De Modern Classics-lijn van Triumph neemt tegenwoordig zo’n proporties aan, dat je er haast keuzestress van zou krijgen. Zeker met alle personalisatiemogelijkheden erbij. Grosso modo kan je de classics opdelen in twee groepen: de 900 cc- en de 1200 cc-modellen. De oerclassic van Triumph, de Bonneville, vind je in beide groepen terug, terwijl de Thruxton bij de laatste update een 1200 cc-blok kreeg. Sta je niet direct te springen om straffere prestaties (én een hoger prijskaartje) maar zoek je wél een sportief en tegelijk klassiek ogende Triumph? Wat dacht je van de Street Cup?

De Triumph Street Cup is het caféracerbroertje van de Street Twin, die op zijn beurt een Bonneville T100 in moderner jasje is. Al bij de eerste oogopslag scoort de Street Cup, dankzij z’n mooie afwerking. Zeer verzorgd motorblok, proper weggewerkte kabels, leuke details zoals logootjes, pinstriping en metalen voetsteuntjes. Verkrijgbaar vanaf 10.680 euro (in België, Nederland: 11.700 euro) in twee kleurcombinaties: knap geel-grijs of ietwat saai grijs-zwart. Hoewel die saaiheid best meeviel toen ik m’n testexemplaar in levende lijve zag. Vooral het metallic grijs glanst erg mooi.

De 900 cc paralleltwin levert 55 pk en 80 Nm. Daarmee zal je op het terras geen verblufte reacties uitlokken. De koppelpiek bereik je echter al op 3.230 toeren waardoor het blok pittiger is dan je zou voorspellen. Met een flukse draai aan de ride-by-wire gaskraan schiet je lekker weg. Doorwinterde rijders moeten absoluut geen gebrek aan animo vrezen. Tegelijk verloopt de vermogensafgifte heel soepel en vriendelijk, wat beginnende motards dan weer op hun gemak stelt.

De tellerpartij houdt het klassiek: twee analoge meters voor snelheid en toerental. In elk ervan zit een kleine digitale display voor onder meer resterende actieradius, triptellers, gekozen versnelling en verbruik.

Met z’n sportieve uiterlijk, het aflopende stuur en de naar voor gebogen zithouding zou je geneigd zijn de Street Cup sportief te rijden. Daartoe leent hij zich maar in beperkte mate. Het blok zou wel willen, maar het is de ophanging die dreigt af te haken als het snedig wordt. Vooral de dubbele schokbrekers achteraan creëren onrust, en de stabiliteit daalt snel.

Hetzelfde verhaal geldt voor de remmen. De enkele remschijf vooraan volstaat prima in rustige situaties, maar net als de ophanging dreigt hij tekort te schieten als het wat extremer wordt. Alle ankers uitgooien voor een noodstop? Op zich geen probleem voor de Street Cup, maar de nervositeit die dan ontstaat kan je moeilijk negeren. Abs is gelukkig standaard, net als tractiecontrole.

Maar kom, wil je sportief rijden én klassieke looks, dan kijk je wellicht beter naar de Thruxton. De Street Cup is er in de eerste plaats om te genieten van fijne ritjes. En met deze Engelsman lukt dat without a single doubt. De dubbele uitlaat produceert een heerlijke, diepe roffel, de vijfbak schakelt vlekkeloos en het stuurgedrag laat weinig te wensen over. Op stuurimpulsen reageert de Cup niet echt alert, en zeker in tragere en scherpere bochten heeft hij extra aansporing nodig.

De rijhouding is uiteraard sportief, maar armen en benen lijden daar vrij weinig onder. Het zadel is comfortabel, terwijl het flyscreen – zoals verwacht – enkel punten scoort op vlak van esthetiek. Een uurtje aan 140 over de Autobahn ga je vrijwel zeker in je nek voelen. Nee, doe dan maar ritjes onder kerktorens en van terrasje naar terrasje. Dat kan overigens met twee want die duo-voetsteuntjes waren geen vergetelheid van het Triumph team: het afdekkapje kan eraf en verbergt een tweepersoonszadel.

Besluit

Soms kan het simpel zijn. Een leuk ogende motor, een fijn motorblok, een handjevol technologie en daarmee basta. Triumph heeft dat goed begrepen en zet met de Street Cup een motor neer die gewoon ontzettend goed is in zijn klassiek-sportieve opzet. Want niet iedereen verlangt vurige prestaties, eindeloos comfort en een rits innovaties. Heb je allemaal niet nodig voor plezante ritjes onder kameraden. Nope, de basis, maar dan wel met klasse gedaan. Een blok dat zowel starters als gevorderden kan overtuigen, afgewerkt om moeiteloos te verleiden, met een soundtrack die je maar wat graag op repeat zet.

Met dank aan Foto PK voor de fotografie.

Pluspunten

+ Fijn motorblok met mooie balans tussen toegankelijkheid en pit
+ Mooie afwerking
+ Lekkere sound

Minpunten

– Weinig geschikt voor sportief rijden
– Lichte instabiliteit bij stevig doorremmen

Technische specificaties

Motor en transmissie

Type: Vloeistofgekoeld, 8 kleppen, SOHC, parallelle tweecilinder met een krukhoek van 270°
Inhoud: 900 cc
Bore / Stroke: 84,6 / 80 mm
Compressioe: 10,55:1
Max. vermogen EC 55 pk (40,5 kW) bij 5.900 omw/min
Max. koppel EC 80 Nm bij 3.230 omw/min
Systeem: Multipoint sequentiële elektronische brandstofinspuiting
Uitlaat: 2-in-2 uitlaatsysteem van geborsteld roestvrij staal met dubbele geluiddemper
Eindaandrijving: Ketting
Koppeling: Natte platenkoppeling met bekrachtiging
Versnellingsbak: 5 versnellingen

Frame

Frame: Stalen buizenframe
Swingarm: Tweezijdig, staalbuis
Voorwiel: Gegoten aluminiumlegering, spaakwiel, 18 x 2,75 inch
Achterwiel: Gegoten aluminiumlegering, spaakwiel, 17 x 4,25 inch
Voorband: 100/90-18
Achterband: 150/70 R17
Voorvering: KYB 41 mm voorvork, veerweg 120 mm
Achterwielophanging: KYB dubbele schokbreker met instelbare veervoorspanning, veerweg achterwiel 120 mm
Voorrem: Enkele zwevende remschijf 310 mm, zwevende remklauw (Nissin) met 2 zuigers, ABS
Achterrem: Enkele remschijf 255 mm, zwevende remklauw (Nissin) met 2 zuigers, ABS
Instrumentendisplay en -functies: Twee instrumentengroepen met analoge snelheidsmeter en toerenteller, kilometerteller, schakelstandindicator, brandstofmeter, resterende actieradius, onderhoudsindicator, klok, 2 dagtellers, gemiddeld en huidig brandstofverbruik, status tractiecontrole, handvatverwarming gereed – bediening via scrollknop op de handgreep.

Maten en gewichten

Breedte stuur: 740 mm
Hoogte zonder spiegels: 1105 mm
Zithoogte: 780 mm
Wielbasis: 1435 mm
Vorksprong: 24.3º
Naloop: 98,7 mm
Gewicht (droog): 200 kg
Tankinhoud: 12 l