Intussen rijd ik twee maanden met de Lazer Monaco systeemhelm (officiële naam volgens z’n paspoort: Lazer Monaco Evo Droid Pure Carbon). Tijd om de eerste indrukken op een rijtje te zetten.

Comfort.
Dik oké. Aangename pasvorm. Vanzelfsprekend minder strak dan een integraalhelm, maar zeker strak genoeg. Ventilatieklepjes, vizier en kinstuk laten zich makkelijk verstellen. Alles zit op de juiste plaats. Verbazend lichte helm ook. Dat de schaal 100% carbon is zit daar natuurlijk voor veel tussen. Dit is een van de lichtste helmen out there: 1400 gram inclusief pinlock, da’s 168 gram lichter dan mijn Shoei GT-Air met pinlock.

Fotochromatisch vizier.
Een van de features die deze helm uniek maakt. Zeer handig en aangenaam. Werkt subtiel, zonder dat je het in de gaten hebt. Wel nog afwachten hoe het vizier in echt zonnig weer presteert.

Ventilatie.
Net als bij de Shoei GT-Air heb je 2 ingangen (kin en bovenop de helm) en een uitgang (achterop de helm). Bovendien zit links en rechts, vlak naast het vizier, ook telkens een uitgang. In warm weer heb ik nog niet gereden met deze helm, dus hoe verkoelend de ventilatieklepjes zijn is nog afwachten. Wat me wel opviel is dat er sowieso veel luchtcirculatie is, vooral op je gezicht. Dat maakt de Lazer Monaco Evo fris. Bij vriestemperaturen zelfs wat te fris. Een motormuts of nekwarmer zijn dan een must.

Geluidsniveau.
De Monaco Evo is een systeemhelm, dus de demping van een (goeie) integraalhelm halen is moeilijk. Mijn Shoei is alleszins stiller. Wat ik ook meteen opmerkte, na 2 jaar Shoei GT-Air, is dat deze helm amper last heeft van gefluit of extra windgeruis. Ondanks de ventilatieklepjes moet je echt gaan zoeken naar een positie waarin de helm extra decibels opwekt. Degelijk werk van Lazer.

De uitgebreide review van de Lazer Monaco Evo Carbon zal voor na de zomermaanden zijn. Tegen dan heb ik ‘m uitgebreid kunnen testen in alle omstandigheden.

Update 29/10/2017: de uitgebreide review is er.