De langste Jean Le Motard test ooit bracht me van het Zwarte Woud via de Dolomieten naar de Franse Alpen. Daarna werden de Gorges du Verdon gerond en de Pyreneeën zigzaggend doorkruist. Alles samen legde ik in 17 rijdagen 7042 km af.

Dat deed ik op de meest gehypete motor van 2019: de KTM 790 Adventure. Het werd een verhaal van haat en liefde, van afstoten en aantrekken. Een verhaal ook van extase en van hoge toppen scheren. En uiteindelijk een verhaal van spijt. Spijt dat ik afscheid moest nemen van deze polariserende motor.

Eerste indruk

Het begint niet goed, mijn relatie met deze KTM. Ik had er reikhalzend naar uitgekeken om deze nieuwe Oostenrijker in levenden lijve te zien, maar tijdens onze eerste ontmoeting op het Autosalon van Brussel stelt hij me teleur: ik vind hem niet mooi en met zijn uitstulpende tank ziet hij er raar uit. Is dit de motor die de adventureklasse op zijn kop gaat zetten?

Bagage

De bedoeling van mijn reis is om zo vaak mogelijk op campings te overnachten en geregeld zelf te koken. Er moet dus redelijk wat bagage mee.

KTM had de 790 geleverd met kunststoffen koffers. Die zien er best gelikt uit en laten zich makkelijk monteren op de mooi geïntegreerde kofferhouders. Maar ze openen langs opzij en hebben een erg rare vorm binnenin zodat je moeilijk hun volledige inhoud van respectievelijk 35 liter links en 27 liter rechts kan benutten.

Aluminium koffers die langs boven opengaan hebben dan wel een apart rek nodig, ze zijn veel handiger in gebruik en je kan het rek gebruiken om van alles aan vast te sjorren. Wil je dingen vastsjorren aan de passagiershandgrepen van de 790, dan heb je pech. Ze zijn open langs één kant waardoor een rekker of strap er zo weer af schuift. Buiten dat euvel zijn ze uitstekend vormgegeven en van een aangenaam antislipmateriaal gemaakt. Perfect voor je duo of om zelf met de hand de motor te manoeuvreren.

Na wat puzzelwerk belanden drie roltassen met kampeermateriaal bovenop de duozit en worden de koffers gevuld met de lichtere dingen.

Tweede indruk

Mijn tweede indruk krijg ik tijdens de 400 km autostrade waarmee de reis begint. Samen met Jean rijd ik vanuit Luxemburg naar het Zwarte Woud. Motormaat Tony sluit daar bij ons aan voor vier dagen rondtoeren.

Die lap autostrade zorgt ervoor dat mijn tweede indruk niet veel beter is dan mijn eerste. Door de overmatige trillingen, het beenharde zadel en de turbulenties rond mijn hoofd arriveer ik in het Zwarte Woud met tintelende vingers, een slapende balzak en suizende oren. Moet ik hier nog 7000 kilometer op afleggen?

Looks

Is deze rare KTM nu mooi of niet? Het is tijdens onze eerste avond in het Zwarte Woud Lees verder →