Was het je al opgevallen dat je ieder jaar rond oktober overspoeld wordt met motornieuws over de nieuwste modellen? Wel, al dat lekkers kan je persoonlijk – en als een van de eersten – in Milaan gaan bekijken op EICMA.
EICMA, dat is het mekka voor de motorliefhebber, de tempel waar jaarlijks de hoogmis aller motoren wordt voorgedragen. De Esposizione Internazionale Ciclo Motociclo e Accessori vindt begin november plaats in de Fiera Milano, een gigantisch beurscomplex ten noordwesten van Milaan. Een week lang wordt er alles wat reilt en zeilt in motorland tentoongesteld voor de pers, handelaars en voor het grote publiek.
Een bezoek aan EICMA stond al jaren op mijn bucketlist, en dit jaar was het eindelijk zo ver!

Hoe er geraken
Praktisch komt er wel wat bij kijken om op de beurs te geraken. Laat je dat vooral niet tegenhouden, achteraf gezien is het kinderlijk eenvoudig. Ik lijst het even op:
EICMA duurt een kleine week, van dinsdag tot zondag. Dinsdag en woensdag zijn voorbehouden aan handelaren, pers en influencers, van donderdag tot zondag is het grote publiek welkom. Begin september boekte ik een ticket voor vrijdag en betaalde 15 euro. Vanaf half september wordt dat 20 euro en aan de kassa betaal je 25 euro.
Ik vloog met Ryanair op donderdagavond van Brussels-South naar Milaan. Of beter gezegd: naar Bergamo. Net zoals Brussels-South niet in Brussel maar in Charleroi ligt, bevindt de lagekostenluchthaven van Milaan zich in Bergamo. Een shuttlebus (10 euro enkele rit) zet je in een uur af aan het centraal station van Milaan. Daar kan je de metro nemen naar iedere uithoek van de stad. Voor EICMA neem je metrolijn 1 en stap je af aan Rho Fiera, het eindstation.
EICMA, open u!
EICMA opent de deuren om 9u30, maar ik was er – samen met een massa andere bezoekers – al om 8u30. Ik wist niet waar juist de ingang was (er zijn er verschillende) en dus volgde ik de kilometer lange brug met de liederlijke naam Ponte di Mare, die de hallen in 2 splijt. Daar stond een kortere rij. En bovendien zat die ingang tussen hal 22 en 24, waar Suzuki en Yamaha stonden (al wist ik dat toen nog niet), twee merken waar ik reikhalzend naar uit keek.

Om 9u30 stipt gingen de deuren open. Eenmaal binnen was er van de drukte amper iets te merken op dat moment. Dat zou snel veranderen …
Mijn doel was Lees verder