Het heeft enige overredingskracht gekost, maar gisteren was het dan toch zover: Inge zag een ritje achterop de motor zitten. Natuurlijk had ik al even rondgehoord waar je best op let als je de eerste keer gaat duorijden.

Tips voor de eerste keer met twee op de motor:

1. Laat de passagier pas opstappen als de bestuurder stabiel staat (best even teken geven), zo voorkom je tuimelbeurten. Ook best niet de voetsteun gebruiken bij het opstappen, maar het been over het zadel zwiepen en dan de poep over het zadel schuiven tot je goed zit. Idem voor afstappen: eerst stabiel staan, dan pas afstappen.

2. De passagier houdt de bestuurder vast rond de middel en zit dicht tegen hem aan.

3. In de bochten gaat de passagier mee met de hellingshoek van de motor. Niet tegenhangen. Tenzij je graag uit de bocht vliegt.

4. In stilstand of bij langzaam verkeer beweegt de passagier zo weinig mogelijk. Onverwachte bewegingen kunnen tot valpartijen leiden als de bestuurder weinig stabiliteit heeft.

5. Typisch voor rijden met twee is dat de helmen tegen mekaar botsen. Je kan dit als bestuurder voorkomen door zo vloeiend mogelijk op te trekken, te schakelen en te remmen.

6. Spreek een teken af voor als de passagier plots zou willen stoppen, bijvoorbeeld tikken op het rechterbeen van de bestuurder.

7. Geen wheelies, knietjes en andere zotte dingen. Hou het de eerste keer rustig.

Wij dus gisterenavond de motor op. Inge vond het wel spannend. Logisch, want ze had nog nooit op een motor gezeten. Klein ritje gemaakt, een kwartiertje ongeveer. Rustig gereden, wel een enkele keer iets steviger opgetrokken en een bocht vlot genomen om wat scheef te gaan. Kwestie van toch een beetje kriebel in de buik te brengen. Gelukkig geen angstig gezicht achteraf.

Reacties:

“Dat viel nog wel mee.” Oef.

“Ik begon wel wat krampen te krijgen in armen en nek.” Want ze durfde amper bewegen. Meer kilometers zullen voor een meer relaxte houding zorgen.

“Volgens mij is dat wel toffer als je zelf rijdt.” Als dat maar goed komt …

Zelf vond ik het ook wennen. Vluchtheuvels moet je rustiger nemen, in trage bochten voel je duidelijk het extra gewicht, en bij het remmen drukt het flink tegen de rug.

Maar: voor herhaling vatbaar! Jeuj!

(Et merci Nicolas pour emprunter ton casque!)