Test: Yamaha Ténéré 700 World Raid


Het is alweer vijf jaar geleden dat ik bij de Belgische lancering van de Yamaha Ténéré 700 was. Die profileerde zich op korte tijd als dé referentie binnen het middenklasse adventuresegment. De meest gehoorde kritiek op de standaard Ténéré was een nogal beperkt rijbereik en de vering die aan de zachte kant was voor het serieuzere offroadwerk. Yamaha countert dat met intussen vier extra Ténérés zodat er voor elk wat wils is.

De Ténéré 700 Extreme heeft langere veerwegen en lichtgewicht spul rondom, de Ténéré 700 Explore heeft kortere veerwegen en meer comfort dan het standaardmodel. De World Raid is een T7 met een 23 liter tank en betere vering, en de laatste toevoeging aan de line-up is de World Rally: een World Raid met een bijzonder geslaagd retrokleurtje en lekkers als een Akrapovic-uitlaat standaard. Hopelijk kan je nog volgen.


Elektronica

Wat uitrusting betreft kunnen we bij alle T7’s kort zijn. De show wordt veeleer gestolen door het CP2-blok en de ophanging, waarover straks meer. Naast de dubbele tank en de veringupgrade heeft de World Raid een TFT-kleurenscherm en bluetooth-connectiviteit.


De nog steeds verticale display doet veel moderner aan dan het LCD-scherm van de eerste T7-generatie, is mooi vormgegeven en prima af te lezen. Het menu bedien je aan de rechterkant met een iel, overgevoelig scrollwieltje dat tegelijkertijd dienstdoet als drukknop. Het verschil tussen scrollen, kort of lang indrukken is frustrerend vaag.


Naast enkele basisinstellingen kan je in het menu kiezen tussen drie verschillende thema’s (Explorer, Street en Raid) en het ABS instellen (volledig ingeschakeld / voor aan, achter uit / volledig uit). Met de handige, aparte ABS ON knop kan je nu enkel het ABS weer aanzetten. Waarom die knop niet alle ABS-functies kreeg is me een raadsel.

Meer technologie valt er niet te zoeken op deze T7. Of het moest de USB-poort zijn die de World Raid ook kreeg.

Blok

Minder tijd om instellingen aan te passen, meer tijd om te rijden. De World Raid wordt aangedreven door het door Jean Le Motard meermaals bewierrookte CP2-blok. Jean kocht na zijn test van de gewone T7 een Ténéré 700 Rally Edition, een versie die in de Benelux niet meer te krijgen is.

Ik deelde zijn enthousiasme voor het 689 cc crossplane paralleltwin blok niet. Bij de R7 vond ik de Spartaanse zithouding te veel afleiden en de Tracer 7 krijgt van Yamaha niet de ophanging en remmenwinkel die hij verdient. Benieuwd of de World Raid mijn mening kan veranderen tijdens een vierdaagse in de Vogezen.


Op weg ernaartoe vraag ik me geregeld luidop af waarom ik hem in godsnaam niet op een remork gezet heb i.p.v. vijf uren over de autostrade te rijden. Dat is namelijk niet tof. De turbulentie dondert op mijn hoofd, en door de zware gaskraan en het gebrek aan cruise control wordt mijn rechterhand na een half uur gevoelloos. Even doorbijten en blij worden als ik het hotel zie.

De dagen erna staan er ritjes van 350 km bochtjes op het programma, gaande van de bekende Ballons tot kleinere, minder bekende colletjes dwars door de Vogezen. Hoewel de thermometer ‘s middags 34 graden aangeeft, blijft het in de bosrijke omgeving nog lang vochtig met natte plekken op de weg. Wanneer er zoals op de T7 geen elektronisch vangnet is worden gas- en koppelingscontrole dan erg belangrijk. Met andere woorden: de basis van het motorrijden.

