Test: Harley-Davidson Low Rider ST

Toen ik drie jaar geleden de Harley Street Bob testte, was ik echt wel te spreken van die cruiser-ervaring. Tegelijk gaf het me goesting om een Harley model te proberen met meer langeafstandskarakteristieken (lees: kuipwerk en koffers) zonder daarom meteen een van hun zware Touring modellen te moeten bestijgen.


Enter de Harley-Davidson Low Rider ST, de gekuipte en bekofferde variant van de Low Rider S, telg van de Cruiser line-up. De ST steekt het niet onder stoelen of banken dat hij voor z’n design een flinke lepel mosterd ging lepelen bij de FXRT uit de eighties. Retrovibes à volonté. Met de rode letters op grijze lak lijkt mijn testbike zelfs naar Stranger Things te knipogen.


Een inspectierondje rondom de ST kan ik alleen maar doen met goedkeurend gebrom. Hij is mooi afgewerkt (het klassieke maar fraai vormgegeven achterlicht verdient hierbij een vermelding) en in deze blacked-out versie ziet hij er gewoon cool uit. Wel even vermelden dat de ST standaard in chrome trim komt (vanafprijs: 28.995 euro NL / 24.995 euro BE) en dat je voor de black trim moet opleggen: 2.000 euro (NL) of 1.700 euro (BE). Bovendien zijn de meeste lakkeuzes aan meerprijs.

Bepaald goedkoop kan je dat niet noemen, maar de ST is ook geen basic, techloos instapmodel. Zo is Harley-Davidson rijmodi, tractiecontrole (hellingshoekgevoelig en uitschakelbaar), bochten-ABS en een slipperclutch aan het uitrollen doorheen z’n gamma. Dat werd eerlijk gezegd Lees verder

Test: Yamaha XSR900


Het lijkt misschien alsof we hier op de Jean Le Motard redactie het liefst hoogpoters reviewen. Schijn bedriegt want de voorbije jaren is mijn voorkeur beetje bij beetje aan het veranderen. Hoe dat komt? Tot 2020 pendelde ik alle dagen met de motor tussen Limburg en Brussel, ongeacht temperatuur, weer of seizoen. Een comfortabele fiets was toen logisch. En mijn neiging naar hoogpoters dus ook.

De laatste jaren werk ik echter veel dichter bij huis. Filefilteren om tijdswinst te boeken is er niet meer bij. Gevolg: ik ben een echte goedweerrijder geworden. En een hoogpoter is ineens een veel minder “noodzakelijke” keuze. De plezierfactor en de looks mogen gerust meer doorwegen. Niet dat ik mijn Ténéré een lelijk geval vind (allesbehalve zelfs), maar een custom chopper of een coole naked zijn ook altijd welkom in mijn garage.


Enter de Yamaha XSR900. Gebouwd rond het intussen gekende, geliefde, met de loftrompet betoeterde CP3-blok. De XSR hoort binnen Yamaha’s Sport Heritage modellen, lees: moderne technologie met retro esthetiek. Voor de XSR900 ging Yamaha inspiratie halen in de jaren 80, meer bepaald bij het deltabox-frame dat het stemvorkmerk toendertijd introduceerde in z’n sportmotoren.

Dat betekent niet dat de XSR900 een Lees verder