructeur Stijn voor ons groepje van 4 rijders: “Mannen, relaxen. Ontspannen zitten. Die armen niet blokkeren.”

In het uurtje theorie werd ook ingespeeld op het regenweer. Vooral het punt over remmen voor de bocht vond ik interessant: hoe je zowel je remmanoeuvre op- én afbouwt om maximale grip te houden.

Ik liep ook Dirk aka Mister TC Moto tegen het lijf. Die kwam de nieuwe Triumph Thruxton aan de tand voelen op circuit. Ook hij was niet echt blij met het weer, want je haalt niet alles uit de kast. Minder bruusk in de remmen, voorzichtiger uitaccelereren, minder de limieten van de motor verkennen.

De tweede sessie dan. In de nattigheid. Echt ontspannen rijden lukte nog steeds niet. Dus nam Stijn de tijd om aan onze houding te werken. Op een nat wegdek creëer je liever minder hellingshoek, om minder snel onderuit te glijden. En dat doe je door naast je motor te hangen in de bochten. Dus elk om de beurt op een stilstaande motor en hangen maar. Kont op de juiste plaats, hoofd richting pols, rug evenwijdig met de motor, letten op ellebogen en kijkrichting. Bijzonder leerrijk intermezzo. De RR leent zich uitstekend voor dat hangen, met name de knieën vinden makkelijk steun zodat je je goed kan vastklemmen.

Intussen droogde het circuit op en konden we met die nieuwe hanginfo aan de slag. Als je iemand naast z’n motor ziet hangen op straat denk je “Stel je niet zo aan, gast”, maar op circuit geeft die houding wel degelijk meer vertrouwen. Flink op geoefend die derde sessie en – mede door het droge asfalt – ook de grootste hellingshoek van de dag neergezet: 46° (met dank aan de elektronica van de RR voor die info). 46°, dan voel je je heel wat. Tot je dit ziet. Er is nog wat ruimte voor progressie.

Na de middag was het al uit met het droge asfalt. Af en toe een buitje, genoeg om het asfalt nat te houden tijdens de drie vrije sessies. Maar met de hangtechniek in het hoofd lukte dat aardig. Behalve dan voor Jan, die in sessie 5 onderuit ging. Een te gejaagd inhaalmanoeuvre en daar ging hij. Een paar meters glijden zonder erg. Lichte schade aan de motor: stukje van zijn koppelingspedaal afgebroken. Gelukkig kon hij nog naar huis rijden.

Voor mezelf ’s namiddags geen snelheidsrecords, geen superhellingshoeken en geen razendsnelle bochten. Maar de omstandigheden dwingen je wel om harder op je techniek te letten dan bij droog weer. Kortom, waar ik van mijn droge High Velocity dag vond dat de leercurve t.o.v. de eerste circuitdag minder groot was, vond ik deze keer de leercurve net weer wél toenemen. Dus bedankt regen. En uiteraard ook Stijn voor het bijbrengen van de hangtechniek.

Tot slot nog wat actiefoto’s van ondergetekende door de circuitfotograaf. En bedankt Clubmot voor de fijne en leerrijke dag.