Vorig jaar testte ik de Triumph Street Triple R. Goeie herinneringen aan. Een van de meest fun motoren die ik al reed. Ik keek dan ook nieuwsgierig uit naar de test van zijn grote broer: de Triumph Speed Triple R.
Visueel verschillen beide motoren niet erg veel. De Speed heeft standaard een hooggeplaatste dubbele uitlaat, de Street doet het met een laaggeplaatste enkele. Daarmee heb je het meest in het oog springende verschil gehad.
Motorisch gezien tapt de de Speed Triple echter uit een straffer vaatje dan de Street. Terwijl de 675 cc driecilinder van de Street Triple 106 pk en 68 Nm bij 9750 toeren laat optekenen, ontwikkelt de 1050 cc driecilinder van de Speed 135 pk en 111 Nm bij 7.750 toeren. Als dat maar goedkomt.
Ik kreeg de Triumph Speed Triple R mee. Die R staat voor extra’s. Daarvan maken de Öhlins en Brembo toevoegingen het meest indruk. De NIX30-vorken en de TTX36-dempers van Öhlins komen in de plaats van Showa-spul. De Brembo voorrem werd een Monobloc. Goed voor 5% meer remkracht dan de standaard Speed Triple. Die R upgrade is uiteraard niet gratis: de standaard Triumph Speed Triple kost 12.440 euro, terwijl je voor de R uitvoering 14.290 euro mag ophoesten.
Niet voor beginners
Op een druilerige donderdag ging ik mijn testexemplaar ophalen bij TC Moto in Zaventem. Het lag er nat bij en dat heb ik geweten. Ook al heeft de Speed Triple een goed doseerbare gasaanname zodat je de 135 pk perfect onder controle kan houden, een vlotte draai aan het gas is genoeg om ‘m als roadrunner uit zijn sloffen te doen schieten. Iets wat je best niet ondoordacht doet: op het gladde wegdek begon het achterwiel onmiddellijk te spinnen. Niet direct een ramp op een stuk rechtuit, maar in een bocht kunnen de gevolgen fataal zijn.
Regenrijden met de Triumph Speed Triple is dan ook een oefening in voorzichtigheid en zelfbeheersing. Hij smeekt om de gaskraan open te gooien, maar als het wegdek er zich niet toe leent, negeer je dat gesmeek best. Bedaard kunnen rijden en de nodige motorervaring zijn dus vereist. Tractiecontrole zou een oplossing zijn, maar is niet te bespeuren op de optielijst van deze Brit.
Speelt het weer in je voordeel, dan kan je wel voluit de power aanspreken. Maar nog steeds: ondoordacht doe je dat best niet. De Speed Triple heeft – zoals te verwachten was – een flitsende acceleratie in de benen, dus voor je het weet staat de teller een pak hoger dan meneer de agent aanvaardt.
Power en souplesse
Wat me opviel was hoe soepel de motor al z’n kracht ontwikkelt. Een draai aan het gas en het lijkt alsof hij uit een onzichtbare katapult wordt weggeschoten. Alsof de driecilinder er niet aan te pas komt. Tijgersprongen, vanuit zo goed als alle toerentallen.
Een jaar verschil is wat lang om te kunnen vergelijken, maar de Speed Triple voelt wat minder vlot in de bochten te leggen dan de Street Triple. Misschien dat het gewicht daar voor iets tussen zit. 214 kg voor de Speed, 182 kg voor de Street. Een dagje op Mettet (waarover hier meer) en voorgaande opmerking was helemaal vergeten. Oké, misschien heeft de Speed een iets meer uitgesproken stuurimpuls nodig, maar de manier waarop hij strak en moeiteloos de lijn houdt, het vertrouwen dat hij geeft als je ‘m door een bocht trekt, het gemak waarmee hij zijn pk’s afgeeft … Ronduit indrukwekkend. Fantastische circuitdag beleefd.
Na 6 keer 20 minuten op Jules Tacheny kwam ik trouwens op een gemiddeld verbruik van 8 liter. Voor de hele testperiode was dat 5,5 liter/100 km, al zorgde de nattigheid voor voorzichtiger rijgedrag. Dat gemiddelde verbruik zal bij de doorsnee Speed-rijder dus wel wat hoger ligger.
Ook tijdens het tegenovergestelde van het circuit, een passage door hartje Brussel in volle spits, stond de Speed Triple goed zijn mannetje. De beperkte stuuruitslag is soms wat nipt bij scherpe manoeuvres, maar verder laat hij zich beschaafd en goed controleerbaar door de stadsdrukte leiden.
Al dat geweld moet je ook kunnen stoppen en op dat vlak heb je niks te vrezen. De Brembo’s leveren uitstekend werk. Zeer agressief bijtend als je wil, maar ook prima doseerbaar. De ABS is verrassend fijnzinnig voor het brute karakter van deze motor.
De Öhlins voor en achter kan je volledig naar wens instellen, maar ik ben eraf gebleven. Hij stond redelijk strak afgesteld, maar nog steeds doenbaar op slecht wegdek. Zeker voor een motor die een race-DNA heeft.
Ook al biedt de vering meer comfort dan je verwacht, echt comfortabel wordt het niet op de Speed Triple. Windbescherming mag je uiteraard vergeten en de knieën zitten in een vrij scherpe hoek. Na een uurtje op de motor was het voor mij echt tijd om de beentjes even te strekken. Het bovenlijf kan dan nog een tijdje verder. Je zit sportief naar voor, maar ook weer niet té.
