Het was alweer even geleden dat ik met Endurofun meereed. Van de Alpenreis in 2016 om precies te zijn. Afgelopen zaterdag stonden de sterren eindelijk nog eens goed. Kon ik die Anakee Wilds ook ‘s gebruiken waarvoor ze dienen.

De Midzomerrit van Endurofun is anders van aanpak dan hun Lente- en Herfstritten. Geen vertrek ‘s morgens, maar ‘s middags na een broodjeslunch. En na de rit een avondmaal en mogelijkheid om te overnachten. Locatie: in de boomgaard van een Rummense fruitboer.

Naast allroads en enduro’s kunnen ook 4×4’s deelnemen aan de Midzomerrit. Die krijgen allemaal aparte routes, voor de allroads zijn er zelfs vier routes: soft, medium, nuts en hardcore.

Ik sloot aan bij een groepje dat zich nuts voelde. Hugo op z’n Tiger 800, Stef met een Africa Twin en twee Nederlandse jongens (Africa Twin en CRF250L). Ikzelf op m’n 800 GS. Met die kurkdroge zomer was het natuurlijk de vraag hoe nuts die nuts-route zou zijn. Kon het beetje regen van de nacht voordien voor een paar modderpoelen zorgen?

Al snel bleek dat het vandaag – zoals te verwachten – stof happen was. Het aantal mini-plasjes viel bijna op één hand te tellen. Makkelijke rit dus? Ik kan me voorstellen dat beginners af en toe hun handen vol hadden aan dit parcours. Hier en daar een venijnige strook zand, een lang stuk diepe kiezel, single tracks door dichte begroeiing, een pad vol dikke losliggende stenen, een klim met een diep spoor en een paar putten die ons smeekten om even gaan te liggen. Maar voor gevorderde allroaders waarschijnlijk niet uitdagend genoeg. Voor mezelf mocht het alleszins wat meer zijn, maar de weergoden hadden uiteraard een flinke duit in het zakje gedaan. Hoe dan ook was het – buiten twee oei-oei-momentjes waarbij ik even een voetje aan de grond moest zetten – vooral genieten van de passages door soms erg fraaie landschappen. Onthouden voor volgende keer: hardcore-route kiezen als we zoveel droog weer hebben gehad.

Na 130 km en 5 uur onderweg stond de klok op 18u45. Nog 30 km te gaan als we de nuts-track zouden volgen. We werden echter rond 19u aan de finish verwacht. Even de Tripy instellen op snelste route naar de eindbestemming en 20 minuten later stonden we in de boomgaard, klaar om Fonske te verorberen.

Met dank aan Endurofun voor de extra foto’s. Hun volledige fotoreeks van de Midzomerrit kan je hier bekijken.