Dat Harley-Davidson de laatste jaren haar gamma aan het verbreden is om een ruimer publiek te verleiden, daar kan je moeilijk naast kijken. De meest spraakmakende modellen die Harley binnenkort zal lanceren zijn de elektrische LiveWire (in september van dit jaar al!) en een adventure bike die pas volgend jaar op de markt komt maar nu al voor behoorlijk wat controverse zorgt. Twee motoren die je gerust in de categorie “speciallekes” mag onderbrengen.
Gelukkig verliest Harley bij haar verbredingsbeweging de beginnende motard niet uit het oog. Bewijs daarvan is het 750-blok dat in 2015 geïntroduceerd werd, eerst in de Street 750 en later de Street Rod.
De lichtste Harley is echter niet altijd de eerste keuze van een beginner, en daarom hebben de Amerikanen dit jaar hun Sportster-gamma uitgebreid met de Iron 1200. Inderdaad, een stevig 1202 cc blok, maar wél in het ranke lijf van de Iron 883. En de prijs is maar een fractie meer dan de 883: de Iron 1200 heeft een vanafprijs van 11.400 euro (BE) / 13.200 euro (NL) terwijl je met een nieuwe Iron 883 rijdt vanaf 10.965 euro (BE) / 12.500 euro (NL).
Is die grotere tweecilinder dan niet teveel van het goeie voor een beginner? Wel, de Iron 883 vond ik een leuke opstapper met een aangenaam blokje dat evenwel wat opwinding miste. De Iron 1200 wil dat euvel verhelpen. De nieuweling levert 96 Nm koppel en 66 pk terwijl je het op de 883 met 70 Nm en 52 pk moet stellen. Motorisch een beduidende upgrade dus, maar verder bespeur je weinig verschillen tussen beide motoren: frame, ophanging en remmen bleven ongewijzigd.
De zitpositie is typisch Harley en vraagt enige gewenning als Harley-rijden nieuw voor je is: de voetsteuntjes breed geplaatst, de benen wijd. Het mini-apehangerstuur is niet bepaald laag, maar zeker niet te hoog om vermoeiend of onhandig te worden. Meer zelfs, het stuur zorgt ervoor dat je aangenaam rechtop zit, en doordat het redelijk in je blikveld komt, wordt de Iron 1200 een opvallend handige filefilteraar.
Toch kan je het comfort niet uitmuntend noemen. Uiteraard bieden de korte veerwegen weinig marge maar het grootste pijnpunt is het zadel. Dat zit best goed, tot je langere afstanden gaat doen. Omdat het je steeds in dezelfde positie dwingt, krijg je na verloop van tijd last van een slapende kont.
Ook de autosnelweg is te vermijden door de trillingen die in de voetsteuntjes ontstaan aan die snelheden. Bovendien is de rijwind vermoeiend voor de bovenbenen. Voordeel is dan weer dat je in de fitness wat bovenbeenspieroefeningen mag overslaan.
Aan lagere snelheden zijn er ook trillingen te bespeuren (voornamelijk zadel en stuur) maar dat zou je met de mantel der liefde kunnen toedekken. De grootste trillingen ervaar je trouwens als de motor stationair draait. Alsof de Iron je uit het zadel wil schudden.
Uiteraard koop je een Sportster niet om stationair te laten draaien, en evenmin voor de autostrade. Op slingerende wegen voelt deze Iron zich duidelijk in z’n vel. De luchtgekoelde Evolution V-Twin is niet overdreven krachtig maar heeft zeker genoeg power voor een kriebel in de buik. Het valt ook op hoe licht de Iron stuurt en hoe vlot hij zich van het ene op het andere oor laat leggen. Hij nodigt zelfs uit om te spelen …
Maar als je op die uitnodiging ingaat, merk je al snel dat de speeltuin vrij klein is. Het blok wil wel, maar de rest van de motor kan niet mee. Hard door de bochten jakkeren creëert prompt onrust in het frame en hetzelfde verhaal geldt voor flink doorremmen. De voetsteuntjes raken ook te vlug het asfalt voor snel bochtenwerk. Daarbij komt nog dat de enkele schijf vooraan bite mist voor deze rijstijl. De achterrem is dan weer prima doseerbaar.
Uiteraard kan je je afvragen of een Iron 1200 een slimme keuze is als je graag sportief rijdt. Met de Iron hou je het best op cruisen. Vlot, zonder te overdrijven. En omdat het blok zonder veel morren heel diep in toeren kan zakken, kan dat cruisen lekker schakellui.
De no-nonsense uitrusting past perfect binnen dat plaatje: geen tractiecontrole (niet nodig!) of andere snufjes. Het enige dat je krijgt is abs, alarm en keyless ride. En het eenvoudige klokje dat al jaren meegaat.
Besluit
Met de Harley-Davidson Iron 1200 zetten de Amerikanen een aantrekkelijke motor neer voor iedereen die z’n eerste Harley, eerste motor of gewoon een stoere maar toch toegankelijke motor overweegt. De Iron 1200 ziet er cool uit maar intimideert niet, en hij rijdt goed zolang je maar niet te sportief wil doen. Dan merk je dat het blok te sterk is voor de overige componenten. Een stijver frame, een betere ophanging en sterkere remmen zouden de prijs dan weer danig de hoogte injagen, en laat nu net dat een van de pluspunten zijn van de Iron 1200, die maar ietsje duurder is dan de Iron 883. Waarom je nog een 883 zou kopen? Mij een raadsel.
Pluspunten
+ Comfortabel zolang je geen urenlange ritten wil rijden
+ Aantrekkelijke prijs voor een cool Harley-pakket
+ Interessante opstapper voor wie een Harley overweegt
Minpunten
– Sportief rijden creëert onrust in het frame
– De voorrem mocht straffer
– Trillingen op de autosnelweg
Technische specificaties
Motor
Motor: Luchtgekoeld, Evolution™
Boring: 88,9 mm
Slag: 96,8 mm
Motorinhoud: 1.202 cc
Compressieverhouding: 10:01
Brandstofsysteem: Electronic Sequential Port Fuel Injection (ESPFI)
Uitlaat: Swarte, getrapte shorty uitlaat met dubbele dempers
Maten en gewichten
Lengte: 2.200 mm
Zadelhoogte, onbelast: 735 mm
Grondspeling: 110 mm
Balhoofdhoek (graden): 30
Naloop: 117 mm
Wielbasis: 1.515 mm
Bandenmaat – voor: 100/90b19 57h
Bandenmaat – achter: 150/80b16 77h
Brandstofinhoud: 12,5 L
Olie-Inhoud: (Met Filter) 2,6 L
Droog gewicht: 248 kg
Gewicht, bedrijfsklaar: 256 kg
Prestaties
Koppel: 96 Nm bij 3.500 tpm
Vermogen: 66 pk
Hellingshoek, rechts (graden): 27
Hellingshoek, links (graden): 28
Aandrijflijn
Primaire aandrijving: Ketting, 38/57 verhouding
Overbrengingsverhouding (Algemeen) 1ste: 9,004
Overbrengingsverhouding (Algemeen) 2de: 6,432
Overbrengingsverhouding (Algemeen) 3de: 4,783
Overbrengingsverhouding (Algemeen) 4de: 3,965
Overbrengingsverhouding (Algemeen) 5de: 3,4
Chassis
Wieltype – voor: Zwart, negen-spaaks
Wieltype – achter: Zwart, negen-spaaks
Remmen, van het type caliper: Dubbele zuiger vooraan, dubbele zuiger achteraan