Oh, die Arrows
Typisch triple is het geluid. Tijdens m’n eerste triple-test, met de Street Triple, ervaarde ik hoe verslavend dat geluid is. Met de Speed Triple is het weer van dat. Sterker nog, de standaarduitlaat werd op mijn testexemplaar vervangen door het optionele Arrow uitlaatsysteem. Een oorgastisch extraatje van – even slikken – 1.399 euro, maar jongens, wat klinkt dat lekker. En het is haast onmogelijk om het gas te lossen zonder dat de Arrow begint te ploffen. Smullen.
Ook optioneel zijn de stuureindspiegels. 115 euro per stuk voor deze ogenschijnlijk puur cosmetische achteruitkijkers. Toch leveren ze voor hun miniformaat een verbazingwekkend goed zicht achteruit.
Verder valt er qua styling, uitrusting en dashboard weinig meer op te merken dan in de Street Triple review. Al vind ik het nog altijd jammer dat een schakelindicator ontbreekt.
Rest nog de vraag: Street of Speed? Heb je de extra power van de Speed wel nodig? Extra power die je ook onder de duim moet kunnen houden als het er nat en glad bij ligt. Het funniveau is sowieso zeer hoog bij beide moto’s. Dus tenzij je het graag gaat uitleggen op de politierechtbank, je alleen buitenkomt als het droog is, of je vreest dat de 675-sticker niet genoeg indruk zal maken op je vrienden, lijkt de Street me een uitstekende keuze. Temeer omdat de Street Triple in R uitvoering bijna 5.000 euro lichter is dan de Speed Triple R.
Besluit
De Triumph Speed Triple R is niet voor watjes. En voor ervaren motards met een te grote geldingsdrang is dit ook geen verstandige keuze. Want de hoeveelheid power, gecombineerd met de verbluffende souplesse waarmee die power ontwikkeld wordt, kan risky business zijn. Wie zich wél weet in te tomen wanneer nodig, mag rekenen op machtige prestaties, een verslavend geluid en uitstekende rijeigenschappen. De Speed Triple moet het jammer genoeg zonder schakelindicator stellen, tractiecontrole schittert in zijn afwezigheid, en de looks (met in de eerste plaats de niet onbesproken koplamp) zijn niet voor iedereen weggelegd. Maar de kriebels in de buik tijdens elke rit zullen dat snel doen vergeten.
Pluspunten
+ Motorblok
+ Geluid (van de optionele Arrow dempers)
+ Wegligging
Minpunten
– Gevaarlijk voor onbezonnen en/of onervaren motards
– Weinig geschikt voor langere ritten wegens beperkt zitcomfort
– Volgende keer ook tractiecontrole en een schakelindicator overwegen?
Technische specificaties
Motor en transmissie
Type: Vloeistofgekoeld, 12 valve, DOHC, 3-cilinder-in-lijn
Inhoud: 1050cc
Boring: 79 mm
Slag: 71, 4 mm
Systeem: Multipoint sequential electronic fuel injection with SAI
Uitlaat: Stainless Steel 3 into 1 into 2, twin high level stainless steel silencers
Eindaandrijving: X-Ring-Chain
Koppeling: Wet, Multi-Plate
Versnellingsbak: 6-Speed
Carterinhoud: 3, 8 L
Frame, rijwielgedeelte en display
Frame: Aluminium beam twin-spar
Swingarm: Single-sided, aluminium alloy with eccentric chain adjuster
Voorwiel: Cast aluminium alloy multi-spoke 17 x 3.5 in
Achterwiel: Cast aluminium alloy multi-spoke 17 x 6.0 in
Voorband: 120/70 ZR 17
Achterband: 190/55 ZR 17
Voorvering: Öhlins 43mm NIX30 upside down forks with adjustable rebound and compression damping, 120mm travel
Achterwielophanging: Öhlins TTX36 twin tube Monoshock with rebound and compression damping, 130mm rear wheel travel
Voorrem: Twin 320mm floating discs, Brembo 4-piston Monobloc radial calipers, Switchable ABS
Achterrem: Single 255mm disc, Nissin single 2-piston sliding caliper, Switchable ABS
Instrumentendisplay en -functies: LCD multi-functional instrument pack with digital speedometer, fuel gauge, trip computer, analogue tachometer, programmable gear change lights, lap timer, service interval announcement and TPMS ready, switchable ABS.
Afmetingen en inhouden
Lengte: 2100 mm
Breedte stuur: 795 mm
Hoogte zonder spiegels: 1110 mm
Zadelhoogte: 825 mm
Wielbasis: 1435 mm
Vorksprong: 22.8°
Naloop: 90,9mm
Tankinhoud: 17,5 l
Gewicht rijklaar: 214 kg
Drooggewicht: 186 kg
Prestaties
Max. vermogen: 135 pk @ 9400 tpm
Max. koppel: 111 Nm @ 7750 tpm
Pingback: Opnieuw het circuit op: High Velocity cursus van Clubmot | Jean Le Motard
Pingback: Endurofun Herfstrit 2015 | Jean Le Motard
Pingback: 5 nieuwe modellen vanop EICMA 2015 | Jean Le Motard
Pingback: 2015 in cijfers | Jean Le Motard
Pingback: Top 3 favoriete testmotoren 2015 | Jean Le Motard