En oh boy, wat is dat leuk op de World Raid! Bij iedere bocht draai ik heel bewust aan het gashendel, en met iedere millimeter voel ik de verbazend goed presterende Pirelli Scorpion Rally STR’s meer en meer grip vinden en accelereer ik vol de bocht uit. Het heeft iets verslavends, en het blijft een cliché: de ouderwetse gaskabels en de iets zwaardere gashendel verbinden de pols rechtstreeks met het achterwiel. Gevoelsmatig toch.


Ook ik val nu wel als een blok voor de charmes van de CP2-motor: vol, romig, altijd bakken koppel en genoeg vermogen om veel te snel van bocht tot bocht te sprinten. Dat de versnellingsbak daarbij niet de lichtzinnigste is draagt enkel bij aan het karakter. Opschakelen gaat vlot en duidelijk, terugschakelen is eerder vaag (zonder één keer te missen) en in de tweede versnelling reageert hij nogal on-off, al went ook dat erg snel.

Vering

Wanneer ik le Mont de Vannes opdraai, verandert het asfalt in een bultig, smal lint. Hier begint het feest pas echt. Vuurwerk wordt ontstoken en confettikanonnen vullen de lucht, want de echte ster van deze World Raid steekt nu de kop op: de vering. Yamaha rust de Ténéré 700 World Raid uit met 43 mm vorken van KYB met 230 mm veerweg (20 meer dan de standaard T7) waarbij de donkerbronskleurige Kashima-coating een soepele werking garandeert. Ook de achterschokdemper met apart gasreservoir heeft 20 mm meer veerweg.


Dat geheel werkt fenomenaal. Nooit brengt het wegdek de T7 in verlegenheid en hij danst met vaste voet op en over de bulten. De stabiliteit van de hele motor is ronduit indrukwekkend. Ik twijfel er geen seconde aan: de World Raid heeft de beste standaardvering die ik ooit op een adventure testte.

Tank

Het verbruik van een motor interesseert me doorgaans geen bal, maar met een opgegeven verbruik van 4,3 L/100 km en een tank van 23 liter zou de World Raid een actieradius van meer dan 500 km moeten hebben. Indrukwekkende cijfers die ik graag zelf uittestte.


Wanneer de brandstofmeter aan zijn laatste streepje begint ga ik tanken. Beter op tijd volgooien, de Vogezen zijn niet dik bezaaid met tankstations. Tot mijn verbazing gaat er maar 16 liter in.

De volgende dag rij ik door tot een flikkerend streepje aangeeft dat ik op reserve sta. Met 402 km op de tripteller zou ik nog zo’n 100 km moeten kunnen rijden. Zo gezegd zo gedaan, maar na 60 km vertrouw ik het zaakje niet meer en zoek ik met dichtgeknepen billen een tankstation op. En zowaar: 19 liter gaat er in. Die 500 km is dus zeker haalbaar, al moet je het lef hebben om meer dan 100 km op reserve te rijden. Jammer dat de benzinemeter dit niet nauwkeuriger aangeeft.

Naast de geweldige actieradius dragen de tanks ook bij aan de stabiliteit van de motor. Bovenaan zijn ze minder hoog dan op de gewone T7 en ze lopen aan de zijkant laag door. Dat zorgt ondanks het toegenomen gewicht voor een lager zwaartepunt. Je merkt bijna niet dat je zo’n zwaar geschapen motor tussen je benen hebt. Het blijft allemaal redelijk smal aanvoelen en de brede tank geeft bij remmen veel steun aan de knieën.


De dubbele tank is zonder twijfel de eyecatcher van de World Raid. Ik werd er geregeld op aangesproken, en vind het er zelf fantastisch uitzien. Dat geldt trouwens voor de hele World Raid: mooier dan dit wordt een adventuremotor niet. Het grijze Mistral Grey van de testmotor slankt af, in Icon Blue ziet de Ténéré er nog imposanter uit.

Met de kwaliteit zit het snor, zoals we gewoon zijn van het merk met de drie stemvorken. Gebruikte onderdelen voelen oerdegelijk aan en niks zit los of rammelt. Yamaha’s kwaliteitscontrole gaat misschien wel een beetje te ver: de hele motor staat zodanig vol stiftstreepjes dat het bijna storend wordt.


