Startproblemen met de BMW F 650 GS mono (en hoe ze op te lossen)

In november kreeg ik uit het niets startproblemen met de 650 GS. Voordien nooit wat aan de hand. Koud starten ging probleemloos maar warm starten werd vreemd genoeg andere koek. Na een rit van pakweg een halfuur wou hij niet meer van de eerste keer starten en had hij een tweede keer nodig.

En het verergerde. Een tweede startpoging werd een derde, wat na een tijdje ook niet meer genoeg was. Twee minuten wachten bracht soelaas, maar twee minuten werd vier minuten …

Wat rondgelezen en gehoord op internet. Allerhande suggesties gekregen: batterij naar de haaien, probleem met de carburator, vapor lock, adaptiewaarden laten resetten, uitgehard benzineslangetje, iets met de decompression lever, slecht zijpikkelcontact …

Bij Antwerp Moto Store gestopt, waar ze ‘m aan de computer hingen en onmiddellijk met de diagnose kwamen: foutje in de software. Wat me verbaasde, dat er software in mijn GS zit. Met een kleine reset zou het probleem van de baan kunnen zijn. Indien niet, was een volledige software-reset aan de orde.

Helaas pindakaas, de kleine reset loste niks op en Antwerp Moto Store sloot de deuren.

Dan maar langs bij BMW Brussels Motorrad, vlak bij het werk, dus makkelijk om ‘m daar even binnen te brengen. Daar bleken ze echter niet erg ondernemend om het probleem te onderzoeken. Toen ik ’s avonds de GS ging ophalen kreeg ik te horen: “Hij start elke keer prima”. Ik betwijfel of ze ‘m warm hebben gereden om het probleem echt te onderzoeken, want bij mij ging de volgende warme start weer allesbehalve een leien dakje.

Next stop dan maar: Peter Motor Works. Sinds mijn verhuis de dichtsbijzijnde BMW Motorrad dealer. Probleem uitgelegd aan Peter himself die heel gericht vragen begon te stellen: “Wanneer heeft ie z’n laatste onderhoud gehad?” “6.000 km terug.” “Hebben ze toen de klepspeling gecontroleerd?” “Geen idee.” “Da’s iets wat ze al eens durven overslaan. En ge hebt alleen een probleem bij het warm starten?” “Jup.” “Als ‘m niet wil starten, hoort ge dan soms een knal?” “Jup.” “Oké, 9 kansen van de 10 de klepspeling. We zullen dat eens nakijken.”

Intussen rijden we weer even rond, en deze keer eindelijk weer zonder startproblemen. Zorgeloos rijplezier noemen ze dat in de reclame. Merci Peter Motor Works voor de doortastende ingreep. En voor wie ook met warme startproblemen zit: denk ’s aan de klepspeling.

klepspeling

Motor start niet: schande maken doe je zo

Dinsdag ga ik mijn praktisch examen doen, maar dat ik nog met een L rijd mag duidelijk zijn.

Ik wandel blij bij Rad naar buiten met een nieuw paar laarzen onder de arm, maak de doos vast op de bagagedrager, druk op de startknop … en niks. Tiens. Controleren of de poot volledig is ingeklapt (want met uitgeklapte poot start de motor niet). Da’s in orde. Nog eens proberen. Niks. Sleutel uit het contact, motor op zijn poot zetten, 2 seconden wachten. Terug sleutel in het contact, poot inklappen, startknop indrukken. Weer niks. En zo 10 keer. Geen geluid, geen gehaper, gewoon niks. Vreemd, want nog nooit het minste startprobleem met m’n motor gehad.

Een van de mannen van Rad staat net buiten te telefoneren. Als hij ophangt leg ik mijn probleem uit. “Aan de gang duwen?” stelt hij voor. Paar keer geprobeerd, maar niks. “Ik roep er mijn collega bij, dan duwen we met twee”. Zo gezegd zo gedaan, maar helaas pindakaas, de motor is niet aan de gang te krijgen. “Duw ‘m anders even binnen. We hebben laders, startkabels, we vinden er wel iets op.”

Volgende stap: de batterij zoeken. Zadel afgenomen. “Raar, de batterij zit niet onder het zadel.” Ik was helemaal de kluts kwijt, dus ik was al vergeten dat die niet onder het zadel zit. Maar mijn frank valt gelukkig snel: de batterij zit onder het kuipje.

Dus het kuipje gedemonteerd en een batterijmeter aangekoppeld. Net onder het niveau dat voldoende is om te starten. “Oké, startkabels eraan. Dat moet lukken.” Ik hou de startkabels op de batterij, een van de Rad-mannen drukt op de startknop. Niks. “Ola,” zeg ik. “Hij staat op z’n middenbok, dat zal het zijn.”

Ik duw de motor van de middenbok. Zegt een van de mannen, “Duw jij maar op de startknop, dan houden wij de startkabels vast.” Ik pak het stuur vast, wil op de startknop drukken en zie … de noodstopschakelaar. Ingeschakeld. “Wacht eens even,” zeg ik.

Voor de leken zie Wikipedia, korte uitleg: met de noodstopschakelaar ingeschakeld kan een motor niet starten.

Noodstopschakelaar uitgeschakeld, startkabels aan de kant en de motor start probleemloos. Ik kan wel door de grond zakken. Een fout die alleen maar een groentje kan maken.

Qua schande maken kan dat wel tellen hè? En da’s nog niet alles.

Ik dus blij – maar toch nog met het schaamrood op de wangen – onderweg naar huis. Tot ik plots merk dat mijn Buff niet rond m’n nek zit. Dju. Heb ik die bij Rad aan de werkbank laten liggen (want het was zweten van het duwen aan de motor)? Terug gereden naar Rad en ja hoor, de Buff lag aan de werkbank. Grijnzende gezichten achter de toonbank.

Dat ik de Rad-mannen een fijn verhaal heb bezorgd om op café te vertellen, daar ben ik wel zeker van.

noodstopschakelaarDie rode knoop daar, da’s de dader.