Offroad

Hoewel offroaden niet het doel van de test was en onze offroadreis alweer ettelijke jaren geleden is, kon ik het niet laten om toch enkele gravelwegen mee te pikken. Vanaf de eerste meters valt meteen op hoe natuurlijk rechtstaand rijden op deze World Raid aanvoelt. Alles zit waar je het verwacht, van het stuur tot de hooggeplaatste achterrem.

Ook hier vangt de vering iedere bult gecontroleerd op en enkel de rukkerige gasreactie in tweede versnelling bederft af en toe de pret. Geen nood, in derde trekt hij zich ook moeiteloos door de bochtjes.


Besluit

Boven op een verlaten colletje in de Vogezen zit ik naast de Yamaha Ténéré 700 World Raid. Met enkel bosgeluiden om me heen droom ik weg, over hoe ik de ondergaande zon tegemoet rij, eindeloze avonturen tegemoet … Ja, deze T7 roept veel emoties op.

Het is echter niet enkel rozengeur. De turbulentie op hogere snelheid is oorverdovend. De bediening van het scrollwieltje is sowieso al vaag, met handschoenen aan wordt het schier onmogelijk. Cruise control op een Ténéré mag je ook vergeten. Maar al die mindere puntjes dek ik graag met de mantel der liefde toe, want de combinatie van blok, chassis en ophanging is bij de World Raid simpelweg fan-tas-tisch.

Reeds vijf jaar teert Yamaha op het succes van de T7. Dat succes is uiteraard ook de concurrentie niet ontgaan. Oude rivalen als de Transalp werden van onder het stof gehaald, nieuwkomers vallen de Ténéré openlijk aan. Zoals de Kove 800X, met een scherpere prijs, minder gewicht, meer vermogen en elektronische ondersteuning. Benieuwd hoe Yamaha hierop zal reageren.

Pluspunten

+ Die vering!
+ Die looks!
+ Dat blok!

Minpunten

– Turbulentie bij hogere snelheden
– Geen cruise control
– Bediening van het menu

Technische specificaties

Motor

Motortype: 4-kleppen, 4-takt, Vloeistofgekoeld, DOHC
Cilinderinhoud: 689 cc
Boring x slag: 80,0 mm x 68,6 mm
Compressieverhouding: 11.5:1
Max. vermogen: 73 pk / 54 kW @ 9.000 tpm
Max. koppel: 68 Nm @ 6.500 tpm
Smeersysteem: Oliecarter
Type koppeling: Nat, Meervoudige platen
Ontstekingssysteem: TCI
Startsysteem: Elektrisch
Transmissie: Constant mesh, 6 versnellingen
Eindoverbrenging: Ketting
Carburator: Elektronische brandstofinjectie

Chassis

Frame: Dubbel wiegframe, Stalen ruggengraatframe
Casterhoek: 27º
Spoor: 105 mm
Wielophanging voor: Upside-down telescopische voorvork
Wielophanging achter: Draagarmophanging, Swingarm
Veerweg voor: 230 mm
Veerweg achter: 220 mm
Remmen voor: Hydraulische dubbele schijfrem, Ø 282 mm
Remmen achter: Hydraulische enkele schijfrem, Ø 245 mm
Bandenmaat voor: 90/90 – 21 M/C 54V
Bandenmaat achter: 150/70 R 18 M/C 70V

Afmetingen

Totale lengte: 2.370 mm
Totale breedte: 905 mm
Totale hoogte: 1.490 mm
Zithoogte: 890 mm
Wielbasis: 1.595 mm
Grondspeling: 255 mm
Rijklaargewicht (inclusief alle vloeistoffen en volle brandstoftank): 220 kg
Inhoud brandstoftank: 23,0 l
Carterinhoud: 3,0 l

One thought on “Test: Yamaha Ténéré 700 World Raid

  1. Pingback: Test: BMW F 900 GS – Jean Le Motard

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.